Ο ντόρος των εγγράφων

Τετάρτη, 6/9/2017 - 10:29
Κώστας Ζαχαριάδης
Δημοσιογράφος

ΣΕ ΑΥΤΟ τον τόπο μάθαμε μια ζωή να «καταπίνουμε τον κάμηλο και να διυλίζουμε τον κώνωπα». ‘Έτσι και τώρα με όλον αυτό τον σάλο που ξεσηκώθηκε με τις επιστολές και έγγραφα που απέστειλε, ο πρόεδρος προς δημοσιογράφους και πολίτες.

ΓΙΑ ΜΙΑ ολόκληρη εβδομάδα (χωρίς να αποκλείω να έχουμε και συνέχεια και τις επόμενες μέρες), σύσσωμο το πολιτικό και δημοσιογραφικό σύστημα, ασχολείται με αυτό μόνο το, μη κατά την άποψη μου, θέμα, ωσάν αυτός ο τόπος να μην έχει άλλα θέματα και προβλήματα, για να ασχοληθούμε.

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ δεν κατάλαβα ποιό ήταν το αμάρτημα του προέδρου και γιατί ο πρόεδρος, ο οποιοσδήποτε πρόεδρος, δεν έχει δικαίωμα, αν κρίνει ότι θέλει να το κάνει, να απευθυνθεί, είτε με επιστολές, είτε με απευθείας προσωπική επικοινωνία, σε κάποιους συγκεκριμένους δημοσιογράφους ή πολίτες, οι οποίοι, δικαίως ή αδίκως, δεν έχει καμία σημασία, θεωρεί ότι είτε τον αδικούν με την κριτική τους, είτε ότι η πληροφόρηση που έχουν τους οδηγεί σε συμπεράσματα, λανθασμένα, πάντα κατά την άποψη του;

ΚΑΙ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΟΜΑΙ, στο αν είχε ή όχι ένα τέτοιο δικαίωμα ο πρόεδρος και αν είναι αυτό θεσμικά ορθό ή μη, γιατί τα άλλα θέματα και ζητήματα που τέθηκαν, αν δηλαδή τα έγγραφα που κοινοποίησε ο πρόεδρος ήταν απόρρητα ή άγνωστα και αν παραβίασε κάποια νομοθεσία, έχουν απαντηθεί και αυτόματα με τη γνωστοποίηση του καταλόγου των εγγράφων, αλλά και από τον πλέον αρμόδιο να κρίνει κάτι τέτοιο, τον Γενικό  Εισαγγελέα, που ξεκαθάρισε με την δήλωση του, ότι ούτε τα έγγραφα ήταν στην κατηγορία των «προστατευόμενων» ως διαβαθμισμένα, αλλά ούτε και ο πρόεδρος, παραβίασε οποιαδήποτε πρόνοια της νομοθεσίας.

ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΕΝΟΣ λοιπόν στο ερώτημα αν ο πρόεδρος είχε ή όχι το δικαίωμα μίας τέτοιας «επικοινωνίας» με εκείνους που ο ίδιος έκρινε, απαντώ απερίφραστα, ότι ναι είχε αυτό το δικαίωμα και η πράξη του δεν ήταν, ούτε πολιτικά, ούτε ηθικά, επιλήψιμη, αλλά ούτε και επί της ουσίας ασυνήθης.

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ, όλοι γνωρίζουν και είναι κοινό μυστικό και στον πολιτικό αλλά και στον δημοσιογραφικό κόσμο, ότι όλοι ανεξαιρέτως οι πρόεδροι έκαναν πάντα και θα κάνουν και στο μέλλον, τέτοιου είδους «ιδιαίτερες» ενημερώσεις σε κατά καιρούς συνομιλητές τους, είτε αυτοί ήταν δημοσιογράφοι, είτε πολιτικοί, είτε εκπρόσωποι κοινωνικών ή άλλων συνόλων και τους «αποκάλυπταν» τέτοιας «μυστικότητας» έγγραφα.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ είναι ότι αυτό γινόταν σε κατ΄ ιδίαν συναντήσεις, ενώ στην συγκεκριμένη περίπτωση ο πρόεδρος επέλεξε να κάνει αυτή την ενημέρωση με «φάκελο», όμως αυτό για μένα ποσώς αλλάζει την ουσία και ποσώς κάνει τον πρόεδρο ένοχο ή απαράδεκτο.

ΓΙ ΑΥΤΟ και θεωρώ όλον αυτό τον ντόρο που ξεσηκώθηκε, ψεύτικο, υποκριτικό και παραπλανητικό και αυτούς που τον ξεσήκωσαν και τον συντηρούν, τουλάχιστον υποκριτές.

ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ακόμα πιο υποκριτικό, απαράδεκτο και απογοητευτικό να πέφτουν σε αυτό «το λούκι» και να πρωτοστατούν στον λιθοβολισμό του προέδρου, είτε παραλήπτες του συγκεκριμένου «φακέλου», είτε πολιτικοί που πάντα (και πολύ ορθώς και δικαίως) ετύγχαναν ιδιαίτερης και «αποκλειστικής» ενημέρωσης από τον πρόεδρο, όπως καλή ώρα ο Γ.Γ του ΑΚΕΛ, είτε ακόμα και τρίτοι δημοσιογράφοι, γιατί απλά και μόνο, αισθάνονται «ριγμένοι» και «θιγμένοι», γιατί δεν συμπεριλήφθηκαν, στον κατάλογο παραληπτών του προεδρικού φακέλου.