Toυ Νεκτάριου Μαρκέτου
Ανέκαθεν πίστευα ότι η Χίος ήταν προορισμός για ψυλιασμένους ταξιδιώτες και δεν έπεσα έξω. Καλοκαίρι μοναδικό, γεμάτο μυστικά νερά και θέα στο Αιγαίο. Για λίγες μέρες ήταν το ορμητήριο μας κάτι σαν καταφύγιο, ήταν το εισιτήριο μας για ένα καλοκαίρι μακριά από το αγριεμένο πλήθος των κοσμοπολίτικων παραλιών. Είναι από τα νησιά που κράτησαν αναλλοίωτο το χαρακτήρα τους, που δεν παραδόθηκαν ακόμα στην… ανάπτυξη και αυτό είναι που με γοήτευσε ακόμα πιο πολύ!
Ήταν οι πρώτες μας ώρες στο νησί ένα δροσερό αεράκι αμέσως μας έκανε να νιώσουμε διαφορετικά. Το πρωί αποφασίσαμε να κάνουμε μακροβούτι στην παραλία της Κώμης, που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού και απέχει έξι χιλιόμετρα από τον μεσαιωνικό οικισμό της Καλαμωτής και τριάντα λεπτά από την πόλη της Χίου. Στον κεντρικό πεζόδρομο της Κώμης υπάρχουν εστιατόρια και ταβέρνες όπου μπορεί κανείς να απολαύσει λαχταριστούς μεζέδες, φρέσκα ψάρια και γνήσια ελληνική κουζίνα. Στην Καλαμωτή βρίσκεται ο παράδεισος της μαστίχας, με τους λόφους να είναι γεμάτους μαστιχόδεντρα και μια πλατεία, όπου είναι συγκεντρωμένα όλα τα καφενεία που μοιάζουν ανέγγιχτα στο ξεθώριασμα του χρόνου.
Την επόμενη μέρα παρατήσαμε τις βαλίτσες, πήραμε πετσέτα και μαγιό και ξαναμπήκαμε στο αυτοκίνητο. Ο δρόμος προς την πιο διάσημη και όμορφη παραλία του νησιού ήταν γεμάτος στροφές και ακολουθούσε μία διαδρομή που μας χάρισε μία εξαιρετική πρώτη εικόνα του τόπου που θα περνούσαμε μία υπέροχη Αυγουστιάτικη βδομάδα.
Ξεκινάμε για τη νότια Χίο στη δημοφιλή παραλία Καρφά, με τα ήρεμα καταγάλανα νερά. Ωστόσο, για να συναντήσεις την ωραιότερη παραλία της Χίου, τη Μαύρα Βόλια θα πρέπει να κατευθυνθείς ακόμη πιο νότια. Η παραλία ονομάζεται έτσι, λόγω των στρογγυλών μαύρων βότσαλων ηφαιστιογενούς προέλευσης που έχουν συσσωρευτεί με τα χρόνια εκεί. Τα νερά της είναι κρυστάλλινα και βαθιά και η ομορφιά της ακαταμάχητη. Η Δασκαλόπετρα, η Αγία Μαρκέλλα, το Πιθί και η Ελίντα είναι κάποιες ακόμη από τις παραλίες που ξεχωρίζουν.
Ο “Μυστράς του Αιγίου”
Η φημισμένη «αετοφωλιά» της Χίου, ο Ανάβατος (το μέρος όπου δεν μπορεί κανείς να ανεβεί) είναι ο μεσαιωνικός οικισμός με σπίτια που μοιάζουν να ακροβατούν πάνω στον βράχο με τις αψίδες τους και τα κατακόρυφα σχεδόν καλντερίμια τους. Εκεί γράφτηκε ένα από τα κομμάτια της ιστορίας του νησιού, στην επανάσταση του 1821 και στις σφαγές του 1822. Ήταν ένας τόπος μαρτυρικός, καθώς φέρεται πως εκεί έπεσαν, όπως στο Ζάλλογγο, Χιώτισσες κατά την καταστροφή, για να μην πέσουν στα χέρια των Οθωμανών. Μέχρι και σήμερα μένει ζωντανός ο μεγάλος Ταξιάρχης, που είναι το μόνο κτίσμα το οποίο δεσπόζει από μακριά, υπερήφανος ανάμεσα στην μυστηριακή γαλήνη της αέρινης νεκρής αυτής πόλης. Η γνωριμία με τον οικισμό στον Ανάβατο συνδυάστηκε στη συνέχεια και με μια επίσκεψη στα Αυγώνυμα, χωριό με ρομαντικό χρώμα και τι άλλο(;), φυσικά με μεσαιωνική ατμόσφαιρα!
Ακόμα ένα συναρπαστικό καστροχώρι...
Μεσαιωνικό λαβύρινθο μας θύμισαν και τα Μεστά. Το χωριό βγαλμένο απο αλλοτινές εποχές, κτισμένο σαν πραγματικό φρούριο καθώς είναι σαν να είναι θωρακισμένο κάστρο λόγω της αρχιτεκτονικής του ενώ στο εσωτερικό του υπάρχουν και είναι κατοικήσιμα σπίτια. Ξετυλίγοντας το νοερό κουβάρι καταλήξαμε στην πλατεία του χωριού, την οποία οι Μεστούσοι αποκαλούν «Λειβάδι» και είναι ο μόνος ανοιχτός χώρος του κάστρου.
Η περιήγηση έκλεισε με την ακαταμάχητη ομορφιά της απλότητας που συγκεντρώνεται στον εύφορο Κάμπο. Η περιοχή είναι κατάφυτη με εσπεριδοειδή, στενά δρομάκια με θύρες περίτεχνες, κατακόκκινους μαντρότοιχους και παλιά αρχοντικά κτισμένα με την ιδιόμορφη χαρακτηριστική πέτρα. Η περιοχή θεωρείται από τις πιο πλούσιες της Χίου, καθώς εδώ έχτιζαν από τον 14ο αιώνα τις επαύλεις τους οι Γενοβέζοι και έπειτα οι πλούσιοι Χιώτες.
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας που θα δεις τα δέντρα (σχίνους) να «δακρύζουν» και τη συλλογή των πολύτιμων κρυστάλλων της μαστίχας. Στο χωριό Πυργί βρίσκεται και το Μουσείο Μαστίχας, όπου ξετυλίγεται η ιστορία, η οικονομία του τόπου γύρω από το φυσικό προϊόν της μαστίχας.
Ο πιο ιδανικός προορισμός θα έλεγα αν σας αρέσουν τα βιβλία τους Μπρους Τσατγουϊν και η γοητεία της ανακάλυψης και περιήγησης σε μια ζωή αλλοτινής εποχής με μεσαιωνικούς οικισμούς, παραλίες με άγρια ομορφιά και περίτεχνη αρχιτεκτονική! Ένα αξέχαστο καλοκαίρι με άρωμα μαστίχας και όχι μόνο!
Θέλαμε να παρατείνουμε την παραμονή μας στο νησί για ιδιωτικούς λόγους αναψυχής αλλά οι διακοπές μόλις είχαν τελειώσει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι άφησα πίσω στο νησί, την καρδία μου πριν φύγω…
