Η δολοφονία Φάλιαλι έδωσε την αφορμή και οι αναφορές της Αϊσενούρ για την ΤΜΤ έσπρωξαν το πρώτο κομμάτι ενός νέου εθνικιστικού ντόμινο. Το… λάθος που έκανε η τουρκάλα δημοσιογράφος ήταν να πει την αλήθεια σε ένα περιβάλλον που δεν την αντέχει. Και όταν ψαρεύεις από μια λίμνη γεμάτη ψεύτικα ψάρια, ποιος θα σε αφήσει να πεις ότι έβγαλες ένα πραγματικό;
Όταν η Αϊσενούρ έλεγε στον αέρα της εκπομπής της ότι «η Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης ήταν μια παράνομη οργάνωση τρομοκρατών που ευθύνεται για πολλές δολοφονίες στην Κύπρο και όχι μόνο», προφανώς δεν μπορούσε να φανταστεί αυτό που θα ακολουθούσε. Τι κι αν επιχείρησε την επόμενη μέρα να ανασκευάσει, η «ζημιά» είχε γίνει. Χρειάστηκαν λίγες ώρες για να ανακηρυχθεί από τους Τούρκους τουιτεράδες ως το μισητό πρόσωπο της ημέρας. Να κατηγορηθεί από πολιτικούς στην Τουρκία και το ψευδοκράτος για εσχάτη προδοσία. Να γίνει αντικείμενο χλευασμού και λοιδορίας.
Όμως ο ορισμός αυτός δεν δόθηκε στην ΤΜΤ από την Αϊσενούρ, αλλά από την ίδια την ιστορία. Μήπως δεν επρόκειτο για μια παραστρατιωτική, τρομοκρατική οργάνωση ελεγχόμενη και καθοδηγούμενη από την Άγκυρα; Δεν ήταν η μετεξέλιξη της ΒΟΛΚΑΝ; Δεν ήταν μια δεξαμενή εξτρεμιστών; Μια ομάδα που πάλεψε για τη διχοτόμηση του νησιού; Δεν είχε ως σύμβολο τον γκρίζο λύκο; Δεν ήταν η οργάνωση που κέντησε το χαλί του Αττίλα; Ήταν.
Η ιστορία έγραψε για την ΤΜΤ. Τις δολοφονίες Ελληνοκυπρίων, όπως η σφαγή των οκτώ Κοντεμενιωτών στο Κιόνελι στις 12 Ιουνίου του 1958. Όπως οι εκτελέσεις δεκάδων αμάχων και αιχμαλώτων το 1974.
Έγραψε τις βομβιστικές επιθέσεις, τους εμπρησμούς και την προπαγάνδα. Όπως η προβοκάτσια με τη δολοφονία μελών της οικογένειας Τούρκου στρατιωτικού την παραμονή των Χριστουγέννων του 1963 στην Λευκωσία. Το έγκλημα στη μπανιέρα, για το οποίο είχαν ενοχοποιηθεί Ελληνοκύπριοι και δεκαετίες μετά αποκαλύφθηκε ότι το φόνο διέπραξε ο ίδιος ο στρατιωτικός.
Έγραψε τις δολοφονίες Τουρκοκυπρίων με ιδεολογικό υπόβαθρο. Καβάζογλου, Οντέρ, Γιαχιά. Όλοι θύματα των εξτρεμιστών της ΤΜΤ. Όπως οι Χικμέτ και Γκιουρκάν, οι εκδότες της εφημερίδας Cumhuriyet, που… τόλμησαν να δημοσιεύσουν σχέδιο προώθησης δικοινοτικών ταραχών την άνοιξη του 1962.
Κατά τα άλλα για τον Τσαβούσογλου, τον Τατάρ και τα άλλα παιδιά - η ΤΜΤ ήταν μια αντιστασιακή οργάνωση που υπερασπίστηκε και προστάτεψε τους Τουρκοκύπριους. Μια ακόμη ένδειξη παραχάραξης της ιστορίας και επιχείρηση προσαρμογής των δεδομένων στα μέτρα τους. Μισές αλήθειες, τα πιο μεγάλα ψέματα.
