Αντιμέτωποι με ένα ασυνήθιστο περιστατικό βρέθηκαν οι γιατροί και οι νοσηλευτές σε Κέντρο Υγείας μικρής πόλης, όταν προσήλθε σε αυτό μία 13χρονη κοπέλα με προχωρημένες ωδίνες τοκετού. Η 13χρονη, λίγο αργότερα έφερε στη ζωή ένα υγιέστατο μωράκι.
Είδηση που σοκάρει. Ένα παιδί που μόλις τελείωσε το Δημοτικό, έγινε μητέρα... Η Είδηση από την Ελλάδα, αλλά θα μπορούσε να είναι και εδώ.
Στην Ιρλανδία και τη Μάλτα οι αμβλώσεις είναι παράνομες, το ίδιο ίσχυε μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα και στην Κύπρο. Ευτυχώς η Κυπριακή Βουλή με συντριπτική πλειοψηφία, 33 ψήφους υπέρ, 8 κατά και 5 αποχές, ενέκρινε στις 30 Μαρτίου την πρόταση νόμου για την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων ως την 12η εβδομάδα και ως την 19η εβδομάδα σε περιπτώσεις βιασμού. Όπως ωστόσο επεσήμαναν και οι βουλευτές η τροποποίηση του νόμου «αποτελεί μόνο το πρώτο βήμα».
Στην Ισπανία και την Πολωνία, που το δικαίωμα στην άμβλωση παραμένει εξαιρετικά περιορισμένο, κυρίως λόγω της μεγάλης αντίστασης της Καθολικής Εκκλησίας χρειάστηκαν μαζικές κινητοποιήσεις για να βάλουν φρένο σε νομοσχέδια που θα απαγόρευαν τις αμβλώσεις ολοκληρωτικά.
Στην Ελλάδα η νομιμοποίηση των αμβλώσεων -ώς τη 12η εβδομάδα κύησης- κατοχυρώθηκε με νόμο το 1986, και θεωρήθηκε βασική κατάκτηση του φεμινιστικού κινήματος, έπειτα από δεκαετίες απαγορεύσεων.
Και στην Κύπρο, όπως και αλλού άλλωστε, πολλές γυναίκες, κυρίως πολύ νεαρές, φτωχές, μετανάστριες, πρόσφυγες, ακόμα και γυναίκες που πιθανόν να ήθελαν να μείνουν έγκυες σε διαφορετικές συνθήκες μπορεί να "αναγκαστούν" να διακόψουν την εγκυμοσύνη τους. Ψυχολογικοί λόγοι, κοινωνικοί, οικονομικοί μπορεί να οδηγήσουν την οποιαδήποτε γυναίκα στην λύση της διακοπής μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης.
Κανένας δεν μπορεί να αποφασίσει για λογαριασμό μίας γυναίκας που αισθάνεται αδύναμη να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις ανατροφής ενός παιδιού να αναλάβει εφ' όρου ζωής μια ευθύνη που δεν αισθάνεται ότι μπορεί να είναι αντάξιά της. Το δικαίωμα στην άμβλωση σε μία σύγχρονη κοινωνία, πρέπει να πάει χέρι χέρι με το δικαίωμα στη μητρότητα.
Είμαστε στον 21 αιώνα. Οι πολίτες είναι ενημερωμένοι, απαιτούν από την Πολιτεία και δεν τρομοκρατούνται από εκκλησιαστικές απειλές τιμωρίας της Εκπου είναι απαρχαιωμένες τακτικές άλλων εποχών. Τουλάχιστον οι νέοι. Αυτοί όμως γεννούν.
Είναι και θέμα υγείας. Οι περισσότερες νέες κοπέλες, σε όλες τις χώρες που ισχύουν περιορισμοί και απαγορεύσεις καταφεύγουν σε ιδιώτη γιατρό για τη διακοπή μίας ανεπιθύμητης κύησης και όχι στον καλύτερο στις πλείστες των περιπτώσεων, βάζοντας σε κίνδυνο την ζωή τους. Γίνονται χειρουργικές επεμβάσεις σε ιατρεία και σε συνθήκες που απέχουν πολύ από το επιβαλλόμενο νοσοκομειακό περιβάλλον που απαιτείται για να αντιμετωπιστούν τυχόν επιπλοκές μιας άμβλωσης.
Άλλοτε καταφεύγουν σε χάπια που τις περισσότερες φορές προμειθεύονται διαδικτυακά και προφανώς είναι αμφίβολης προέλευσης και άκρως επικίνδυνα.
Πολιτεία και Εκκλησία έχουν χρέος να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να προστατεύσουν τα νέα κορίτσια όπως το 13χρονο κορίτσι της είδησης, αλλά και όλες τις γυναίκες σε οποιαδήποτε ηλικία. Να εκσυγχρονίσουν δομές και αντιλήψεις για το καλό της Κοινωνίας. Να βοηθήσουν με εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες και καμπάνιες ώστε να καλυφθεί το έλλειμμα ενημέρωσης σε θέματα σεξουαλικότητας και αναπαραγωγικής υγείας. Είναι και έμμεσος τρόπος πρόληψης πιθανών κακόβουλων συμπεριφορών ανθρώπων, που εκμεταλλεύονται την άγνοιά των παιδιών και των νέων. Όλες οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες έχουν ήδη εντάξει την σεξουαλική ενημέρωση στα σχολεία και γίνεται από καταρτισμένους εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους και γιατρούς εντός του εκπαιδευτικού πλαισίου.
