«Ο ρωσικός στρατός ποτέ δεν επιλέγει ενσυνείδητα ως στόχο του αστικές εγκαταστάσεις και ποτέ δεν εκτοξεύει πυρά έτσι απλά», υποστήριξε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, επιμένοντας ότι «όλες οι ρωσικές επιθέσεις στοχεύουν εγκαταστάσεις στρατιωτικού χαρακτήρα» και περιγράφοντας ως τέτοια τον πρόσφατο στόχο στο Κραματόρσκ της περιφέρειας Ντονιέτσκ στην Ουκρανία, όπου η Ρωσία κατηγορείται ότι προκάλεσε πολυάριθμα θύματα μεταξύ αμάχων.
«Εάν διαπιστώνουμε τέτοιες συναθροίσεις Ουκρανών στρατιωτικών και ξένων μισθοφόρων, όπως αυτή πρόσφατα στο Κραματόρσκ, θα τις καταστρέφουμε», είπε ο Σ. Λαβρόφ, απευθυνόμενος διαδικτυακά σε πολλούς δημοσιογράφους ξένων ΜΜΕ.
Ερωτηθείς για τη σταθερότητα του ρωσικού καθεστώτος μετά την πρόσφατη ανταρσία Πριγκόζιν και ανδρών της ομάδας «Βάγκνερ», ο Ρώσος υπουργός είπε ότι η χώρα του «δεν είναι σε κανέναν υποχρεωμένη να εξηγεί και να δίνει οποιεσδήποτε διαβεβαιώσεις» σχετικά με τη σταθερότητά της, προσθέτοντας πως «η Ρωσία ενεργεί με διαφάνεια» και «εάν κάποιος στη Δύση έχει κάποιες αμφιβολίες είναι δικό του πρόβλημα». Ο Λαβρόφ μάλιστα επιχείρησε εμφανώς να μειώσει τη σημασία των πρόσφατων γεγονότων, λέγοντας πως «η Ρωσία πάντοτε έβγαινε πιο γερή και δυνατή από οποιεσδήποτε ταλαιπωρίες, και περισσότερο από ταλαιπωρίες είναι δύσκολο να κάνουμε λόγο. Έτσι θα συμβεί και αυτή τη φορά. Πολύ περισσότερο, ήδη αισθανόμαστε ότι αυτή η διαδικασία ξεκίνησε».
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών απέφυγε να επεκταθεί σε λεπτομέρειες για την υπόθεση της πρόσφατης ανταρσίας, στρέφοντας και πάλι τα βέλη του κατά των ηγετών της Δύσης: «Η Μόσχα αμφιβάλλει σοβαρά για την καταλληλότητα πολλών δυτικών ηγετών, οι οποίοι δημοσίως αναγνωρίζουν ότι οι ψηφοφόροι τους υποφέρουν εξαιτίας της υποστήριξης της Ουκρανίας. Παρ’ όλα αυτά εκείνοι συνεχίζουν να παρέχουν υποστήριξη στο Κίεβο για χάρη “της ουκρανικής νίκης επί της Ρωσίας”».
«Είναι άραγε αυτό φυσιολογικό; Αντανακλά άραγε αυτό τα εθνικά τους συμφέροντα; Για τα εθνικά μας συμφέροντα ευχαριστώ που ανησυχείτε, αλλά δεν χρειάζεται να το κάνετε», είπε ειρωνικά ο Ρώσος αξιωματούχος, ο οποίος διαβεβαίωσε ότι οι διακρατικές στρατιωτικές συμφωνίες με μια σειρά χωρών της Αφρικής, που έχουν υπογραφεί απευθείας με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, θα συνεχίσουν να υλοποιούνται, ενώ όσες είχαν συναφθεί με την ιδιωτική πολεμική εταιρεία Βάγκνερ, «είναι θέμα πρωτίστως των κυβερνήσεων των αντίστοιχων χωρών» και του κατά πόσον επιθυμούν να συνεχίσουν τη συνεργασία στον τομέα της παροχής ασφάλειας.
