Η προεκλογική συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το πολιτικό ήθος. Λίγες ημέρες πριν από την πρώτη Κυριακή, ένα από τα πρώτα θέματα είναι η αποκάλυψη-καταγγελία του Γιώργου Λιλλήκα, ότι τον προσέγγισαν από το επιτελείο του Νικόλα Παπαδόπουλου με σκοπό να εξαγοράσουν την υποψηφιότητα του. Την λέξη εξαγορά τη χρησιμοποίησε ο ίδιος ο κ. Λιλλήκας. Σε ερώτηση δε του δημοσιογράφου του Άλφα Ανδρέα Κημήτρη, αν η εξαγορά είχε και χρηματικό μέρος ή μόνο πολιτικό, η απάντηση που έδωσε ήταν ότι «από όλα έχει το πανέρι»
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Συμμαχίας Πολιτών δήλωσε ότι το ζήτημα είναι ηθικό και πολιτικό και όχι ποινικό. Αν όμως το πανέρι περιέχει από όλα τα… προϊόντα, τότε περιέχει και χρήματα. Αν λοιπόν περιέχει χρήματα το πανέρι, τότε υπάρχουν και ποινικά αδικήματα τα οποία πρέπει να διερευνηθούν από την αστυνομία. Αλίμονο μας αν η πολιτική σκηνή του τόπου καθορίζεται από τις οικονομικές συνδιαλλαγές ανάμεσα στους υποψήφιους και τα πολιτικά κόμματα. Εύλογα θα ρωτήσει κάποιος, μα στην πολιτική δεν υπάρχουν χρηματικές συνδιαλλαγές; Ούτε ξέρω, ούτε μπορώ να ξέρω εκ της θέσεως μου. Και αν υπάρχουν τέτοιες συναλλαγές σίγουρα δεν γίνονται με τρόπο που να μπορεί κάποιος να τις ανακαλύψει χωρίς αστυνομική έρευνα.
ΣΥΝΕΧΙΖΩ. Αν υποθέσουμε ότι στο πανέρι δεν υπάρχουν χρήματα, τότε μιλάμε για μια πολιτική συνδιαλλαγή. Αυτού του είδους οι πολιτικές συνδιαλλαγές υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Είναι μεν πολιτικά ανήθικες, είναι όμως και μέρος του πολιτικού συστήματος. Ο κ. Λιλλήκας έρχεται προεκλογικά και μας λέει ότι ο ίδιος δεν αποδέχεται τέτοιες συνδιαλλαγές. Πολλές φορές μας είπε ότι στόχος του ίδιου είναι να αλλάξει αναχρονιστικές και παλαιοκομματικές πρακτικές που έφεραν τον τόπο στο σημείο που είναι σήμερα. Έχω την πρόθεση να τον πιστέψω. Πρέπει όμως και ο ίδιος να γνωρίζει ότι η Δευτέρα μετά την πρώτη Κυριακή των εκλογών δεν είναι μακριά. Θέλω να δω τον ίδιο να μην μπαίνει σε καμία πολιτική συνδιαλλαγή και να κακίζει την όποια συναλλαγή γίνει με φόντο τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.
ΘΑ ΚΛΕΙΣΩ τη σημερινή μου παρέμβαση σχολιάζοντας και την τοποθέτηση του γ.γ του ΑΚΕΛ. Ο Άντρος Κυπριανού σωστά έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι διαφωνεί με τέτοιες πρακτικές, το διατύπωσε όμως με λάθος τρόπο. Ο κ. Κυπριανού σχολίασε «Διαφωνώ με αυτές τις μεθόδους, υπάρχει όμως και ένα πρακτικό πρόβλημα. Δεν έχουμε τα χρήματα για να εξαγοράσουμε κανέναν». Το δεύτερο σκέλος της απάντησης ήταν καθαρά πλεονασμός, που στόχο είχε να διακωμωδήσει την υπόθεση με αναφορά στα οικονομικά του κόμματος του. Δηλαδή κ. Κυπριανού, αν είχατε την οικονομική ευχέρεια θα σκεφτόσασταν να εξαγοράσετε κάποιον υποψήφιο, ακόμη και αν διαφωνούσατε με αυτές τις μεθόδους; Θα προτιμούσα να ακούσω από εσάς τη φράση «Διαφωνώ με τέτοιες μεθόδους. Τελεία».
