Εδώ και χρόνια προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς θέλει η Τουρκία στο κυπριακό. Άκουσα πολλές απόψεις. Υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Τουρκία έκανε την εισβολή ξέροντας ότι σε βάθος δεκαετιών το πρόβλημα θα επιλυθεί από μόνο του μέσω της οριστικής διχοτόμισης του νησιού. Υπάρχει μια άλλη άποψη που λέει ότι η Τουρκία επιθυμεί μια Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία μέσω της οποίας θα μπορεί να είναι αφεντικό στον Βορρά και συνέταιρος στον νότο. Μια άλλη εκδοχή λέει ότι απώτερος στόχος είναι η ολοκληρωτική κατάκτηση της Κύπρου μέσα στο πλαίσιο της μεγάλης Τουρκίας. Υπάρχουν και οι πιο αισιόδοξοι που πιστεύουν ότι η Τουρκία θέλει τη λύση του κυπριακού, τόσο για να μπει στο ενεργειακό παιχνίδι όσο και για να επιλύσει ένα μεγάλο περιφερειακό πρόβλημα ανάμεσα στα πολλά που έχει.
ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ρωτήσει την άποψη μου, η αλήθεια βρίσκεται στην πρώτη άποψη. Ότι δηλαδή η Τουρκία εδραιώνει το στάτους κβο μέσα από το βάθος των ετών. Όλοι γνωρίζουμε ότι η γενιά της εισβολής βρίσκεται στη συνταξιοδότηση. Σε μερικά χρόνια αυτή η γενιά δεν θα υπάρχει. Αυτή είναι η φυσική εξέλιξη της ανθρώπινης ζωής. Με αυτά και με εκείνα θα έρθει μια ημέρα η αναγνώριση αυτού που εμείς ονομάζουμε ψευδοκράτος. Και αν δεν έρθει από εμάς, θα έρθει από αυτούς που εμείς ονομάζουμε στρατηγικούς εταίρους.
ΕΥΛΟΓΑ θα ρωτήσει κάποιος γιατί αναφέρομαι στα πιο πάνω. Μιλάω εξ αφορμής των τελευταίων δηλώσεων του προέδρου της Δημοκρατίας. Κληθείς να τοποθετηθεί επί του ζητήματος ότι στα κατεχόμενα δημιουργείται μια κατάσταση ελέγχου των Τ/κ από την Τουρκία, ο ΠτΔ απάντησε ότι αυτό «δεν είναι φαινόμενο που παρατηρείται μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντανά… ήταν μια πάγια επιδίωξη της Τουρκίας. Είναι μια μεθοδευμένη και στοχευμένη επιδίωξη της Τουρκίας».
ΑΥΤΟ που κρατάω είναι ότι ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει σχέδιο ελέγχου και τουρκοποίησης των κατεχομένων. Σιγά το νέο, θα παρατηρήσει κάποιος. Πολλές φορές στο παρελθόν ακούσαμε κρατικούς και κομματικούς αξιωματούχους να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα τουρκικά σχέδια στα κατεχόμενα. Το έδειξαν και με δηλώσεις τους μετά το Κραν Μοντάνα τόσο ο Τούρκος πρωθυπουργός όσο και ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Ο τελευταίος είχε δηλώσει: «Το αποτέλεσμα αυτό αποκάλυψε την αδυναμία εξεύρεσης λύσης εντός των παραμέτρων της αποστολής των Ηνωμένων Εθνών. Πλέον δεν έχει νόημα να επιμένουμε σε αυτό».
ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ ότι το αντίδοτο στην τουρκική προσπάθεια, είναι η επίλυση του κυπριακού μέσα στο πλαίσιο που θέτει ο ΟΗΕ. Πως όμως μπορεί να έρθει αυτή η λύση, από την στιγμή που κοινή διαπίστωση όλων είναι η αδιάλλακτη στάση της Τουρκίας; Μάλλον μέσα από έναν δύσκολο συμβιβασμό. Εκτός και αν κάποιος πιστεύει ότι η Τουρκία θα δεχτεί ποτέ μια λύση η οποία θα είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ελληνοκυπρίων. Εδώ θα δυσκολευτεί να αποδεχτεί μια λύση που θα χαρακτηρίζεται ως «win-win».
ΕΞ ΑΦΟΡΜΗΣ λοιπόν της διαπίστωσης που έκανε ο πρόεδρος Αναστασιάδης, θέλω να του υπενθυμίσω ότι ο χρόνος θα φέρει την ολοκληρωτική τουρκοποίηση των κατεχομένων. Ας μην περιμένει την άγια εκείνη ημέρα που θα επιδείξει η Τουρκία καλή θέληση και ας κάνει ο ίδιος άλλη μια προσπάθεια. Όσο και αν του πιστώσω το γεγονός ότι δεν ευθύνεται για την κατάρρευση στο Κραν Μοντάνα, δεν νομίζω αυτό να απασχολεί κάποιον που θέλει να προλάβει την τουρκοποίηση των κατεχομένων μέσω της λύσης.
