Η μητρότητα μέσα από τα μάτια μιας μητέρας που δεν...γέννησε το παιδί της (ΦΩΤΟ)

Κυριακή, 13/5/2018 - 16:06
Μικρογραφία

"Η μάνα είναι μια"... Για κάθε άνθρωπο υπάρχει μια μάνα, ένας πατέρας, μια οικογένεια. Για μερικούς ανθρώπους οι λέξεις αυτές έχουν άλλη από τη συνηθισμένη ένοια.

Μάνα δεν είναι μόνο η γυναίκα που έχει φέρει στον κόσμο ένα παιδί, αλλά μια γυναίκα που το μεγαλώνει, το φροντίζει και θυσιάζεται για να του προσφέρει όχι μόνο τα απαραίτητα, αλλά τον "ουρανό με τ' άστρα". 

Υπάρχουν γυναίκες οι οποίες συνειδητά επέλεξαν να γίνουν μανούλες και να υιοθετήσουν ένα παιδάκι, μια εξ αυτών είναι και η Βάσω, η οποία μίλησε στο AlphaNews.Live, με αφορμή τη γιορτή της μητέρας.

Ανάφερε τους λόγους που την ώθησαν να υιοθετήσει ένα παιδί, πως το ίδιο αντιμετωπίζει το γεγονός, επτά χρόνια μετά την υιοθεσία του και τη διαδικασία της υιοθεσίας στην Κύπρο.

Γιατί αποφασίσατε να υιοθετήσετε;

Πάντα είχα στο μυαλό μου να υιοθετήσω ένα παιδί, έστω και αν είχα βιολογικά δικά μου. Κάποια προβλήματα υγείας μας εμπόδισαν να αποκτήσουμε βιολογικά δικό μας παιδί, έτσι προτιμήσαμε την επιλογή της υιοθεσίας, από οποιανδήποτε άλλη διαδικασία.

Γιατί επιλέξατε να υιοθετήσετε παιδί από τρίτη χώρα;

Η εθνικότητά του παιδιού ήταν τυχαία. Δεν είχα αντίρρηση να υιοθετήσω παιδί από Αφρική, Ευρώπη ή Ασία. Ένα παιδί είναι δώρο Θεού όποια καταγωγή και αν έχει. Μπορώ να πω πώς με ενθουσίασε το γεγονός οτι το παιδί θα είχε διαφορετικά χαρακτηριστικά από τα δικά μας όταν έμαθα την εθνικότητα του.

Πως το εξέλαβε η οικογένεια σας;

Αν και αρχικά είχα τις επιφυλάξεις μου, η οικογένειά μας αποδέχτηκε την απόφασή μας με μεγάλη χαρά. Ήταν πολύ θετικοί στην ιδέα της υιοθεσίας, γνωρίζοντας και τα προβλήματά μας. Όμως το σημαντικότερο για μας ήταν η μεγάλη αγκαλιά και αποδοχή από τους δικούς μας με τον ερχομό του παιδιού στο σπίτι σαν να ήταν βιολογικά δικό μας.

Ποια ήταν η ηλικία του παιδιού όταν το υιοθετήσατε;

Το παιδί το υιοθετήσαμε από την πρώτη μέρα γέννησης του. Γνωρίζαμε για την επιλογή της βιολογικής μητέρας να το δώσει για υιοθεσία από τον πέμπτο μήνα κύησης.

Πώς επικοινωνήσατε το ζήτημα με το ίδιο το παιδί; Πώς το εξέλαβε; Ποια ήταν η αντίδραση του;

Ο γιος μας είναι σήμερα 7 χρόνων γνωρίζει για το γεγονός της υιοθεσία από την πρώτη στιγμή. Θυμάμαι τον εαυτό μου να του διαβάζει παραμύθια γραμμένα ειδικά για την υιοθεσία και την διαφορετικότητα πριν ακόμα καλά καλά μπορεί να αντιληφθεί τι διαβάζω.

Κατέληξα σιγά-σιγά να του διηγούμαι ένα "παραμύθι" που ήταν ουσιαστικά η ίδια του η ιστορία. Μιλούσα με πραγματικά ονόματα και καταστάσεις περιγράφοντας του πώς ακριβώς κατέληξε στα χέρια μας. Λόγω του ότι το παιδί γνώριζε εξαρχής την αλήθεια δεν είχαμε κάποιο ξέσπασμα ή αρνητική συμπεριφορά, το θεωρούσε απόλυτα φυσιολογικό και ρωτούσε εμάς και άτομα του περιβάλλοντός μας: Ποια είναι η μαμά σου; Κι όταν έπαιρνε την απάντηση, ακολουθούσε η ερώτηση: Και ποια σε γέννησε; Στο μυαλό του έχει πάντα πώς δεν είναι απαραίτητο να ζεις και να μεγαλώνεις με την μητέρα που σε έχει γεννήσει.

