Η κυρία Φανούλα είχε ανοίξει λίγο μόνο το παράθυρο. Έτσι για να μην την πιάσει κανένα μάτι από απέναντι. Είδε τον γείτονα να γυαλίζει το καινούργιο του αυτοκίνητο. Γούρλουσε τα μάτια. Έκλεισε βιαστικά το παράθυρο κι έτρεξε στο τηλέφωνο. «Κόρη, μα είδες τον τούτο που εγόρασε αυτοκίνητο; Που τα βρίσκει τα λεφτά; Να δεις ότι κάτι περίεργο κάνει τούτος για να βκάλει τόσα πολλά...».
Όλη μέρα η κυρία Φανούλα δεν έβρισκε ησυχία. Πήρε όλες τις «φιλενάδες», ήπιε και καφέ με δυο τρεις από αυτές με θέμα συζήτησης το καινούργιο αυτοκίνητο του γείτονα. Όταν το βράδυ ήρθε στο σπίτι ο σύζυγός της, ο Θεόδωρος, έσμιξαν το «κοινωνικό» τους ενδιαφέρον. Και τι δεν είπαν και οι δυο τους για τον άνθρωπο. Μα να πάρει αυτοκίνητο τέτοιες εποχές; Δεν γίνεται, κάτι κάνει αυτός...
Κι ύστερα κάθισαν στην τηλεόραση να παρακολουθήσουν, ως ενεργοί πολίτες και οι δυο, το ντιμπέϊτ των υποψηφίων. Παραδοσιακοί άνθρωποι. Από αυτούς που πάντα μετρούσαν τα δεδομένα και έπαιρναν τις αποφάσεις τους με βάση το δικό τους συμφέρον. Είχαν και ισχυρές απόψεις, από αυτές που διεκδικούν την απόλυτη αλήθεια και που θεωρούν όλες τις άλλες αφελείς ή και, κατά πως συνήθισαν να λένε, προδοτικές. Δεν είναι τυχαίο που επέλεξαν από νωρίς συγκεκριμένο κόμμα. Ήθελαν να έχουν μια σταθερή σχέση με την εξουσία. Για καμιά προαγωγή του συζύγου, κανένα βόλεμα των παιδιών όταν τελειώσουν...
Κάπου εκεί πέφτει μια ερώτηση για το πόθεν έσχες ενός εκ των υποψηφίων. Παίρνει, λέει, μέχρι 12 χιλιάδες ευρώ το μήνα τα τελευταία δέκα χρόνια (κοντά 1,5 εκατ. δηλαδή) και κατάφερε να φυλάξει στην τράπεζα 20-25 χιλιάδες μόνο! Και ερωτάται αν αυτό το πρότυπο διαχείρισης θα μεταφέρει και στην οικονομία του κράτους. Έξαλλη η κυρία Φανούλα πετάχθηκε από την πολυθρόνα. «Σαν δεν ντρέπονται! Είναι ερώτηση αυτή; Εν δημοσιογράφος τούτος ή κουτσομπόλης;». Είχε γίνει κατάκοκκινη η κυρία Φανούλα. Αλλά κι ο κύριος Θεόδωρος δεν έμεινε πίσω. «Η πιο ανόητη και εμπαθής ερώτηση!», απεφάνθη σαν ειδήμονας. Την ουσία της ερώτησης, ούτε που την κατάλαβαν. Δεν είχε καμία σημασία. Σημασία είχε ότι απευθύνθηκε στο δικό τους άνθρωπο. Θα ήταν πολύ ευτυχείς αν η ίδια ερώτηση απευθυνόταν σε κάποιον άλλο υποψήφιο. Εκεί θα είχαν άλλα να πουν.
Πέρασαν το βράδυ τους μέσα στα νεύρα. Σε τέτοιο βαθμό που ξέχασαν ακόμα και το καινούργιο αυτοκίνητο του γείτονα.
Αυτός, ο Κύπριος...
