Είναι φαινόμενο των ημερών μας η παραγωγή τοξικότητας, ψευδών ειδήσεων και παραπληροφόρησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Άνθρωποι που κρύβονται πίσω από ψευδώνυμα, κάποιοι ακόμα και επώνυμα επιχειρούν με λάσπη και ψέματα να καθοδηγήσουν την κοινή γνώμη, να στήσουν λαϊκά δικαστήρια, να καθυποτάξουν την κοινή λογική, να φανατίσουν και να δολοφονήσουν χαρακτήρες.
Πηγαίνουν μάλιστα ένα βήμα παρακάτω, επιχειρώντας να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους ως πιο αξιόπιστους από τα «πληρωμένα» μέσα ενημέρωσης και τους «δημοσιογράφους-παπαγάλους» που «κρύβουν την αλήθεια» από τους πολίτες. Επιτίθενται σε δημοσιογράφους επειδή δεν υιοθετούν τη δική τους προσέγγιση, ενώ αντιμετωπίζουν τον όποιο αντίλογο με λεκτικό bullying, χαρακτηρισμούς και υβριστικά σχόλια.
Η τοξικότητα όμως, δεν φέρνει λύσεις, μάλλον εξυπηρετεί ατζέντες πολύ πιο σκοτεινές απ’ ότι κάποιοι πολίτες φαντάζονται την ώρα που διαβάζουν τις κατά τα άλλα εύπεπτες κριτικές και αναρτήσεις τους.
Στο εξωτερικό, αυτές οι προσεγγίσεις οδήγησαν μέχρι και σε αποσταθεροποίηση κρατών με αποκορύφωμα την εισβολή των τραμπούκων στο Καπιτώλιο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής η οποία χτίστηκε και σχεδιάστηκε με υποδομή και λογικές που ομοιάζουν με τις πιο πάνω προσεγγίσεις.
Οι πολίτες οφείλουν να είναι απαιτητικοί, να ασκούν κριτική σε όλους, όπως οφείλουν όμως να κάνουν ένα βήμα πίσω από τα γεγονότα και να αξιολογούν ορθολογιστικά όσα συμβαίνουν γύρω τους.
