Η Ελένη Φουρέιρα μίλησε στο περιοδικό In Style για την απόφαση της να αποκαλύψει την καταγωγή της, την αποδοχή από τους γκέι, την σύγκριση με την Beyonce αλλά η τακτική που ακολουθούν οι άνδρες και μισεί. Η ίδια ανέφερε για τη σύγκρισή της με την Beyoncé
Στη Eurovision µε φώναζαν «Mediterranean Beyoncé». ∆εν ένιωθα καθόλου παράξενα. Ίσα ίσα, το έβρισκα πολύ τιµητικό. Γιατί η Beyoncé είναι η µεγαλύτερη ποπ σταρ στον κόσµο. Είναι queen για εµένα. Η σύγκριση αυτή µε κάνει να πιστεύω ότι κάτι κάνω καλά.
Η ίδια αναφέρθηκε για τα χρόνια σιωπής για την καταγωγή της.
Τα χρόνια αυτά ήταν από το 2011 µέχρι το 2014. Ήταν πολύ λίγα και ειλικρινά τα έχω ξεχάσει, γιατί έχει περάσει πολύς καιρός. Ένιωσα πολύ ωραία όταν το είπα. Είναι ακριβώς όπως το coming out ενός γκέι παιδιού που φοβάται, για κοινωνικούς λόγους, να πει την αλήθεια του. Ήταν πολύ σηµαντικό να δώσω κι ένα µήνυµα σε όλους τους ανθρώπους που καταπιέζονται. Χαίροµαι που η δική µου προσωπική ιστορία έγινε παράδειγµα για πολλά παιδιά που βιώνουν παρόµοιες ιστορίες και κατάφεραν να ταυτιστούν. ∆εν µπορείς να φανταστείς πόσα µηνύµατα πήρα από γκέι παιδιά, τα οποία, αφού άκουσαν την ιστορία µου, βρήκαν δύναµη και κουράγιο να µιλήσουν στους γονείς τους για τη σεξουαλικότητά τους. Αυτό για µένα είναι το πιο σηµαντικό.
Η Ελένη Φουρέιρα μίλησε και για την πρακτική των αγοριών που μισεί
Με ενοχλεί όταν ακούω για αγόρια που κάνουν ghosting (σ.σ. φαινόµενο που κάποιος εξαφανίζεται ξαφνικά από µία σχέση). Πιστεύω ότι στις µέρες µας οι πιο πολλοί άνθρωποι δεν πιστεύουν στη µονογαµία και η κοινωνία δεν είναι πια τόσο συντηρητική, οπότε και οι άντρες και οι γυναίκες πρέπει να είναι ανοιχτοί µε αυτά που θέλουν και χωρίς κόµπλεξ να λένε ότι δεν ταιριάζουν. Το ghosting νοµίζω πως έχει σχέση µε την ανασφάλεια, ενώ είναι τόσο απλό να είσαι ειλικρινής και να πεις σε κάποιον πώς νιώθεις πραγµατικά.
Όσο για το μέλλον της στην μουσική;
Όλα φθίνουν και αλλάζουν. Όλοι παίρνουµε σύνταξη κάποια στιγµή. Όµως, υπάρχει πάντα τρόπος για να εκφράζεσαι καλλιτεχνικά. Πρέπει να αποδεχτούµε ότι τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Είναι απλό και δεν είναι καθόλου αγχωτικό για εµένα. Πρέπει να κάνουµε χώρο για τα νέα παιδιά και το σηµαντικό είναι να έχουµε την αξιοπρέπεια να το αποδεχόµαστε όταν έρθει η ώρα. Σηµασία έχει να προσπαθούµε να καταφέρνουµε πράγµατα που µας γεµίζουν και µας κάνουν περήφανους όσο δουλεύουµε.
