Μισό βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω. Όλα σε κινούμενη άμμο. Οι τουρκικοί λεονταρισμοί (εντός και εκτός Διάσκεψης) δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας ότι μπορεί να υπάρξει κατάληξη ή έστω πρόοδος στη διαπραγμάτευση για την ασφάλεια και τις εγγυήσεις μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Κανείς δεν μπορεί να δηλώσει θύμα... ανώμαλης προσγείωσης από τα σύννεφα. Εκτός κι αν είναι ρομαντικός, αφελής, ανειλικρινής ή και τα τρία μαζί.
Είναι γνωστό ότι η Άγκυρα θέλει να κάνει παιχνίδι με τους δικούς της όρους. Εξίσου γνωστή είναι και η επιδίωξή της για εσαεί παρουσία στο νησί, το οποίο αντιλαμβάνεται ως ένα “γεωπολιτικό έπαθλο”. Εκεί ακριβώς εστιάζεται το πρόβλημα.
Κι ας μην ξεχνάμε ότι -με βάση αναλύσεις στον τουρκικό Τύπο- το Κραν Μοντάνα είναι η τελευταία ευκαιρία του Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Ποιο το αποτέλεσμα; Καμιά τουρκική υποχώρηση, καμιά θετική έκπληξη μέχρι νεοτέρας. Ο Σουλτάνος μίλησε!
