«Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, πρέπει να στραφούμε στο Θρονί» δήλωνε ο Γιαννάκης Ομήρου στην ομιλία του στο τελευταίο μνημόσυνο του αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Παρούσα όλη η πολιτική ηγεσία για να αποτίσει φόρο τιμής στον αρχιεπίσκοπο Μακάριο, τον άνθρωπο που με τις πράξεις του ή τις παραλείψεις του σφράγισε την πορεία αυτού του τόπου.
Πέρα για πέρα σωστή η ομιλία του Γιαννάκη Ομήρου. Πραγματικά, αυτές τις δύσκολες μέρες που περνά η πατρίδα μας, η προτροπή του κ. Ομήρου είναι μια χρήσιμη νουθεσία που αν την υιοθετήσουμε σωστά, χωρίς προκαταλήψεις και συναισθηματισμούς, θα μας βοηθήσει να χαράξουμε τη σωστή στρατηγική για τη σωτηρία της μαρτυρικής μας Κύπρου.
Μάλιστα κύριοι, αν μελετήσουμε την πολιτική του εθνάρχη Μακαρίου στο κυπριακό και τις παρακαταθήκες που μας άφησε τότε θα μπορέσουμε να προβληματιστούμε και να αντλήσουμε τα σωστά διδάγματα. Οι ηγέτες (πόσο μάλλον ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος) πρέπει και αυτοί να κρίνονται και όχι να μετατρέπονται σε ιδεολογίες και θρησκείες. Ας ακολουθήσουμε λοιπόν την προτροπή του Γιαννάκη Ομήρου και να στραφούμε στο Θρονί.
• Να στραφούμε στο Θρονί και να θυμηθούμε όταν στις 28 Ιανουάριου του 1956 απέρριπτε το Σχέδιο Harding. Του έλεγε τότε ο Lennox-Boyd: «God save your people”. (Άρθρο Ν. Ρολάνδη στη Cyprus Mail).
• Να στραφούμε στο Θρονί και να θυμηθούμε τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου και το «Νενικήκαμεν» της 1ης Μάρτιου 1959. «Νυξ αιώνων παραχωρεί την θέσιν της εις το γλυκύ φως της ημέρας και αθάνατον από τα βάθη της Ιστορίας μας αναβλύζει το πνεύμα των προγόνων μας, διά να μεταφέρει παντού το μέγα μήνυμα: ‘Νενικήκαμεν’! Η Κύπρος είναι ελευθέρα».
• Να στραφούμε στο Θρονί και να θυμηθούμε όταν στις 30 Νοεμβρίου του 1963, παρά την αντίθεση όλων, πρότεινε τροποποιήσεις στο Σύνταγμα (τα λεγόμενα «Δεκατρία Σημεία») με αφορμή των οποίων είχαμε τον «ματωμένο Δεκέμβριο του 1963».
• Να στραφούμε στο Θρονί και να θυμηθούμε την καταγγελία της Συνθήκης Εγγυήσεων την 1ην Ιανουαρίου 1964 την οποία απέσυρε μέσα σε έξι ώρες.
• Να στραφούμε στο Θρονί και να θυμηθούμε όταν στις 4 Φεβρουαρίου 1964 απέρριπτε το Αγγλοαμερικανικό Σχέδιο (το οποίον απεδέχθη καταρχήν η ελληνική κυβέρνηση).
• Να στραφούμε στο Θρονί και να θυμηθούμε όταν στις 30 Ιουλίου 1964 απέρριπτε και τις δύο εκδοχές του σχεδίου Atsenson (το οποίον εν μέρει είχαν αποδεχθεί Ελλάδα και Τουρκία).
• Να στραφούμε στο Θρονί και να θυμηθούμε όταν την περίοδο μετά το 1964 παλινδρομούσε μεταξύ ΝΑΤΟ και Συμφώνου της Βαρσοβίας και όταν το 1965 μετέφερνε ρωσικό πολεμικό υλικό αγνοώντας τη γεωπολιτική θέση της Κύπρου.
• Να στραφούμε στο Θρονί και να θυμηθούμε όταν την περίοδο 1966 – 1972 οργάνωνε παραστρατιωτικές ομάδες και τις εξόπλιζε με Τσεχοσλοβακικό οπλισμό προκαλώντας την διεθνείς αντιδράσεις το 1966 και το 1972.
• Να στραφούμε στο Θρονί και να θυμηθούμε όταν, μετά το προδοτικό πραξικόπημα, στην ομιλία του στα ΗΕ στις 19 Ιουλίου 1974, κατάγγελλε το πραξικόπημα ως ελληνική εισβολή και τον δε κίνδυνο εξ Ελλάδος ως μεγαλύτερο από αυτόν εκ Τουρκίας. (I consider the danger from Turkey of a lesser degree than the danger from them). Ή ακόμα όταν δήλωνε ότι δεν πρόκειται για εσωτερικό θέμα των Ε/κ αλλά ότι κινδυνεύουν εξίσου και οι Τ/κ. (“...the events in Cyprus do not constitute an internal matter of the Greeks of Cyprus. The Turks of Cyprus are also affected. The coup of the Greek junta is an invasion, and from its consequences the whole people of Cyprus suffers, both Greeks and Turks.")
Αν λοιπόν στραφούμε στο Θρονί και θυμηθούμε τα πιο πάνω θα αντιληφθούμε ότι δυστυχώς υπάρχουν πολλοί χειρισμοί του αρχιεπισκόπου στο κυπριακό οι οποίοι δεν αποτελούν παρακαταθήκες που πρέπει με ευλάβεια να ακολουθούμε, αλλά ενέργειες που πρέπει πάση θυσία να αποφεύγουμε.
Σίγουρα αν κάνουμε μια παρόμοια αναδρομή σε ενέργειες άλλων ηγετών θα βρούμε πολλές πράξεις η παραλείψεις που έχουν αποδειχθεί καταστροφικές για την πατρίδα μας (ΕΟΚΑ Β’, πραξικόπημα).
Προς Θεού κάνεις δεν εισηγείται να μην τιμούμε τη μνήμη των ηγετών μας. Τουναντίον, χωρίς προκαταλήψεις και ταμπού να κρίνουμε τις πράξεις τους και όπου μπορούμε να αποφεύγουμε ξανά τα ιδία λάθη. Μόνον έτσι θα μπορούμε να στραφούμε στο Θρονί, στη Λεμεσό και αλλού και να αποτίσουμε τον σωστό φόρο τιμής.
