Στις κάλπες κατέρχονται για ακόμα μια φορά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα οι τούρκοι ψηφοφόροι και καλούνται να επιλέξουν όχι μόνο το αύριο της Τουρκίας αλλά και των γύρω περιοχών.
Ο εξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος Abdullah Bozkurt (πρώην διευθυντή της εφημερίδας ΖΑΜΑΝ) και ο δημοσιογράφος Noah Ringler μετάφεραν στο Alphanews.live τις απόψεις τους για την κατάσταση που βρίσκεται τώρα η Τουρκία και το μετέπειτα των εκλογών, αλλά και για το Κυπριακό.
-
Που οδηγούνται οι ψηφοφόροι με την παρούσα κατάσταση της Τουρκίας;
Abdullah Bozkurt:
“Η εθνικιστική ευφορία και ο θρησκευτικός ζήλος φαίνεται πως ταΐζεται με το κουτάλι στους ψηφοφόρους της Τουρκίας με τη βοήθεια των ΜΜΕ τα οποία είναι σχεδόν όλα κάτω από την κυριαρχία και τον έλεγχο του Ερντογάν. Λένε στους πολίτες πως είναι περικυκλωμένοι από εχθρούς σε όλα τα μέτωπα και μεγάλες δυνάμεις (κυρίως από ΗΠΑ και ΕΕ) θέλουν να κομματιάσουν την Τουρκία. Με άλλα λόγια, ο Ερντογάν επικέντρωσε την καμπάνια του σε ένα εγωκεντρικό δεύτερο πόλεμο απελευθέρωσης και χειραγωγεί τα εσωτερικά ζητήματα για εσωτερική κατανάλωση.
Οι οικονομικές δυσκολίες, οι οποίες δυσκολεύουν μέρα με τη μέρα, φαίνεται να έχουν επηρεάσει την αυτοπεποίθηση των ψηφοφόρων, αν και ο Ερντογάν με μαεστρία χρησιμοποιεί εξωτερικούς αποδιοπομπαίους τράγους. Στην απουσία της κριτικής και ανεξάρτητων ΜΜΕ, υπάρχει πολύ λίγος χώρος για να προκληθεί η αφήγηση του και να επικεντρωθεί στην διακυβέρνηση και σε θέματα ευθύνης.
Η Τρομοκρατία είναι ένα άλλο χαρτί που χρησιμοποιεί ο Ερντογάν κατά την καμπάνια του για τα φοβίσει τους ψηφοφόρους. Η κυβέρνηση του συνδέεται μυστικά με τζιχαντιστικές οργανώσεις κάτι για το οποίο είναι καλά καταγεγραμμένο με το καθεστώς του να έχει πραγματοποιήσει κάποια σενάρια τρόμου έτσι ώστε να εκφοβίσει τους ψηφοφόρους. Ενώ ο Ερντογάν παίζει υπόγεια με την πραγματική τρομοκρατία με αυτές τις οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου και του Νταες, στοχοποιεί τους αντιπάλους του με καταχρηστικούς αντιτρομοκρατικούς νόμους και βάζει τους νομικούς οπαδούς του να εξαπολύουν δικαστικές διαδικασίες εναντίον των αντιπάλων, των διαφωνούντων και επικριτών”
Noah Ringler:
"Οι ψηφοφόροι στις προηγούμενες εκλογές θεώρησαν την τρομοκρατία και τα θέματα ασφάλειας ως τις κύριες ανησυχίες τους. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών, τώρα ανησυχούν για την οικονομία. Καθώς ο Ερντογάν ήρθε στην εξουσία με την οικονομική κρίση του 2002, το κυβερνών κόμμα ανησυχούσε ότι η νομισματική κρίση και η αστάθεια στο εξωτερικό χρέος θα οδηγήσει σε μια πιο ευρεία οικονομική κρίση. Αυτοί οι παράγοντες, καθώς και μια ενωμένη αντιπολίτευση, έχουν ως αποτέλεσμα ένα πιο σκληρό Ερντογάν από την εκλογή του στη θέση του πρωθυπουργού. Ψήφοι κλειδιά, όμως, θα είναι από την Κουρδική αντιπολίτευση και το αριστερό Κόμμα των Λαών (HDP). Εάν το HDP δεν εξασφαλίσει το 10% που χρειάζεται για να μπει στο κοινοβούλιο, οι θέσεις του θα δοθούν στο δεύτερο κόμμα, που το πιο πιθανόν να είναι το AKP. Εάν όμως μπει στη Βουλή τότε η αντιπολίτευση το πιο πιθανόν να εξασφαλίσει την πλειοψηφία.
