Μέχρι πρόσφατα, τελευταία απόφαση ήταν στις 18 Οκτωβρίου, τα δικαστήρια απέρριπταν τις προσφυγές «κουρεμένων» καταθετών με τις οποίες αξίωναν αποζημιώσεις με πάνω κάτω ίδιο σκεπτικό.
Τα επίδικα μέτρα εξυγίανσης που λήφθηκαν από τη Δημοκρατία δυνάμει του περί «Εξυγίανσης Πιστωτικών και Άλλων Ιδρυμάτων Νόμο του 2013» ήταν απολύτως απαραίτητα και αναπόφευκτα, ήταν δηλαδή αναγκαίο να ληφθεί αυτό το μέτρο. Εξ ου και έκριναν ότι δεν αποδεικνύεται οποιαδήποτε επιλήψιμη πράξη ή παράλειψη εκ μέρους της Δημοκρατίας.
Αυτά μέχρι χθες οπόταν το επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού και ο δικαστής Κίτσιου δικαίωσε κουρεμένο Ρώσο καταθέτη. Την υπόθεση για τον ενάγοντα χειρίστηκε το δικηγορικό γραφείο Α. Χρ. Θεοφίλου, ο οποίος φιλοξενήθηκε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση, παρουσιάζοντας την «γραμμή» της υπόθεσης, αλλά και το κατά πόσο μπορεί μια τέτοια απόφαση να αποτελέσει προηγούμενο για άλλες αντίστοιχες υποθέσεις στο μέλλον.
Ο κ. Θεοφίλου υπογράμμισε πως το πρόβλημα δεν ξεκίνησε το 2013, αλλά πολύ πιο παλιά, και αυτή ήταν η υπερασπιστική γραμμή η οποία εν τέλει δικαιώθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού.
«Ευτυχώς για εμάς ο δικαστής πείστηκε ότι το πρόβλημα των τραπεζών ή της Κυπριακής ξαφνικά το 2013, αλλά άρχισε το 2010, όταν ήταν ξεκάθαρο πως υπήρχαν προβλήματα. Τον Μάιο του 2011 η Κυπριακή Δημοκρατία είχε βρεθεί ουσιαστικά εκτός χρηματαγορών. Όλα αυτά εμείς τα είχαμε δικογραφήσει».
Δημιουργεί προηγούμενο;
Στο ερώτημα κατά πόσο η χθεσινή δικαίωση του πελάτη του δημιουργεί προηγούμενο, ο κ. Θεοφίλου ξεκαθάρισε πως
«Η απόφαση αυτή δεν δεσμεύει ομόβαθμους δικαστές του κ. Κιτσιού. Πιο χαμηλού βαθμού τους δεσμεύει. Μια απόφαση που δικάστηκε και δεν πήγε στο εφετείο, πεθαίνει. Στις 42 ημέρες αν δεν καταχωρηθεί έφεση, η απόφαση καθίσταται εκτελεστή».
Έκανε καταληκτικά για μια «νίκη ανακούφισης».
