Την επιστροφή στις πολιτικές του Ραούφ Ντενκτάς, σηματοδοτεί η εκλογή του Ερσίν Τατάρ στην ηγεσία του ψευδοκράτους σύμφωνα με τον γνωστό Τ/κ αρθρογράφο της Χουριέτ Γιουσούφ Κανλί. Ο Κανλί αναλύει τους λόγους για τους οποίους έχασε τις «εκλογές» ο Μουσταφά Ακιντζί, ενώ υποστηρίζει ότι οι εκλογές ήταν ένα έμμεσο δημοψήφισμα για το μοντέλο λύσης του κυπριακού που θέλουν οι Τ/κ σήμερα. Αυτό, σύμφωνα με την άποψη του, είναι η λύση των δύο κρατών.
Ο Κανλί που ανέκαθεν ήταν σκληροπυρηνικός δεξιός, υποστηρίζει ότι η ήττα του Μουσταφά Ακιντζί τερματίζει μια κουραστική περίοδο όπου η συμπάθεια του Ακιντζί για τους Ελληνοκύπριους, είχε ως αποτέλεσμα να διαβρωθούν οι τουρκικές κόκκινες γραμμές 60 χρόνων στις συνομιλίες για επίλυση του κυπριακού. Τον κατηγορεί ότι έδωσε χάρτη στις διαπραγματεύσεις χωρίς καμιά διαβούλευση με την Άγκυρα και την ψευδοκυβέρνηση καθώς επίσης και ότι χαρακτήρισε «μη απαραίτητες» τις τουρκικές εγγυήσεις προτείνοντας την αντικατάσταση τους από μια διεθνή συμφωνία.
Κατά την άποψη του ο λόγος που έχασε από τον Τατάρ ήταν ότι αυξήθηκαν τα ποσοστά συμμετοχής στον δεύτερο γύρο κατά 12 ποσοστιαίες μονάδες. Υποστηρίζει πως αυτό δεν συνέβη εξαιτίας των «παρεμβάσεων» της Άγκυρας, αλλά επειδή ο Τατάρ έπεισε τους ψηφοφόρους που ανήκουν σε εθνικιστικές οργανώσεις να πάνε στις κάλπες για να μην επαναληφθεί εκείνο που συνέβη το 2015 όταν ο Έρογλου έχασε από τον Ακιντζί.
«Όσοι πίστεψαν σε κάτι άλλο μετά τον Ντενκτάς, αυτοί που δεν τον άφηναν να μιλά στις πλατείες των πόλεων, οι ίδιοι σήμερα είπαν όχι στον Ακιντζί και θυμήθηκαν τις πολιτικές του ντενκτάς», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Εκλογές δημοψήφισμα για την ομοσπονδία»
«Από μια άποψη, αυτές οι εκλογές ήταν επίσης δημοψήφισμα ανάμεσα στην ομοσπονδιακή λύση και τη λύση δύο κρατών στο κυπριακό πρόβλημα. Οι Ε/κ ποτέ δεν ήθελαν την ομοσπονδία και μέσω της ομοσπονδίας έλεγαν ότι θα δώσουν κάποια ενισχυμένα δικαιώματα μειονότητας στους Τουρκοκυπρίους εντός του ενιαίου κράτους. Οι Τουρκοκύπριοι, από την άλλη, υπερασπίζονταν την ομοσπονδία ως μια κρατική δομή που αποτελείται από δύο οντότητες, κάτι το οποίο συνεπάγεται με συνομοσπονδία. Αυτή είναι εθελοντική σύμπνοια στη βάση της ισότητας και των δύο κρατών στο νησί. Όχι μόνο ο Ακιντζί, αλλά ολόκληρη η αριστερά, ενώ δεσμεύονταν στην ομοσπονδία, για κάποιο λόγο αγνοούσαν το γεγονός ότι οι Ελληνοκύπριοι ποτέ δεν αποδέχθηκαν την αρχή της ίσης κατανομής κυριαρχίας, της διακυβέρνησης και των πόρων από τους δύο συστατικούς λαούς στη βάση της πολιτικής ισότητας. Καθώς αποδέχονταν τα λόγια των Ελλήνων ‘ένα κράτος, μια χώρα, ένας λαός, μια υπηκοότητα’, ούτε ο Μεχμέτ Αλί Ταλατ ούτε ο Ακιντζί μπορούσαν να δουν πόσο επικίνδυνη ήταν η προσέγγιση τους», αναφέρει ο Κανλί που υποστηρίζει ότι τώρα έφτασε η στιγμή για να αλλάξει ο στόχος της επόμενης διαπραγμάτευσης για το κυπριακό αλλά και του τρόπου που διεξάγεται.
Πολιτική βούληση Τατάρ για ένα επώδυνο συμβιβασμό λύσης δύο κρατών
«Η εκλογική πλατφόρμα του Τατάρ βασίστηκε στην υπόσχεση ότι θα ήταν έτοιμος και πρόθυμος να διαπραγματευτεί με τους Ελληνοκύπριους μια λύση δύο κρατών. Λίγο μετά την εκλογή του ανακοίνωσε την ετοιμότητα του για να επιστρέψει σε συνομιλίες για επίλυση του κυπριακού με σκοπό τη λύση δύο κρατών», αναφέρει ο Κανλί στο άρθρο του προσθέτοντας ότι οι Τουρκοκύπριοι θα πρέπει είναι έτοιμοι για μια ειλικρινή και επώδυνη διαπραγματευτική διαδικασία.
Διακρίνει πολιτική βούληση από τον Τατάρ για ένα επώδυνο συμβιβασμό, φτάνει να είναι έτοιμοι και οι Ελληνοκύπριοι να «περπατήσουν» κατά την έκφραση του αυτό το δρόμο.
«Ο καλύτερος τρόπος είναι να έχουμε δύο κράτη στην ΕΕ, με την Τουρκία να αποκτά δικαιώματα κράτους-μέλους της ΕΕ που αφορούν την εγκατάσταση, τη διακίνηση προϊόντων και χρημάτων και την εγκατάσταση επιχειρήσεων - περιορισμένα μόνο στην Κύπρο - η οποία θα έχει τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά σύνορα. Μια τέτοια συμφωνία θα μπορεί να τεθεί σε ισχύ από τους δύο λαούς στο νησί με ταυτόχρονα διπλά δημοψηφίσματα», καταλήγει ο Κανλί.
Σε ότι αφορά το τελευταίο σημείο των όσων αναφέρει ο Γιουσούφ Κανλί, μπορούν να περιγραφούν εν ολίγοις και ως ουτοπικά. Η ΕΕ έχει ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να αποδεχθεί δύο χωριστά κράτη στην ΕΕ.