Ο προεδρικός αγώνας είναι λιγότερο βέβαιος, με τις ανησυχίες για τους κρατικούς νόμους, τη δημοκρατία, και την οικονομία οι ψηφοφόροι ενθαρρύνονται να υποστηρίξουν τον Μουχαρρέμ Ιντζέ αντί τον Ερντογάν που έχει πλεονέκτημα σε οικονομικές πηγές και έλεγχο στα ΜΜΕ. Ο Ερντογάν ελέγχει ακόμα το παιχνίδι, την εκλογική επιτροπή και τις ασφάλεια των ψηφοφόρων. Το πιο πιθανόν να υπάρξει επόμενος γύρος μεταξύ Ερντογάν και Ιντζέ στις 8 Ιουλίου. Οι συνθήκες στις 24 Ιουνίου θα καθορίσουν τις επόμενες αναμετρήσεις. Εάν υπάρξει βία, απάτη ή δικαστικές αποφάσεις της τελευταίας στιγμής, όλα αυτά θα παίξουν το ρόλο τους και θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τους ψηφοφόρους της αντιπολίτευσης να ψηφίσουν και να πιέσουν σε μια δεύτερη αναμέτρηση την ώρα που υπόλοιποι ψηφοφόροι θα έχουν μείνει σπίτι"
-
Πως το αποτέλεσμα των τουρκικών εκλογών επηρεάζει τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα;
Abdullah Bozkurt:
“Εάν ο Ερντογάν παραμείνει στην εξουσία, που είναι το πιο πιθανόν, οι σχέσεις με την ΕΕ και τις γειτονικές χώρες θα υποφέρουν τρομερά. Αρχικά, η διακυβέρνηση του δεν ενδιαφέρεται στο να αναπροσαρμόσει την Τουρκία με τα πολιτικά κριτήρια των Ευρωπαϊκών μελών που επικεντρώνονται στα θεμελιώδη δικαιώματα, στους νόμους και δημοκρατικές αξίες. Θέλει οικονομικά οφέλη από την ΕΕ στη μορφή του εμπορίου, των επιχειρήσεων, των επενδύσεων, του τουρισμού χωρίς να μειώσει στις αξίες του. Ο Ερντογάν έχει αλλάξει το τρόπο που βλέπει την ΕΕ σε έναν εχθρικό μπλόκ το οποίο χαρακτηρίζει ως 'χριστιανικό κλαμπ'.
Για να επιβιώσει το αυτοκρατορικό του καθεστώς, ο Ερντογάν χρειάζεται ξένους εχθρούς. Αυτό βοηθάει και στο να αποσυντονίσει τους Τούρκους πολίτες από τα εσωτερικά προβλήματα, ειδικά από τα οικονομικά. Επομένως, το πιο πιθανόν να δούμε αύξηση στις εντάσεις μεταξύ της Ελλάδα και των Ελληνοκυπρίων στη μετεκλογική εποχή. Τα σενάρια περί σεβασμού προς την Ελλάδα είναι παραπέτασμα καπνού και είναι ενδεικτικό του χαρακτήρα της διακυβέρνησης του και πόσο μακρυά προτίθεται να πάει για να ασφαλίσει τη θέση του και τα συμφέροντα του”
Noah Ringler:
"Ο Τούρκος Πρόεδρος το πιο πιθανόν να ζητήσει αναθεώρηση με τους συμμάχους του στην ΕΕ αμέσως μετά τις εκλογές. Μετά τις συνταγματικές αλλαγές τον Απρίλιο του 2017 ο Ερντογάν μαλάκωσε τη ρητορική του και έστειλε τους υπουργούς του στη Γερμανία και την Ολλανδία. Μεσοπρόθεσμα η Τουρκία έχει ακόμα διιστάμενα συμφέροντα με την ΕΕ και μια δόλια εκλογή ή αύξηση του απολυταρχισμού το πιο πιθανόν να τεντώσουν και τα σχοινιά στις σχέσεις με την ΕΕ. Ο Ερντογάν δεν θα είναι λιγότερο επιθετικός σχετικά με τα νησιά στη Μεσόγειο που διεκδικούν Ελλάδα και Τουρκία, καθώς χρειάζεται τη στήριξη των εθνικιστικών ψηφοφόρων του MHP, με το οποίο υπάρχουν συγκλίσεις. Ο Ερντογάν θα ηγείται της εξωτερικής πολιτικής ακόμα κι αν χάσει τον έλεγχο της βουλής και θα συνεχίσει να είναι πραγματιστής με τις συμφωνίες του με τους ξένους συμμάχους – ενώ την ίδια ώρα θα προσπαθεί να απελαθούν και να φυλακίσει τους Γκιουλενιστές και προσωπικότητες της αντιπολίτευσης. Εάν η αντιπολίτευση κερδίσει την προεδρία, η Τουρκία το πιο πιθανόν να αναζητήσει μια ευρεία αναδιαμόρφωση της ατζέντας και να ξεκινήσει διπλωματικές διαδικασίες έτσι ώστε να δημιουργηθούν νέες σχέσεις με την Ευρωζώνη, συμπεριλαμβανομένου και της Ελλάδας. Η νέα κυβέρνηση θα επιστρέψει κάποιες από τις εξουσίες στη Βουλή, που μέρος τους έχει να κάνει με την Ελλάδα.
