ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ήδη τέσσερεις μήνες από την ημέρα που άρχισε η δεύτερη πενταετία του Προέδρου Αναστασιάδη και έπιασε δουλειά η νέα κυβέρνηση του, και όσο και αν το διάστημα είναι σχετικά μικρό, κάποια πρώτα συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν, ως προς την αποτελεσματικότητα και εικόνα των υπουργών του, που είναι οι άνθρωποι στους οποίους εμπιστεύτηκε και ανάθεσε την υλοποίηση του οράματος του για μία δεύτερη, ακόμα πιο επιτυχή από την πρώτη, διακυβέρνηση.
ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ αυτά, μπορεί ήδη να λεχθεί, δεν είναι καθόλου κολακευτικά και ελπιδοφόρα, αφού η παρούσα κυβέρνηση δείχνει στο μεγαλύτερο μέρος της να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και τους υψηλούς στόχους που έθεσε ο Πρόεδρος και για τους οποίους, εξασφάλισε με πανηγυρικό τρόπο, την λαϊκή εντολή, για μία ακόμα θητεία.
ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ, κάποιες μετρημένες στα δάχτυλα περιπτώσεις, που όντως δείχνουν ότι συμβαδίζουν με τις προεδρικές φιλοδοξίες και στοχεύσεις, οι υπόλοιποι υπουργοί και άλλοι στενοί κυβερνητικοί συνεργάτες του Προέδρου, δείχνουν να μην έχουν αντιληφθεί καν την σημασία του αξιώματος που τους ανατέθηκε, να μην ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των θέσεων τους, αλλά και το πλέον ανησυχητικό, να δείχνουν ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ, να ανταποκριθούν.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ σε καμία περίπτωση δεν προκύπτει, ούτε από τον ντόρο που κατά καιρούς ξεσηκώνουν κάποιες ομάδες πίεσης, ούτε από την ισοπεδωτική και απόλυτα μηδενιστική κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση σε κάθε περίπτωση, η αντιπολίτευση, αλλά από τον πολύ ψηλό πήχη που έθεσε στην κυβέρνηση του ο ίδιος ο Πρόεδρος και κυρίως από την έως τώρα εκτίμηση και εντύπωση που υπάρχει στην κοινωνία, για τα μέλη του νέου κυβερνητικού σχήματος.
ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ σε ονόματα, όχι γιατί δεν μπορώ να κατονομάσω και τεκμηριώσω ποιούς συγκεκριμένα εννοώ, αλλά γιατί θεωρώ, ότι ο έλεγχος και αξιολόγηση της απόδοσης του κάθε υπουργού και των άλλων στενών συνεργατών του Προέδρου, είναι ευθύνη και υποχρέωση του ιδίου, και ότι αυτό πρέπει να γίνει, χωρίς επηρεασμούς από τα ΜΜΕ ή οποιονδήποτε άλλο, και χωρίς να δημιουργείται η οποιαδήποτε περιρρέουσα ατμόσφαιρα υπέρ ή εναντίον, του όποιου μέλους του κυβερνητικού σχήματος.
ΓΕΝΙΚΑ θα πω μόνο ότι η παρούσα κυβέρνηση παρουσιάζεται πολύ υποδεέστερη από εκείνη την πρώτης πενταετίας του Προέδρου Αναστασιάδη, η οποία είχε μάλιστα και πολύ πιο δύσκολες συνθήκες, καταστάσεις και προβλήματα να αντιμετωπίσει. Κάνοντας δε μία γενική εκτίμηση και αξιολόγηση του σημερινού κυβερνητικού σχήματος θα έλεγα ότι αυτό κινείται σε τέσσερεις διαφορετικές ταχύτητες:
ΥΠΑΡΧΟΥΝ εκείνοι οι 3-4 που δείχνουν και φωνάζουν ότι δεν μπορούν και δεν θα μπορέσουν και των οποίων η αντικατάσταση, πρέπει να είναι άμεση και χωρίς συναισθηματισμούς. Υπάρχουν άλλοι 2-3 που δείχνουν ικανοί αλλά ίσως χρειάζονται λίγη ακόμα πίστωση χρόνου για να «στροφάρουν», άλλοι 2-3, από την παλιά φουρνιά που δείχνουν να έχουν στερέψει σε ενθουσιασμό, ιδέες και σθένος και παρουσιάζουν έκδηλα σημάδια κόπωσης και κορεσμού και υπάρχουν και οι 4-5 εκείνες περιπτώσεις, που όπως προείπα, αποτελούν τον υγιή και ελπιδοφόρο κορμό του κυβερνητικού σχήματος.
ΑΝ ΚΑΙ ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έδειξε στην έως τώρα διακυβέρνηση του να μην είναι από τους Προέδρους εκείνους που καταφεύγουν εύκολα σε ανασχηματισμούς και απομακρύνσεις υπουργών, θεωρώ ότι, αν δεν θέλει να χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος, θα πρέπει να προχωρήσει το συντομότερο στις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις:
ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ κάποιους, έστω και τόσο πρόωρα στα σπίτια τους, να προειδοποιήσει άλλους ότι ο χρόνος προσαρμογής έχει ήδη τελειώσει και να «τραβήξει το αυτί» σε όσους απλά επαναπαύτηκαν με τον επαναδιορισμό και θεωρούν πως ότι είχαν να δώσουν, το έδωσαν.