Μικρογραφία

Έχετε επικοινωνία με τους βιολογικούς γονείς;

Όχι, δεν έχουμε επαφή με τους βιολογικούς γονείς σήμερα. Δεν είναι κάτι που επιδιώκουμε, αλλά ούτε και κάτι που προσπαθούμε να αποφύγουμε.

To παιδάκι ρωτάει; Αναφέρεται σε αυτούς;

Αναφέρεται σε αυτούς και ρωτάει κατά διαστήματα. Έχει δει φωτογραφίες και ξέρει πώς είναι. Ρωτάει επίσης διάφορες πληροφορίες για την χώρα καταγωγής τους και μάλιστα πρόσφατα παρακολουθώντας δελτίο ειδήσεων είχε αναφερθεί μία καταστροφή στην συγκεκριμένη χώρα και το παιδί εξέφρασε την ανησυχία μήπως οι βιολογικοί γονείς βρίσκονταν στα θύματα. 

Έχει αναφέρει πολλές φορές πως δεν θα ήθελε να έχει άλλους γονείς από εμάς, εστω και αν ζητήσει ποτέ να γνωρίσει από κοντά τους βιολογικούς του γονείς. Δεν θα ήθελε να ζει στην συγκεκριμένη χώρα αν και θα ήθελε να την επισκεφτεί για να δει πως είναι.

Σχεδόν καθημερινά στις προσευχές του ευχαριστεί τον Θεό για το φαγητό, το σπίτι, τα παιχνίδια και το σχολείο πού ισως δεν θα είχε -τουλάχιστον όχι σε τόσο βαθμό- αν μεγάλωνε με τους βιολογικούς γονείς.

Έχει βιώσει οποιασδήποτε μορφής ρατσισμό από άλλα παιδάκια;

Ναι, έχει βιώσει ρατσισμό όχι μόνο από παιδάκια στο σχολείο αλλά δυστυχώς και από ενήλικες. Αρχικά κάποιο παιδάκι τον είχε αποκαλέσει "μαύρο". Αυτό έλεγε κάθε φορά που αναφερόταν στον γιο μας αντί να τον αποκαλεί με το όνομά του. Ήταν περίπου τριών χρόνων, τότε και εμείς του εξηγήσαμε καθησυχάζοντας τον πως σε εμάς είναι αρεστός και κανείς δεν είναι ο ίδιος με τον άλλον. Έλεγε πως θέλει να γίνει σαν εμάς να έχει το δικό μας χρώμα και πως όλοι τον βλέπουν παράξενα λόγω του χρώματός του, ήθελε να αποβάλει αυτό το χρώμα από πάνω του.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου, του έλεγα να "βγάλει" το χρώμα για να το πάρω, εγώ έτσι δεν θα χρειάζεται να κάνω ηλιοθεραπεία στην παραλία, γιατί εκεί όλοι αλείφονται λάδια για να αποκτήσουν το δικό του χρώμα κι εσύ που το έχεις δεν το θέλεις. Σιγά σιγά άλλαξε στάση για το πώς βλέπει τον εαυτό του. Έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση και απαντάει ακόμα και σε έναν αδιάκριτο και αγενή ενήλικα που τον βομβαρδίζει με ερωτήσεις για το χρώμα και την εθνικότητά του πώς: εμένα έτσι με έχει πλάσει ο Θεός, εσύ γιατί είσαι όπως είσαι;

Έχει γνωρίσει και άλλα παιδάκια που είναι υιοθετημένα ή που έχουν το ίδιο χρώμα δέρματος με τον ίδιο ή άλλης μορφής διαφορετικότητα. Γενικά είναι πολύ αποδεκτός εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις που ξέρει πλέον ο ίδιος να χειρίζεται και να αντιμετωπίζει.

Τι θα συμβουλεύατε τα ζευγάρια που σκέφτονται το ενδεχόμενο της υιοθεσίας;

Θα τα παρότρυνα, χωρίς ενδοιασμούς, να προχωρήσουν στην διαδικασία αυτή. Είναι μεγάλη ευλογία να σου δοθεί αυτή η ευκαιρία.