-
Πως το Κυπριακό επηρεάζεται από μια ήττα ή νίκη του Ταγίπ Ερντογάν;
Abdullah Bozkurt:
“Πιστεύω ότι έχει γίνει μια σημαντική ζημιά στην αντίληψη των ψηφοφόρων για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Ακόμα και αν χάσει ο Ερντογάν τις εκλογές, η δηλητηριασμένη αφήγηση της διακυβέρνησης του έχει πέσει και στα αντίπαλα κόμματα. Κάποια έχουν ήδη επιλεγεί από τον Ερντογάν ως σύμμαχοι από εθνικιστικά και θρησκευτικά κόμματα. Άλλοι έχουν επιλέξει να προσομοιώσουν παρόμοια αν όχι την ίδια ρητορική όσον αφορά την εξωτερική πολιτική. Θα χρειαστεί αρκετός χρόνος και ενέργεια για να επανέλθει η Τουρκική εξωτερική πολιτική στις παραδοσιακές παραμέτρους της σε μια 'μετά-Ερντογάν' εποχή. Η Κύπρος θα εμφανίζεται συχνά όποτε ο Ερντογάν ή οι αντίπαλοι του αισθάνονται πως με αυτό το τρόπο θα χτυπήσουν την άλλη πλευρά.”
Noah Ringler:
"Ο Ερντογάν έχει σχέσεις με το MHP, το οποίο βλέπει την Κύπρο ως Τουρκική. Αυτή η στάση δεν βοηθάει στο να εκκινήσουν οι διαπραγματεύσεις με τα Ηνωμένα Έθνη και δένει τα χέρια του Ερντογάν του οποίου το κόμμα προηγουμένως στήριζε τις διαπραγματεύσεις. Η Τουρκική αντιπολίτευση το πιο πιθανόν να μην αναζητήσει διαπραγματεύσεις και θα κινηθεί περισσότερο σε αναδιαμόρφωση της εσωτερικής ατζέντας. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα θα είναι προς το συμφέρον του status quo στην Κύπρο στο κοντινό μέλλον.
-
Ποια μπορεί να είναι η επόμενη μέρα;
Abdullah Bozkurt:
"Εάν ο Ερνογάν κερδίσει, το de facto αυτοκρατορικό του καθεστώς θα στεφτεί επίσημα ως δικτατορικό με αλλαγές που θα ενδυναμώσουν την κυβέρνηση του. Θα συνεχίσει να δημιουργεί προβλήματα στους συμμάχους, συνεργάτες και γείτονες του. Το καθεστώς του θα είναι ξεκάθαρο και κίνδυνος για όλη την Ευρώπη και άλλους. Όχι μόνο η Τουρκική διασπορά αλλά και οι μη-Τουρκικές Μουσουλμανικές κοινότητες έχουν προσεγγιστεί από την κυβέρνηση προσφέροντας τους οικονομική, πολιτική στήριξη, διπλωματική στήριξη και άλλες βοήθειες. Η έκκληση του προς τους Μουσουλμάνους υποβαθμίσει τις Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εκ των έσω και δείχνει πως θέλει να προωθήσει ένα πολιτικό Ισλάμ στο εξωτερικό. Ο Ερντογάν φιλοδοξεί να γίνει ηγέτης ενός χαλιφάτου και να υποτάξει όλους τους μουσουλμάνους του κόσμου”
