Ήταν στις 26 Απριλίου του 2015 όταν ο Μουσταφά Ακιντζί, ο Τ/κ πολιτικός που έχαιρε, όσο κανείς άλλος έως τότε, της εκτίμησης μεγάλης μερίδας της ε/κ κοινής γνώμης, εκθρόνιζε από την "προεδρία" του ψευδοκράτους τον αδιάλλακτο Ντερβίς Έρογλου...
Ο Μουσταφά Ακιντζί, που μοιράζοντας στους οπαδούς του κλαδιά ελιάς, στον επινίκιο λόγο του αναφέρθηκε σε "αρχή μιας νέας εποχής" την οποία "δεν μπορεί καμιά δύναμη να εμποδίσει", κάνοντας λόγο για μια νίκη ολόκληρου του λαού της Κύπρου.
Το ίδιο βράδυ, ο εκ Λεμεσού ορμώμενος πολιτικός, αφήνοντας δυο λευκά περιστέρια στον ουρανό της Λευκωσίας, ανέφερε αυτολεξεί: "Ήρθε η ώρα να κλείσουμε τις πληγές μας", παραδεχόμενος πως όπως υπέφεραν το 1963 οι Τ/κ, έτσι υπέφεραν και το 1974 οι Ε/κ...
Κάτι που επανέλαβε και παραμονές των "εορτασμών" για την τουρκική εισβολή, το 2015: «παρά τα όσα πέρασαν οι Τουρκοκύπριοι το 1950 και το 1960, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το 1974 έγινε πόλεμος με κύρια θύματα τους Ελληνοκυπρίους».
Δύο χρόνια μετά, και αφού προηγήθηκαν δεκάδες συναντήσεις και αμέτρητες ώρες συνομιλιών, οι οποίες πέρασαν από σκαμπανεβάσματα και κρίσεις (βλέπε Μπαρμπαρός και Ενωτικό Δημοψήφισμα), η καρδιά του κυπριακού μεταφέρθηκε για 3η φορά μέσα σε λίγους μόλις μήνες στην Ελβετία...
Όλοι γνώριζαν πως στο ειδυλλιακό Κραν Μοντάνα, η παρτίδα θα απαιτούσε γερή κράση, καθώς η Τουρκία για πρώτη φορά θα καλείτο να τοποθετηθεί επίσημα δια του Μεβλούτ Τσαβούσογλου για τα "αγκάθια" της ασφαλείας και των εγγυήσεων.
Το αποτέλεσμα της Διάσκεψης για την Κύπρο, πέραν της αναμενόμενης τουρκικής αδιαλλαξίας από τη θέση για διατήρηση των εγγυήσεων, του επεμβατικού δικαιώματος αλλά και της εσαεί παραμονής τουρκικών στρατευμάτων στο νησί (έστω και μικρότερου σε αριθμό), ανέδειξε και τον διακοσμητικό ρόλο του πολλά υποσχόμενου Ακιντζί, επιβεβαιώνοντας τις θέσεις και των πιο "σκληρών" στο κυπριακό.
Ο άλαλος Μουσταφά του Κραν Μοντάνα, σε τίποτα δεν θύμιζε τον Ακιντζί της 26ης Απριλίου του 2015... Η πλήρης ευθυγράμμιση του με τις θέσεις της Άγκυρας, δεν θύμιζε σε τίποτα τον ηγέτη που με το που ανέλαβε τα καθήκοντα του δεν δίστασε να να κοντραριστεί δημόσια, μέσω του CNN Turk, με τον Ερντογάν αναρωτώμενος αν η Τουρκία δεν επιθυμεί να μεγαλώσει το βρέφος ("ΤΔΒΚ") και να σταθεί στα δικά του πόδια...
Η "νέα εποχή" που επικαλέστηκε κατά την εκλογή του ο Ακιντζί, εμποδίστηκε τελικά από τη δύναμη που λέγεται Τουρκία και δεν κατάφερε να κλείσει τις πληγές του λαού, Ε/κ και Τ/κ. Όχι επειδή βαθιά μέσα του δεν το επιθυμούσε, αλλά γιατί ο ίδιος δεν τόλμησε να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας και να προτάξει τα θέλω και τις επιθυμίες αυτών που τον στήριξαν και τον ανέβασαν στην "εξουσία"...
Δυστυχώς τα περιστέρια που άφησε ελεύθερα εκείνο "το βράδυ της ελπίδας" στον ουρανό της Λευκωσίας, πέταξαν ελεύθερα μακριά και άφησαν πίσω τους την κατοχή και τον διαχωρισμό του νησιού και του λαού του...
Υ.Γ.1 Οι Τουρκοκύπριοι θα πρέπει να ξεσηκωθούν ξανά, όπως το 2000, το 2002, το 2003 και το 2011. Να σταθούν απέναντι στον Ερντογάν και την κατοχή και να στείλουν το μήνυμα πως η στρατιωτικη παρουσια της "μητερας Τουρκίας" και οι εσαεί εγγυήσεις της δεν χωρούν πλέον στο νησί. Αν το πιστεύουν πραγματικά...
Υ.Γ.2 Οι χειρισμοί της δικής μας πλευράς θα κριθούν. Σύντομα, πολύ σύντομα! Αυτό που προέχει αυτή τη στιγμή είναι η ενότητα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε από κοινού τα δύσκολα που έρχονται...
