Του Νικόλα Ζαννέττου
Η διασύνδεση των ευρωτουρκικών με το κυπριακό συνιστά κατά τη Λευκωσία μια πρώτη χειρονομία καλής θελήσεως προς την Άγκυρα με σκοπό να αποκτήσει κίνητρο να κάνει ανοίγματα και στο κυπριακό. Στην ουσία η Λευκωσία δοκιμάζει την οδό των ευρωτουρκικών για να δει κατά πόσο η αναζωογόνηση του ευρωτουρκικού διαλόγου, θα μπορούσε να αναζωογονήσει και τον διάλογο στο κυπριακό.
Το επόμενο διάστημα αναμένεται πως θα υπάρξουν συναντήσεις υψηλού επιπέδου Ευρωπαίων και Τούρκων αξιωματούχων, στο πλαίσιο της διαδικασίας που θα επαναρχίσει η οποία όμως περνάει και από τις γενικές, αλλά και τις κυπρογενείς υποχρεώσεις της Τουρκίας προκειμένου να σημειωθεί πρόοδος.
Η πρόοδος βέβαια, περνά από τη βάσανο των προαπαιτουμένων, των κριτηρίων και των διαδικασιών που αρχίζουν πρώτα σε επίπεδο κορεπέρ και επεκτείνονται στα αντίστοιχα με τις θεματικές θεσμικά όργανα της Ένωσης. Η Τουρκία έδειξε να επιθυμεί να πάρει πράγματα από την Ευρώπη, κυρίως σε ότι αφορά το εμπόριο σε πρώτο χρόνο. Σε όλα αυτά τα στάδια, η διαδικασία θα της υπενθυμίζει πως το άλυτο κυπριακό, είναι εμπόδιο στο να εξερευνήσει σε απόλυτο βαθμό την ευρωπαϊκή προοπτική της.
Η φιλοσοφία αυτών των συζητήσεων είναι να διεξάγονται με σταδιακό, αναλογικό και αναστρέψιμο τρόπο. Συνεπώς αν παρατηρηθεί πρόοδος στο κυπριακό, οι συζητήσεις θα προχωρούν αναλογικά. Σε περίπτωση που παρατηρηθούν πισωγυρίσματα ή άλλες αρνητικές εξελίξεις, με τον ίδιο αναλογικό τρόπο θα υπάρχουν και υπαναχωρήσεις στο πεδίο του ευρωτουρκικού διαλόγου.
Με αυτό τον τρόπο η Λευκωσία πιστεύει πως απέκτησε ένα μοχλό πίεσης επί των εξελίξεων στο κυπριακό, ελπίζοντας πως σε συνάρτηση με τις επαφές που θα ανοίξουν ανάμεσα σε Ευρωπαίους και Τούρκους αξιωματούχους, θα αναδειχθούν τα ορθά διακυβεύματα. Η πρώτη αρνητική αντίδραση της Άγκυρας ήταν εν πολλοίς αναμενόμενη, ωστόσο κανείς δεν προεξοφλά οτιδήποτε για την ώρα.
