Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχει δίκαιο να μιλά για «κανιβαλισμό». Ωστόσο, αυτός που δέχεται τις «δαγκωματιές» δεν είναι η 19χρονη φοιτήτρια, αλλά το φρέσκο πολιτικό κεφάλαιο της νέας κυβέρνησης. Η συνειδητοποίηση πως αυτή δεν θα έχει την ίδια περίοδο χάριτος που είχαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, θα πρέπει πλέον να συνυπολογιστεί στην οικονομία και από τον επιχειρηματικό κόσμο. Το όποιο πολιτικό κεφάλαιο, παρά είναι σημαντικό για να ξοδεύετε σε γκάφες.
Το γιατί δεν έχει αυτήν την περίοδο χάριτος η νέα κυβέρνηση, έχει τις ρίζες του στην προεκλογική περίοδο και στην κόντρα μέσα στο Δημοκρατικό Συναγερμό, αλλά και στα διάφορα που είδαν το φως της δημοσιότητας τα προηγούμενα χρόνια. Όπως επίσης δεν βοηθά την παρούσα διακυβέρνηση, το γεγονός πως ο Πρόεδρος της, υπήρξε κορυφαίο στέλεχος στην προηγούμενη διακυβέρνηση και δεδηλωμένος συνεχιστής της. Αυτά, σε συνδυασμό με τις αυξήσεις στις τιμές αλλά και η επιδείνωση σε ζητήματα όπως το στεγαστικό, το μεταναστευτικό αλλά και στο Κυπριακό, έχουν εξαντλήσει τα όποια αποθέματα υπομονής είχε να διαθέσει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Σε αυτές τις συνθήκες δυσαρέσκειας και με τα μέσα κοινωνικής δικτυώσης να ανατροφοδοτούν το θυμό, η κυβέρνηση αλλά και τα πολιτικά κόμματα, θα πρέπει να μάθουν να ζουν στη ζούγκλα με τους «κανίβαλους», και να μη δίνουν αφορμές. Το κυριότερο, θα πρέπει να μάθουν να είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί.
Το «ξεπάγωμα» των εκποιήσεων, απέτρεψε τυχόν παρενέργειες στο τραπεζικό σύστημα, ωστόσο τα δύσκολα εδώ, είναι με τις αυξήσεις των επιτοκίων και εκεί θα χρειαστούν πολύ περισσότερα. Όπως περισσότερα θα χρειαστούν με την ΑΤΑ. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε εξασφαλίζει την εργατική ειρήνη για την ώρα, ωστόσο η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων ούτε είδαν, ούτε και πρόκειται να δουν αυξήσεις. Το σημαντικότερο όλων ωστόσο, είναι τα δημόσια οικονομικά. Ο μηδενισμός του ΦΠΑ σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης, είναι αμφίβολο αν θα τον νιώσουν τα νοικοκυριά στην τσέπη τους. Τα κρατικά ταμεία ωστόσο, θα νιώσουν σίγουρα τα χρήματα που θα στερηθούν. Όπως και έσοδα χάνει το κράτος και από τη μη επαναφορά της φορολογία στα καύσιμα. Ζεστό χρήμα δηλαδή, που ήταν ήδη προϋπολογισμένο για φέτος και που θα πρέπει να αναζητηθεί από αλλού. Αυτό δεν θα γίνει ούτε από νέα δανικά ούτε και περισσότερα χρήματα από την ανάπτυξη όπως συνέβη τα προηγούμενα χρόνια. Το κόστος δανεισμού αλλά και το δημόσιο χρέος, παρά είναι μεγάλο για να χρηματοδοτήσουμε το όποιο κενό και η ανάπτυξη σύμφωνα με τα στοιχεία των πρώτων μηνών του έτους, θα είναι μικρότερη από ότι προβλεπόταν. Μένουν στο τραπέζι οι περικοπές ή/και οι περισσότεροι φόροι. Σε αυτά και αν χρειάζεται να έχει κανείς πολιτικό κεφάλαιο.
