Της Χαράς Τσικούρα
Με νέο δεξαμενόπλοιο θα συνεχιστούν οι προσπάθειες απάντλησης και φόρτωσης των καυσίμων από τις δεξαμενές του ναυαγισμένου πλοίοι «Αγία Ζώνη ΙΙ».
Τα σενάρια βέβαια γι’ αυτό το δεξαμενόπλοιο ποικίλουν, καθώς υπάρχουν απόψεις που ισχυρίζονται πως μέχρι σήμερα θα βρίσκεται νοτιοδυτικά της Αταλάντης, δύπλα στο ναυαγισμένο πλοίο «Αγία Ζώνη ΙΙ». Ενώ υπάρχουν ισχυρισμοί πως δεν έχει βρεθεί ακόμα ο αντικαταστάτης του πλοίου και οι εργασίες πιθανόν να διακοπούν για δύο ημέρες.
Η αντικατάσταση είναι προ των πυλών, εφόσον το προηγούμενο δεξαμενόπλοιο που επιχειρούσε έως τώρα την απάντληση από το σημείο του ναυαγίου, αποχώρησε λόγω λήξης των πιστοποιητικών αξιοπλοΐας του.
Παρά τις νέες προσπάθειες απορρύπανσης, αρκετοί είναι αυτοί που τονίζουν τις δραματικές επιπτώσεις της πετρελαιοκηλίδας, η οποία εξακλουθεί να «καταπίνει» τις ακτές του σαρωνικού.
Το να χρησιμοποιηθούν χημικά μέσα για τον καθαρισμό της πετρελαιοκηλίδας είναι όπως όταν χρησιμοποιούμαι το απορρυπαντικό πιάτων αναφέρει ο Μιχάλης Σκούλλος, ομότιμος καθηγητής Χημείας, Περιβάλλοντος και Ωκεανογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διευθυντής της έδρας της UNESCO για την αειφόρο ανάπτυξη στη Μεσόγειο.
Εξηγώντας το παραπάνω δηλώνει πως «Με το απορρυπαντικό, το λάδι δεν διαλύεται, αλλά γαλακτοποιείται και φεύγει με τα απόνερα. Έτσι και με τα διασκορπιστικά που ρίχνονται, το πετρέλαιο “γαλακτοποιείται” και επιδρά πιο γρήγοραα στους θαλάσσιους οργανισμούς. Κάποιοι οργανισμοί θα πεθάνουν, άλλοι υφίστανται μακροχρόνιο πρόβλημα γιατί διαποτίζεται η σάρκα τους. Εδώ έρχεται και η βιολογική επίπτωση. Απελευθερώνονται υδρογονάνθρακες και κάποια βαρέα μέταλλα στη θάλασσα και αυτά επιδρούν σε όλη την τροφική αλυσίδα. Το αλίευμα αποκτά οσμή πετρελαίου και αχρηστεύεται».
Από την άλλη, δεν είναι λίγοι αυτοί που κατακεραυνώνουν το σύστημα απορρύπανσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο καθηγητής στο τμήμα Επιστημών της Θάλασσας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Μιχάλης Καρύδης.
«Με τα διεθνή στάνταρ, το ατύχημα ήταν απίστευτα μικρής έκτασης και οι επιπτώσεις δυσανάλογες, λόγω του κακού χειρισμού. Δεν υπήρχε, ή δεν εφαρμόστηκε επιχειρησιακό σχέδιο. Το να στείλει το λιμενικό ένα πλοιάριο και ένα φράγμα και μετά να αποφασίζει αν είναι αρκετά ή αν πρέπει να στείλει και άλλα, είναι ενέργειες αποσπασματικές. Στις περιπτώσεις αυτές χρειάζεται ένα επιτελικό σχέδιο δράσης, που να ανταποκρίνεται σε διαφορετικά σενάρια» ανέφερε ο ίδιος.