Είναι κρίμα για μένα να υποβάλλονται τα ζευγάρια σε πολυάριθμες διαδικασίες εξωσωματικής γονιμοποίησης για να μπορέσουν να αποκτήσουν ένα παιδί φορτώνοντας τον οργανισμό τους με ορμόνες, ενώ μπορούν να υιοθετήσουν ένα παιδάκι που χρειάζεται μία αγκαλιά.

Μικρογραφία

Θα υιοθετούσατε κι άλλο παιδάκι;

Φυσικά, θα υιοθετούσα άλλα δέκα αν ήταν δυνατό.

Ποιό το σχόλιό σας για τη διαδικασία της υιοθεσίας. Είναι εύκολη;

Καταρχήν για να μπορέσει κανείς να υιοθετήσει ένα παιδάκι θα πρέπει να έχει έγκριση από το γραφείο ευημερίας της επαρχίας του. Αυτή είναι μία διαδικασία χρονοβόρα μέχρι να γίνουν κάποιες προκαθορισμένες συναντήσεις, να συλλεχθούν και να ελεγχθούν τα οικογενειακά, προσωπικά, οικονομικα και αλλα στοιχεία της οικογένειας που επιθυμεί την υιοθεσία ούτως ώστε να εγκριθεί η καταλληλοτητα. Πέρα απο αυτο υπαρχει σειρα προτεραιότητας και ειδικα κριτήρια.

Επίσης κωλύματα υπάρχουν και στις διακρατικές υιοθεσίες, δεν μπορείς να υιοθετήσεις παιδί από οποιανδήποτε χώρα, αν το παιδί δεν γεννηθεί στην Κύπρο.

Είναι η υιοθεσία υπέρβαση της μητρότητας;

Υπέρβαση της μητρότητας θεωρώ το να επιλέξεις να γεννήσεις και να δώσεις το παιδί σου για υιοθεσία από το να υιοθετήσεις εσύ παιδί. Θέλει μεγάλη δύναμη ψυχής να μπορείς να χαρίσεις το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να σου προσφέρει η φύση σε μία άλλη γυναίκα.

Πως απαντάτε στη θεωρία των γονιδίων; Ότι δηλαδή τον χαρακτήρα τον φτιάχνουν τα γονίδια.

Δεν μπορω να απαντησω με ακρίβεια για το αν τα γονίδια παίζουν ρόλο στον χαρακτήρα του παιδιού, άλλωστε βλέπουμε οικογένειες με πολλά παιδιά που έχουν κοινό DNA να έχουν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα.

Αυτό όμως που μπορώ να πω είναι πως τα παιδιά είναι πολύ καλοί μιμητές συμπεριφορών. Φτιάχνουν είδωλα και τα ακολουθούν προσπαθώντας να τους μοιάσουν άλλοτε συνειδητά και άλλοτε όχι.

Ο γιος μας για παράδειγμα μιλά και εκφράζεται όπως ο πατέρας του. Έχει τα ενδιαφέροντά του πατέρα του γιατί αυτός είναι το πρότυπο του. Ορισμένες φορές μάλιστα, εκπλήσσομαι όταν βλέπω στοιχεία του δικού μου χαρακτήρα στις αντιδράσεις και στη συμπεριφορά του. Σίγουρα, ο χαρακτήρας μπορεί να διαμορφωθεί σε κάποιο βαθμό μικρό ή μεγάλο αναλόγως των βιωμάτων του κάθε παιδιού από μικρή ηλικία.

Κάποιο μήνυμα με αφορμή τη γιορτή της μητέρας;

Θα ήθελα να ευχηθώ χρόνια πολλά σε κάθε μητέρα, σε όποια γωνιά του κόσμου και αν βρίσκεται, που αγωνίζεται καθημερινά να μεγαλώσει και να αναθρέψει τα παιδιά της, στην μάνα που γέννησε και μεγάλωσε το παιδί της, στην μάνα που δεν γέννησε αλλά υιοθέτησε ένα παιδί, στην μάνα που κατάφερε να φέρει στον κόσμο ένα παιδί μετά από διαδικασίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, στην μάνα πού τελικά δεν κατάφερε να γεννήσει το παιδί της, στη μάνα που γέννησε και έχασε το παιδί της στην πορεία και ιδιαίτερες ευχές στην μάνα που επιλέγει να γεννήσει το παιδί της, κάτω από τις οποίες συνθήκες, δίνοντας το για υιοθεσία, ελπίζοντας ότι θα του εξασφαλίσει ενα καλύτερο αύριο.