Της Χαρούλας Αλέξη
Σχεδόν οχτώ 24ωρα μετρά ο πόλεμος στο Ισραήλ με δεκάδες οικογένειες να περιμένουν εναγωνίως να μάθουν νεότερα για τους ανθρώπους τους – αυτούς που οι τρομοκράτες της Χαμάς, άρπαξαν κακήν κακώς και κανείς δε γνωρίζει τι έχουν απογίνει. Πολλοί από τους ομήρους, είναι άτομα με ασθένειες, άτομα που πρέπει να λάβουν επειγόντως τη φαρμακευτική τους αγωγή, με τους συγγενείς να εκλιπαρούν για διάδρομο μεταφοράς φαρμάκων. Οι ώρες βασανιστικές, ο φόβος και η αγωνία των συγγενών δεν περιγράφεται με λέξεις…
Yifat Zailer – Συγγενής απαχθέντος
Η θεία μου πάσχει από τη νόσο του Πάρκινσον. Είναι 63. Η κάθε μέρα χωρίς τα φάρμακά της θα είναι βασανιστική. Δεν ξέρουμε πόσο καιρό θα πάρει. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό μπορεί να πάρει πολύ χρόνο. Αυτοί είναι αθώοι πολίτες, έχουν δικαιώματα.
Με λυγμούς η Λί ζητά να μάθει νεότερα για τη θεία και τη 12χρονη εγγονή της, η οποία πάσχει από αυτισμό.
Lea Dan – Συγγενής απαχθέντος
Ανησυχώ για την ψυχική της κατάσταση, υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι γύρω της. Δεν ξέρω. Είναι ένα υπέροχο κορίτσι, 12 ετών. Ελπίζω πραγματικά να μας ακούσετε και να αφήσετε τα φάρμακά τους να μπουν σήμερα και να τα χορηγήσετε αύριο.
Απογοητευμένοι και αβοήθητοι νιώθουν την ίδια ώρα Αμερικανοί πολίτες, που ζουν κοντά στη Γάζα.
Haneen Okal – Παλαιστίνια Αμερικανή στη Γάζα
Οι βομβαρδισμοί είναι παντού, από βορρά στην ακτή, προς νότο. Δεν υπάρχει ασφαλές μέρος εδώ στη Λωρίδα της Γάζας. Όλοι οι πολίτες των ΗΠΑ αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι και νιώθουν ότι έχουν μείνει μόνοι. Χρειαζόμαστε πραγματικά την πρεσβεία των ΗΠΑ να μας βοηθήσει να φύγουμε από εδώ το συντομότερο δυνατό.
Συνομιλία με τους συγγενείς των Αμερικανών απαχθέντων από την Χαμάς, είχε ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, στους οποίους υποσχέθηκε πως θα κάνει ότι περνά από το χέρι του για να επιστρέψουν πίσω.
Τζο Μπάιντεν – Πρόεδρος ΗΠΑ
Δεν απομακρυνόμαστε από αυτούς. Σας το υπόσχομαι.
Συγκλονιστική είναι και η μαρτυρία της 5χρονης Τζένα, η οποία μαζί με την οικογένεια της βιώνει το χάος του πολέμου, στη Γάζα. Η αγκαλιά της μαμάς της, η μόνη της ασφάλεια.
Τζένα – Κάτοικος Γάζας
Το πρωί και το βράδυ γίνονται πολλοί βομβαρδισμοί και ανησυχούμε γιατί όλα τρέμουν. Ακούω δυνατούς κρότους και φοβάμαι και η μαμά με αγκαλιάζει σφικτά για να με προστατέψει. Μου λείπει πραγματικά το σπίτι μου, αλλά δεν μπορώ να πάω λόγω των πολλών βομβαρδισμών.
