ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ακριβώς των προεδρικών εκλογών, στις 5 Φεβρουαρίου, έγραφα σε αυτήν εδώ τη στήλη: «Επειδή ο χρόνος που έχουμε μπροστά μας για μία νέα προσπάθεια στο κυπριακό, που για μένα θα είναι και η ύστατη, δεν είναι περισσότερος από 8-10 μήνες, η ανάληψη πρωτοβουλιών πρέπει να είναι άμεση. Και το πρώτο και πιο επείγον είναι μια πρώτη κοινωνική συνάντηση με τον κ. Ακιντζί μέσα στις αμέσως επόμενες μέρες, για να αποκατασταθεί το κλίμα και η εμπιστοσύνη ανάμεσα στις δύο πλευρές».
ΑΠΟ ΤΟΤΕ πέρασαν 40 ολόκληρες μέρες. Ο πρόεδρος Αναστασιάδης απηύθυνε όντως την πρόσκληση στον κ. Ακιντζί για μία τέτοια, μεταξύ τους, κοινωνική συνάντηση, ο Τ/κ ηγέτης δήλωσε πολλάκις ότι συμφωνεί στην αναγκαιότητα και ωφελιμότητα μία τέτοιας συνάντησης, όμως έμεινε μέχρι εκεί και απέφευγε επιμελώς να συμφωνήσει σε ημερομηνία για την πραγματοποίηση της.
ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ήλθε προχθές και μας είπε, ότι ένα τέτοιο δείπνο θα μπορούσε να γίνει μόνο «αν η ε/κ πλευρά άλλαζε την στάση της και οι Τ/κ ήταν σίγουροι ότι μπορεί να υπάρξει ένα πνεύμα αλλαγής και προσέγγισης».
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ δηλαδή έβαλε ταφόπετρα ακόμα και στο ενδεχόμενο μίας απλής κοινωνικής συνάντησης, ταυτιζόμενος απόλυτα και με τις πιο ακραία απορριπτικές εντός της ε/κ κοινότητας φωνές, που από την πρώτη στιγμή αντιτάχθηκαν σφόδρα σε μία τέτοια συνάντηση, αλλά και με την καθαρά διχαστική πολιτική που εδώ και πολλούς μήνες προσπαθεί να επιβάλει στην τ/κ κοινότητα η Άγκυρα και ο Ερντογάν.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ η πόρτα που έριξε ο κ. Ακιντζί στην ιδέα του κοινωνικού δείπνου επιβεβαιώνει ότι οι αντιστάσεις του στην επιρροή της Άγκυρας έχουν εκμηδενισθεί πλήρως και παντελώς και εξελίσσεται πλέον σε πραγματική τροχοπέδη στις προσπάθειες όλων εμάς των υπολοίπων Ε/κ και Τ/κ να μην τα παρατήσουμε και να συνεχίσουμε να παλεύουμε για τη λύση και επανένωση της Κύπρου μας.
ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ότι ο Τ/κ ηγέτης είναι πλέον αλλού και ο Μουσταφά Ακιντζί, που ξέραμε και πιστέψαμε δεν… μένει πια εδώ.
Ο ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΣ ηγέτης μοιάζει κάθε μέρα που περνά με ένα κουρασμένο παλληκάρι που έχασε το όραμα που είχε για την ζωή και το μέλλον, έχασε την ορμή και τόλμη που είχε, έχασε το πάθος που είχε και για τη λύση και περιμένοντας την αφυπηρέτηση, έχει καταντήσει απλά ένας αντίλαλος του Ερντογάν στην Κύπρο.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ δεν το λέει και δεν το πιστεύει κάποιος απορριπτικός Ε/κ, αλλά ένας Ε/κ που πίστεψε και προσωπικά σε σένα αλλά και στις τεράστιες προοπτικές που δημιουργούσε για τη λύση, η εκλογή του στην ηγεσία των Τ/κ.
ΦΙΛΕ ΜΟΥΣΤΑΦΑ, και συγχώρα με που απευθύνομαι με το φίλε. Δυστυχώς κάθε μέρα που περνά απογοητεύεις όλο και περισσότερο και τους Τ/κ που σε εξέλεξαν στην ηγεσία τους με εντολή να συμβάλεις και να φέρεις τη λύση και επανένωση και εμάς τους Ε/κ που πιστέψαμε σε εσένα.
ΓΙΑ ΑΛΛΟΥ ξεκίνησες και αλλού καταλήγεις και εκεί που πας στο τέλος το μόνο που θα καταφέρεις είναι η ιστορία του κυπριακού να γράψει το όνομα σου δίπλα σε εκείνα του Ραούφ Ντενκτάς, Σπύρου Κυπριανού, Ντερβίς Έρογλου και Τάσσου Παπαδόπουλου, που το μόνο που άφησαν πίσω τους ήταν οι πολλές χαμένες ευκαιρίες λύσης και η διαιώνιση της κατοχής και διαίρεσης της πατρίδας μας.
