Xριστιάνα Αριστοτέλους: "Με έχουν απατήσει-Ήμουν ένα συνειδητοποιημένο θύμα"

Σάββατο, 1/9/2018 - 11:24
Μικρογραφία

Η Χριστιάνα Αριστοτέλους μίλησε στο περιοδικό Down Town, για τις δύσκολες στιγμές που έχει περάσει, την απιστία, την αλλαγή στον χαρακτήρα της αλλά και τον φόβο που ένιωσε ότι θα έχανε την Μελίνα.

Η ίδια δήλωσε για τις φορές που ένιωθε θύμα και πως άλλαξε ως άνθρωπος.

Ήμουν ένα συνειδητοποιημένο θύμα. Μέχρι που μια μέρα και ενώ είχα απογοητευτεί τόσο πολύ από έναν φίλο μου για τον οποίο είχα γίνει "χαλί" να με πατήσει, οδηγούσα στη Ριζοελιά και από το κλάμα δεν μπορούσα να δω τον δρόμο.!

Σταμάτησα στην άκρη του δρόμου και ζήτησα βοήθεια από κάποιον ψυχολόγο... Τότε έγινε η αρχή: Στο να εκτιμώ τον εαυτό μου, στο να καταλάβω ότι αγάπη δεν είναι να αφήνεις τους άλλους να σε τσαλαπατούν, όπως έκανα εγώ στο παρελθόν. Πως αγάπη είναι να επιτρέπεις σε κάποιον να εκμεταλλεύεται συνέχεια την ανέχεια σου. Αν αγαπάς τον άλλον, δεν θέλεις να τον πληγώνεις! Αν αγαπάς τον άλλον , δεν θέλεις να τον πονάς.

Τα τελευταία χρόνια πηγαίνω σε κλινικό υπνοθεραπευτή, μία φορά την εβδομάδα. Με βοήθησε στο να καταλάβω τον εαυτό μου και τους ανθρώπους γύρω μου.

H παρουσιάστρια του "Με αγάπη Χριστιάνα" αποκάλυψε σχετικά με την απιστία

 Έχω απατηθεί. Αλλά, πλέον η ζωή μου είναι τόσο διαφορετική... Σήμερα, θα αντιδρούσα πολύ διαφορετικά στην απιστία..

Σίγουρα θα χώριζα... Ακόμα και με ένα παιδί πια, είμαι κάθετη σε αυτό το θέμα. Χωρίς να κρίνω τους ανθρώπους που έχουν συγχωρέσει την απιστία. Γιατί και εγώ το έχω κάνει. Αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν.

Καταληκτικά, η Χριστιάνα Αριστοτέλους μίλησε και για τα συναισθήματά της όταν πίστευε ότι θα χάσει την μικρή Μελίνα.

Είχαν πέσει οι παλμοί του μωρού. Άκουγα τα χειρουργικά εργαλεία να απλώνονται και θυμάμαι σαν τώρα, την τελευταία σκέψη που έκανα πριν με ναρκώσουν: Ακόμη και να μην τα καταφέρω εγώ, μακάρι να ζήσει το μωρό, ακόμη και να μην ανοίξω ξανά τα μάτια μου, πρέπει να ζήσει το μωρό και να είναι η ζωή του χαρούμενη και ευτυχισμένη.

Κινδύνευσε πολύ! Έκλεινα τα μάτια μου και σκεφτόμουν "Θα τη δω; Θα ξαναδώ τον άντρα μου και την οικογένεια μου; Θα ξυπνήσω;"