ΕΝΩΠΙΟΝ των ευθυνών της για τις προκλήσεις και τις εκτός κανόνων του διεθνούς δικαίου ενέργειες της στην κυπριακή ΑΟΖ και στην Ελλάδα, βρέθηκε στην Βάρνα της Βουλγαρίας η Τουρκία. Η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της περασμένης Πέμπτης είναι σαφής και ξεκάθαρη και η εντολή που δόθηκε στους Τούσκ και Γιούγκερ, να θέσουν σήμερα επιτακτικά τα θέματα αυτά στον Ταγίπ Ερτογάν, αδιαμφισβήτητη.
ΩΣΤΟΣΟ όσο αυστηρά και να ήταν τα συμπεράσματα της Συνόδου και όσο και αν «έξω από τα δόντια» μιλούν στον Ερτογάν οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά μία άσκηση πολιτικής πίεσης και ούτε φυσικά και πρέπει να αναμένουμε ότι η Τουρκία θα βάλει την «ουρά στα σκέλια» ή θα «ανακρούσει πρύμναν» και θα γίνει ξαφνικά καλός και συνεργάσιμος γείτονας για Κύπρο και Ελλάδα.
ΑΛΛΩΣΤΕ η Τουρκία ανέκαθεν και πολύ περισσότερο επί ημερών Ερτογάν, έχει αποδείξει ότι μπροστά στην προώθηση των ευρύτερων στρατηγικών της συμφερόντων και επιδιώξεων, γράφει τους πάντες και τα πάντα στα «παλαιοτέρα των υποδημάτων της», και δυστυχώς αυτή είναι μία ωμή πραγματικότητα, που όσο οδυνηρή και αν είναι για εμάς, δεν μπορούμε, αν θέλουμε να πατάμε στην γη και όχι να πετάμε στα σύννεφα, να την παραγνωρίζουμε.
ΤΟ ΛΕΩ αυτό γιατί η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, έδειξε από την πρώτη στιγμή, των πρωτόγνωρα αυστηρών όντως, συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής, πόσο εκτός πραγματικότητας είναι και πόσο αρέσκεται να αιθεροβατεί και να πολιτεύεται με μεγαλόστομα λόγια και κούφια συνθήματα.
ΑΝΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ να εκτιμήσουν ρεαλιστικά και στις πραγματικές του διαστάσεις αυτό που κερδίσαμε και να πιστώσουν και την κυβέρνηση για την μεγάλη αυτή διπλωματική της επιτυχία, άρχισαν να βλέπουν μετεκλογική δικαίωση της δικής τους πολιτικής περί «δημιουργίας σοβαρού και πραγματικού κόστους στην Τουρκία» και να απαιτούν από την κυβέρνηση και κυρίως από την Ευρώπη να προχωρήσουν στην λήψη έμπρακτων και οδυνηρών μέτρων κατά της Τουρκίας. Μόνο την κήρυξη πανευρωπαϊκού στρατιωτικού πολέμου κατά της Τουρκίας δεν ακούσαμε ακόμα, να ζητούν και να εισηγούνται κάποιοι, αλλά πιθανόν να το ακούσουμε και αυτό, μέσα στις επόμενες μέρες.
ΑΣ ΜΗΝ ονειρεύονται όμως καρβέλια, όπως ο πεινασμένος, ας μην κοροϊδεύουν τον κόσμο και ας προσγειωθούν. Οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι έχουν επίσης τα δικά τους στρατηγικά αλλά κυρίως τεράστια οικονομικά συμφέροντα να εξυπηρετήσουν και υλοποιήσουν, μέχρις εδώ είναι διατεθειμένοι να «πάνε την βαλίτσα» σε σχέση με την Τουρκία και σε καμία περίπτωση και για κανένα Χρύση, Περδίκη, Θεοχάρους ή Λιλλήκα, δεν θα θέσουν σε κανένα κίνδυνο και ρίσκο την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.
ΑΚΟΜΑ όμως και να ήταν οι Ευρωπαίοι πρόθυμοι για κάτι τέτοιο, όπως είναι αυτή την στιγμή η κατάσταση πραγμάτων, ας μην ξεχνούν και παραγνωρίζουν, ότι δεν είναι η Τουρκία που είναι όμηρος της Ευρώπης, αλλά η Ευρώπη είναι ο όμηρος της Τουρκίας, με την ωρολογιακή βόμβα των εκατομμυρίων προσφύγων, που κρατεί στα χέρια του ο Ερντογάν. Και το πρώτο και μεγαλύτερο θύμα σε περίπτωση που εκραγεί αυτή η βόμβα, θα είναι η Ελλάδα.
ΕΤΣΙ για να ξέρουμε και τι λέμε και τι ζητάμε και τι να περιμένουμε.
