Μεγάλη και Αγία Δευτέρα. Η δεύτερη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας, της εβδομάδας των παθών του Ιησού Χριστού. Η Μεγάλη Εβδομάδα αρχίζει την Κυριακή των Βαΐων, με την περιφορά του Νυμφίου και το τροπάριο "Ιδού ο Νυμφίος έρχεται".
«Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός καί μακάριος ὁ δοῦλος, ὅν εὑρήσει γρηγοροῦντα·ἀνάξιος δέ πάλιν, ὅν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μή τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μή τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καί τῆς Βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλά ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος εἶ ὁ Θεός ἡμῶν, προστασίαις τῶν ἀσωμάτων, σῶσον ἡμᾶς.»
Τη Μεγάλη Δευτέρα η Εκκλησία ενθυμάται τον Ιωσήφ, το μικρότερο γιο του Ιακώβ. Ο Ιωσήφ είχε ενάρετη ζωή, γεγονός που τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό στον πατέρα του, ο οποίος του είχε τρομερή αδυναμία. Τα αδέλφια του, κυριευμένα από το φθόνο, πούλησαν τον αδερφό τους στην Αίγυπτο ως δούλο. Ο Ιωσήφ στην Αίγυπτο κατάφερε να επιζήσει και να πάρει αξιώματα από το Φαραώ, αφού κατάφερε να σώσει το λαό του από τα επτά χρόνια ακαρπίας και λιμού.
Ο Ιωσήφ παρομοιάζεται με το Χριστό, αφού και οι δύο προδόθηκαν από τους αδερφούς τους και κατάφεραν να σώσουν το λαό τους.
Η υμνολογία της ημέρας, περιλαμβάνει την παραβολή της άκαρπης συκιάς, η οποία ήταν γεμάτη φύλλα, χωρίς όμως κανέναν καρπό. Ο Ιησούς την καταράστηκε και αυτή ξεράθηκε. Το μήνυμα της παραβολής είναι ότι δεν φτάνουν τα λόγια, πρέπει να υπάρχουν και έργα.