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών αμφισβήτησε τα στοιχεία που παρουσιάζει ο ΟΗΕ ως αποδεικτικά «εγκλημάτων πολέμου», καθώς προέρχονται μόνο από «πληροφορίες εκπροσώπων του καθεστώτος της Ουκρανίας», ενώ οι διεθνείς οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένου του ΟΗΕ, «δεν συνομιλούν με όσους ζουν στη ρωσική πλευρά της γραμμής αντιπαράστασης», ενώ «στο Διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα υπάρχουν πολλές επιβεβαιώσεις των αγριοτήτων και παραβιάσεων από τους Ουκρανούς ενόπλους όλων των νοητών κανόνων πολέμου».
Κατά τον Σ. Λαβρόφ ανήλικα παιδιά απομακρύνθηκαν από την εμπόλεμη ζώνη της Ουκρανίας προς ασφαλείς περιοχές και «η συντριπτική πλειονότητα αυτών των παιδιών μετακινήθηκαν με τους γονείς ή άλλους συγγενείς τους και μόνο 2.000 ήταν τρόφιμοι ορφανοτροφείων ή άλλων παιδικών ιδρυμάτων», εκ των οποίων «περίπου 300 φιλοξενήθηκαν προσωρινά σε ανάδοχες οικογένειες». Η μορφή αυτής της αναδοχής επελέγη, κατά τον Ρώσο υπουργό, ακριβώς για να είναι δυνατή η επανένωση με γονείς που είχαν βρεθεί σε απόσταση και προσέθεσε ότι «η Μόσχα δεν κρύβει τα ονόματα των παιδιών που μετακινήθηκαν στη Ρωσία και δεκάδες παιδιά επέστρεψαν στους συγγενείς τους, όταν αυτοί εμφανίστηκαν», πράγμα, που, όπως είπε, δεν συνέβη με την ουκρανική πλευρά, γι’ αυτό και «η Ρωσία θα επιδιώξει με δική της έρευνα να γίνει γνωστή η αλήθεια στο ζήτημα της κατάστασης των δικαιωμάτων των παιδιών στην Ουκρανία».
Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών υποστήριξε ότι οι αποφάσεις του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου δεν υποχρεώνουν σε τίποτε τη Ρωσία, η οποία δεν αναγνωρίζει την ισχύ τους, καθώς αποδεικνύουν ότι τα εντάλματα δεν εμπνέονται από την απαράβατη αρχή ότι «οι ηγέτες κρατών έχουν εγγυημένο άσυλο από το διεθνές δίκαιο», αλλά εμπνέονται από την αίσθηση «του ανέγγιχτου των Αγγλοσαξόνων», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά.
Σκοπός της Δύσης είναι, σύμφωνα με τον επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας, «να μην επιτρέψει ούτε στη Ρωσία, ούτε στην Κίνα να ενισχύσουν τις γραμμές των ομοϊδεατών τους, να παρεμποδίσουν τη διεύρυνση των BRICS και την αύξηση του κύρους τους στον κόσμο και να υπονομεύσουν τις ενοποιητικές διαδικασίες στην Ευρασία στο πλαίσιο ποικίλων Οργανισμών», γι’ αυτό και η Μόσχα δεν βλέπει «να υπάρχει ανάγκη για το προηγούμενο μέγεθος διπλωματικών επαφών με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ», όπως συνέβαινε «εωσότου η Δύση κηρύξει τον πόλεμο [σ.σ. στη Ρωσία] δια χειρός του ουκρανικού ναζιστικού καθεστώτος».
Κατά την εκτίμηση του Σ. Λαβρόφ «η παγκόσμια πλειοψηφία δεν επιθυμεί να ζει με τους δυτικούς κανόνες και υπερασπίζεται τους γενικής ισχύος κανόνες του διεθνούς δικαίου», καθώς η Μόσχα «γνωρίζει πολλά παραδείγματα παραβίασης της απαίτησης προς τη Γραμματεία του ΟΗΕ να μην δέχεται εντολές από οποιεσδήποτε κυβερνήσεις», γι’ αυτό και «η Ρωσία θα επιδιώξει την ταχύτερη δυνατή διεύρυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής».
