«Έφυγε» η Ζωή Φυτούση στα 84 της χρόνια

Δευτέρα, 24/7/2017 - 12:06
Μικρογραφία

Η Ζωή Φυτούση πέθανε χθες το βράδυ σε ηλικία 84 χρονών. Η σπουδαία ηθοποιός και τραγουδίστρια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια. Την θλιβερή είδηση του θανάτου της έκανε γνωστή ο ηθοποιός και φίλος της Γιώργος Γεωργίου με μία ανάρτηση του στο Facebook:
 

Μικρογραφία
Μικρογραφία
Μικρογραφία

Ποια ήταν η Ζωή Φυτούση...

Είχε σπουδάσει στη Δραματική Σχολή Ελληνικού Ωδείου, Μιχ. Κουνελάκη, και η πρώτη της επίσημη εμφάνιση ήταν το 1953, στο Θέατρο Σαμαρτζή, με το έργο, «Η μαρκησσία της φτωχογειτονιάς». Στις 12/08/1953 έγινε μέλος της ΣΕΗ. 

Ή Ζωή Φυτούση υπήρξε ταλαντούχα και στη συγγραφή, αφού από 11 ετών έδινε κείμενα σε περιοδικά και εφημερίδες.

Επίσης,  κατά την διάρκεια της πορείας της είχε εκδόσει τα εξής βιβλία: «Το μαγικό βιβλίο», «Παρ΄ εκτός», «Τάφος εδώ δεν είναι», «Μια σφαίρα», «Βοήθεια, θέλω να ζήσω», «Βιβλίο Σπουδαστών, ελληνική αγωγή», «Σύγχρονοι ποιητές, Έλληνες και Ιταλοί». Συνεργάστηκε με την Ελληνική Αγωγή για την έκδοση του βιβλίου Εργασίαι Σπουδαστών.

Το 2008 από τις εκδόσεις Ερωδιός εκδίδεται το βιβλίο της Μένανδρος, Γνώμαι Μονόστιχοι, σε έμμετρη απόδοση, από την ίδια.


Αξίζει να σημειωθεί πως το ποίημά της «Κανείς, μα κανείς» βραβεύτηκε και περιελήφθη στην Anthologia di poeti Italiani e Greci, Academia Internationale di Propaganda Culturale, 1996.

Η Ζωή Φυτούση από το 1961 σταδιοδρόμησε παράλληλα και ως τραγουδίστρια. Ανέπτυξε, επίσης, συνδικαλιστική δραστηριότητα και συμμετείχε στους αγώνες για τα επαγγελματικά προβλήματα των ηθοποιών. Τιμήθηκε από τον Ερυθρό Σταυρό και από το Γενικό Επιτελείο Στρατού αλλά και από τις αρμόδιες κυπριακές αρχές για τη Ψυχαγωγία των Ενόπλων Δυνάμεων και για το σύνολο της καλλιτεχνικής της προσφοράς. 

Ωστόσο, πέρα από το έργο της και την προσφορά της στην ανθρωπότητα, η Ζωή Φυτούση θα μείνει στην μνήμη (και των επόμενων γενιών) με το τρυφερό τραγούδι σε στίχους του Βαγγέλη Γκούφα και μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου που έντυσε με την όμορφη φωνή της το 1962  «Για χατήρι σου ξημερώνει»...