ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ πέρασαν από τότε που ξεκινήσαμε σαν κράτος τις προσπάθειες για καθιέρωση διά νόμου του πόθεν έσχες; Αν δεν κάνω λάθος, καμιά δεκαριά. Ήταν γύρω στο 2008 που ο νόμος που είχε ψηφιστεί προηγουμένως κατέρρευσε αφού κηρύχθηκε αντισυνταγματικός από το Ανώτατο Δικαστήριο, μετά από προσφυγή υπαλλήλου του ΘΟΚ. Και έκτοτε, είμαστε πελαγωμένοι.
ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ δεν καταφέραμε να βρούμε το νομικό μονοπάτι για εφαρμογή του πόθεν έσχες. Όλες οι προσπάθειες σκοντάφτουν πότε στους νόμους για τα προσωπικά δεδομένα, πότε στους νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, πότε αλλού… «Η Ευρώπη δεν δέχεται αυτό που πάτε να κάνετε» λένε οι διάφοροι επίτροποι προσωπικών δεδομένων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και αμέσως τα πάντα σταματούν.
ΣΕ ΑΛΛΑ κράτη μέλη ισχύει το πόθεν έσχες. Ακόμα και εδώ κοντά μας στην Ελλάδα. Και εκεί δημοσιεύονται κάθε χρόνο με το νι και με το σίγμα οι δηλώσεις των πολιτικών προσώπων χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα. Δεν καταπατούνται ούτε ανθρώπινα δικαιώματα ούτε προσωπικά δεδομένα. Μπορεί κάποιος να δώσει ερμηνεία σ’ αυτό το γεγονός; Γιατί στα άλλα κράτη μέλη η δημοσίευση ονομάτων και στοιχείων για το πόθεν έσχες δεν έχει κανένα πρόβλημα (και δεν έχει αφού εδώ και τόσα χρόνια δεν διαμαρτύρεται καμιά Ευρώπη), ενώ για την Κύπρο υπάρχει πρόβλημα με την Ευρώπη; Μήπως τελικά το πρόβλημα είναι του μυαλού μας που δυσκολεύεται να δεχτεί τέτοια νομοθετική ρύθμιση;
ΚΑΠΟΙΟΣ θα εισηγηθεί, σαν λύση, το εξής: Να αντιγράψουμε τη νομοθεσία της Ελλάδας ή της Γαλλίας ή όποιας άλλης χώρας έχει πόθεν έσχες και να την μεταφέρουμε αυτολεξεί στη δική μας νομολογία. Ακούγεται λογικό.
ΟΜΩΣ ΕΓΩ θα προτείνω κάτι άλλο: Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ψηφίσουμε νόμο για υποχρεωτική δημοσιοποίηση ονομαστικά του πόθεν έσχες των πολιτικών ή και μελών των οικογενειών τους. Γιατί σήμερα το πιο εύκολο πράμα είναι να έχεις περιουσία και να την αποκρύψεις από τις αρμόδιες κρατικές αρχές. Για παράδειγμα, γράφεις τα εκατομμύρια ή τα οικόπεδα που έχεις σε κάποιο έμπιστο πρόσωπό σου ή στον κουμπάρο σου ή στην πεθερά σου που δεν τους πιάνει το γρανάτζι του νόμου και είσαι καθαρός… Συνεπώς, όποιος νόμος και να ψηφιστεί θα είναι για το θεαθήναι. Καραγκιοζιλίκια…
Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ να αφήσουμε τους πολιτικούς να αποφασίζουν οι ίδιοι αν θα δημοσιοποιούν το πόθεν έσχες το δικό τους και των μελών των οικογενειών τους. Και μια αρμόδια επιτροπή να εξετάζει μόνο αυτές τις δηλώσεις. Με αυτή τη λύση, όσοι δεν θα δημοσιοποιούν το πόθεν έσχες τους θα μένουν εκτεθειμένοι στην κοινή γνώμη. Η οποία δεν αστειεύεται ούτε σηκώνει χωρατά. Θα καταλαβαίνει…
