Οι 300 τραυματίες που πέρασαν πασχαλιάτικα από το νυστέρι του Δρ. Αλκιβιάδη

Πέμπτη, 21/4/2022 - 09:53
Μικρογραφία

Δρ. Άλκης Αλκιβιάδης, Μικροχειρούργος...

Το όνομα και η ιδιότητα του "φιγουράρουν" κάθε χρόνο τις ημέρες του Πάσχα στους τίτλους των εφημερίδων, των ενημερωτικών ιστοσελίδων και των δελτίων ειδήσεων. Είναι ο γνωστός επιστήμονας που καλείται να μαζέψει τα συντρίμμια της νεανικής απερισκεψίας, να αποκαταστήσει τις βλάβες του εφηβικού παρορμητισμού και να επανασυγκολλήσει τις ελπίδες για μια ζωή χωρίς αναπηρία ή άλλα προβλήματα υγείας.

Στην πολύχρονη καριέρα του, ο διακεκριμένος χειρούργος κλήθηκε να αντιμετωπίσει περισσότερα από τριακόσια περιστατικά σοβαρών τραυματισμών από κροτίδες και με βεβαιότητα απαντά πως δεν ξεχωρίζει κανέναν από τους ασθενείς του...

"Αναπτύσσουμε μια πολύ καλή σχέση, με καλή επικοινωνία, ώστε να εξελιχθεί καλά η υγεία τους. Τους απομένουν αρκετά ψυχολογικά προβλήματα, αλλά μαζί μου δεν έχουν άλλη επιλογή από το να τα ξεπεράσουν."

Μιλώντας στο AlphaNews.Live ο Δρ. Αλκιβιάδης είπε ότι τα πλείστα περιστατικά τραυματισμών από κροτίδες χρήζουν σειράς επανορθωτικών χειρουργικών επεμβάσεων μέχρι την πλήρη αποκατάσταση ή την μερική λειτουργικότητα ενός κατεστραμμένου μέλους. 

"Μεταφέρουμε από τα πόδια στα χέρια ή από άλλο μέρος του σώματος για να καλύψουμε κάτι που χάθηκε. Πρόκειται για εκρηκτικούς μηχανισμούς οι οποίοι τραυματίζουν κυρίως τα χέρια και διαλύουν πολλά μέρη. Μπορεί κάποιος να χάσει ένα ή δύο δάκτυλα, ακόμη και ολόκληρη την παλάμη του και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να του κατασκευάσουμε μια νέα παλάμη."

Πέραν από τα προβλήματα υγείας που δημιουργεί ένας σοβαρός τραυματισμός από εκρηκτικό μηχανισμό, ο Δρ. Αλκιβιάδης ομολογεί ότι οι ασθενείς έχουν να αντιμετωπίσουν ψυχολογικές επιπτώσεις και συναισθηματικά ελλείματα, που χρήζουν θεραπείας.

"Όταν την πάθει κάποιος, είτε από τροχαίο ατύχημα είτε από τραυματισμό από κροτίδα, πάντα κάτι αφήνει, ένα ψυχολογικό κατάλοιπο."

Ο διακεκριμένος Μικροχειρούργος τονίζει ότι οι πλείστοι τραυματίες είναι "μεγάλα παιδιά που έπρεπε να τυγχάνουν περισσότερης προσοχής από τους γονείς τους."

"Σε αυτή την κοινωνία που ζούμε, ο γονιός δεν μπορεί καν να θυμώσει στο παιδί του. Αν αναφερθούμε στην Αστυνομία, έχει και αυτή "κομμένα χέρια" για να λάβει μέτρα."

Ποια είναι όμως η μεγαλύτερη ανταμοιβή για τον Δρ. Αλκιβιάδη;

"Η φιλία. Η ευχαρίστηση για μένα δεν είναι τα δώρα ή τα χρήματα. Η φιλία των ασθενών μου που πάντα με θυμούνται. Κάποτε κάποιος ασθενής, μου χάρισε την μακέτα ενός αυτοκινήτου που την κατασκεύασε με τα ίδια του τα χέρια από πολύ μικρά κομματάκια, κάτι που ήταν πολύ δύσκολο."