Η ΑΜΕΣΩΣ μετά τις θερινές διακοπές η περίοδος είναι πάντα θλιβερή, κυρίως για λαούς σαν εμάς που έχουμε το προνόμιο να ζούμε σε μέρη που περιτριγυρίζονται από δροσιστικές θάλασσες και είναι γεμάτα από φυσικές ομορφιές, σε μέρη όπου το καλοκαίρι έχει το δικό του μεθυστικό άρωμα, σε μέρη όπου όσο άδειες και αν είναι οι τσέπες μας και όσο τσουχτερές και αν είναι οι τιμές στα τουριστικά μας θέρετρα, βρίσκουμαι κουτσά-στραβά τον τρόπο να απολαμβάνουμε μέρες χαλάρωσης και ηρεμίας.
ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ με το που ο Αύγουστος διανύει τις τελευταίες του ώρες και συνειδητοποιούμε ότι όλα αυτά τελειώνουν και η ώρα να επανέλθουμε στην ρουτίνα και τα βάσανα της καθημερινότητας μας έφθασε, ένα βάρος πλακώνει τις ψυχές μας και ένας πανικός για το τι μας περιμένει, μας κυριεύει.
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ, ψιλό-ψυχοπλακωμένος ετοιμάζομαι να υποδεχτώ και εγώ τον Σεπτέμβρη και το φθινόπωρο και ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι τα πράγματα είναι αυτή την φορά ακόμα χειρότερα και έτσι ο συνήθης πανικός μετατρέπεται σε τρόμο.
ΓΙΑΤΙ; Μα από σήμερα, αν δεν το συνειδητοποιήσατε, μπαίνουμε για τα καλά και στην προεκλογική περίοδο των προεδρικών εκλογών. Μετά την αυγουστιάτικη ανάπαυλα, οι πολιτικοί μας (λέω τώρα) επιστρέφουν με ανανεωμένες δυνάμεις και πανέτοιμοι να μας υποβάλουν, για πέντε και βάλε μήνες, στο μαρτύριο της ανούσιας και άνευ περιεχομένου και ουσίας, «επικυριαρχίας» τους στην καθημερινότητά μας.
ΤΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΠΑΝΕΛ και οι ραδιοφωνικές εκπομπές θα κατακλυστούν και πάλι από τα συνήθη κοκόρια του κάθε εκλογικού επιτελείου, τα γραφεία τύπου των υποψηφίων και των κομμάτων που τους υποστηρίζουν θα ξαναρχίσουν την εργολαβική παραγωγή ανακοινώσεων-δηλώσεων και οι υποψήφιοι θα αμοληθούν σε δρόμους, χωριά και πλατείες για να σκορπίσουν απλόχερα υποσχέσεις, «θα», αλληλοκατηγορίες και λάσπη.
ΚΑΠΟΙΟΙ θα πουν ότι υπερβάλλω, όμως μακάρι να ήταν έτσι. Δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι. Αυτή η προεκλογική «μάχη» θα είναι η χειρότερη και πιο βασανιστική που βιώσαμε ποτέ. Τα σημάδια στην περίοδο «προθέρμανσης» δείχνουν την «κωλοσυρμαθκιά της κουφής» και οι «παίχτες», πρώτα ονόματα και δευτεράντζες, έδειξαν από τις πρώτες προπονήσεις, ότι δεν κατέχουν το «άθλημα».
ΑΡΑ ΜΗΝ περιμένετε «θέαμα» αλλά το χειρότερο και τραγικότερο, ούτε ουσία. Μην περιμένετε διάλογο και προτάσεις, λύσεις στα προβλήματα και οράματα, για τον τόπο παρά μόνο μία μία επανάληψη από τα ίδια και τα ίδια.
ΘΑ ΠΑΜΕ στις κάλπες ανήμερα του καρναβαλιού (αυτή και αν είναι προβοκάτσια της μοίρας) «συζητώντας» ακόμη το τι έγινε, τι δεν έγινε και τι έπρεπε να γίνει στο Μοντ Πελεράν και το Κραν Μοντάνα, για ποιος έφερε ή βρήκε έτοιμη την οικονομική καταστροφή, ποιος από το 1960 και εντεύθεν έκανε τα περισσότερα και μεγαλύτερα ρουσφέτια, για το πραξικόπημα του 1974 και το ποιος έφερε ή δεν έφερε τους Τούρκους και γενικά για όλα αυτά που έμαθε να αναμασά η πολιτική μας ηγεσία και τα τσιράκια της εδώ και 43 χρόνια.
ΕΠΕΙΔΗ τα πρόσωπα μπορεί μεν να φρεσκάρονται κάθε φορά, αλλά η πολιτική σε αυτό τον τόπο έμεινε τελματωμένη και μετεξεταστέα εδώ και χρόνια και οι σημερινοί πρωταγωνιστές της στέκονται ακόμα μπροστά στους καθρέφτες και προβάρουν τους λόγους τους μιμούμενοι και αντιγράφοντας τον Μακάριο και τον Γρίβα, τον Εζεκία και τον Λυσσαρίδη, τον Γλαύκο, τον Σπύρο και τον Τάσσο.
ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ ξέρουν να κάνουν και αυτό θα μας σερβίρουν και αυτή την φορά και καλό κουράγιο σε όλους μας.
