Η διεθνής πολιτική ήταν πάντοτε ένα από τα ενδιαφέροντα μου, που ίσως να μην σου κάνει και τόσο κλικ. Γεωπολιτικές εξελίξεις, στρατιωτικές κινήσεις, πολιτικοί με τις ανόδους και τις καθόδους τους και πάει λέγοντας. Ένα από αυτά είναι και η ανεξαρτησία της Καταλονίας, που τόσες μέρες κυριαρχεί στις ειδήσεις, αλλά μου το χάλασαν.
Βλέπετε, έχουμε μια τάση σε αυτό το μικρό νησί, να κάνουμε ερωτήσεις για πράγματα που δεν μας αφορούν, να απαντάμε και μετά να αναρωτιόμαστε τι είπαμε. Κάπως έτσι έγινε τις προάλλες όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, ρωτήθηκε αν οι εξελίξεις στην Καταλονία/Ισπανία επηρεάζουν το Κυπριακό. Ο άνθρωπος απάντησε φυσικά και όχι. Ακολούθησαν κι άλλες πολιτικές τοποθετήσεις από υποψήφιους προέδρους, κόμματα και έναν καφετζή (είχα παραγγείλει). Αυτός ο συνειρμός ίσως να έχει κάποια βάση, που εγώ προσωπικά να μην εντοπίζω. Σε αυτή τη περίπτωση παραδέχομαι το λάθος μου.
Και δεν προφθάνω να τελειώσω την “απολογία” μου και να μία άλλη δήλωση. Αυτή τη φορά από τα κατεχόμενα. Ο “αναπληρωτής πρωθυπουργός” Σερντάρ Ντεκτάς παραλλήλισε την Καταλονία με τους τουρκοκύπριους και τα κατεχόμενα.
Και να το Κυπριακό, οι διεθνείς σχέσεις, η πολιτική φιλολογία και παραφιλολογία. Εδώ μπαίνουν τα (δικά μου) ερωτήματα. Έχω άποψη για την Καταλονία; Τι θέση πρέπει να πάρω; Κι αν ναι, με ποιανού την ιδεολογία συμφωνεί;
Με δεδομένη τη θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας ότι δεν αναγνωρίζει καμία μονομερή ανεξαρτησία στην Καταλονία και τις πολιτικές τοποθετήσεις ένθεν και ένθεν, το ερώτημα που προκύπτει είναι: Αν είμαι υπέρ της Καταλονίας, δεν θέλω λύση στο Κυπριακό;
Το αν έχει δίκιο ή όχι η Καταλονία είναι ένα άλλο θέμα. Σε μια πρόταση, εκεί που ο Ραχόι ήταν πρόβλημα για όλη την Ισπανία, τώρα θεοποιείται, ακόμα και από τους πολέμιους του και οι Καταλανοί δεν νομίζω να είναι τόσο τρελοί και τοπικιστές.
Που κολλάει η Κύπρος όμως μου λες. Ε, εδώ είναι το πρόβλημα. Ναι το θέμα αφορά όλη την Ευρώπη, ναι αφορά τις διεθνείς σχέσεις, ναι βάση αυτών θα ακολουθήσουμε και εμείς τις διπλωματικές τοποθετήσεις αλλά ας μην συνδέουμε τα πάντα με το Κυπριακό. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο.
Αν είναι να ψάχνουμε παραλληλισμούς στα προβλήματα των άλλων με τα δικά μας ή να ελπίζουμε να δημιουργηθούν προηγούμενα, κάτι δεν κάνουμε καλά. Δεν είμαστε το επίκεντρο, σαφώς πρέπει να παρακολουθούμε, αλλά να μην ενοχοποιούμε τις απόψεις μας για διεθνή θέματα με βάση τα δικά μας προβλήματα.
Διαφωνίες/Συζήτηση στο Twitter: Roussos90 (https://twitter.com/Roussos90)
