Οι βλέψεις, οι πολιτικές και οι νοοτροπίες της Τουρκίας είναι η κύρια αιτία μη λύσης του Κυπριακού, δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης.
Ο Πρόεδρος παραβρέθηκε στο Εθνικό Μνημόσυνο του ήρωα Ευαγόρα Παπαχριστοφόρου, στην οποία εκφώνησε επιμνημόσυνο λόγο, στον οποίο αναφέρθηκε στα γεγονότα του Κραν Μοντάνα.
"Δώσαμε σκληρές μάχες στο Κραν Μοντανά, προσπαθήσαμε όσο ποτέ, με την ελπίδα ότι από την ώρα που υιοθετούντο οι δικές μας θέσεις και από τον ΓΓ ότι για να υπάρξει λύση του Κυπριακού θα πρέπει πριν και πάνω απ’ όλα να λυθεί το θέμα των εγγυήσεων των επεμβατικών δικαιωμάτων και ο καθορισμός χρονοδιαγράμματος για αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων πιστεύαμε ότι θα ήταν δυνατόν να καταλήξουμε σε μια τέτοια συμφωνία που ο λαός μας να δεχθεί".
Εξέφρασε επίσης την απογοήτευση του για την απαράλλαχτη στάση της Τουρκίας.
"Παρά τις προσπάθειες η Τουρκία για άλλη μια φορά τήρησε τη στάση που για 43 χρόνια τηρεί. Όποιος και να ήταν ο Πρόεδρος όποια και αν ήταν η πολιτική που ακολουθούσαμε. Η συνέχιση της αδιάλλακτης τουρκικής θέσης και η εμμονή στη συνέχιση των εγγυήσεων και των τουρκικών στρατευμάτων, στην εσαεί παρουσία τουρκικών στρατευμάτων δεν επέτρεπε ούτε στην εθνική αξιοπρέπεια ούτε στα όρια μέσα στα οποία θα μπορούσε να κινηθούμε προκειμένου να εξευρεθεί ένας συμβιβασμός, να δεχθούμε τς τουρκικές αξιώσεις. Και αυτή ήταν ακριβώς η αιτία που κατέρρευσε μια προσπάθεια που τα τελευταία χρόνια απαίτησε και κόπους και θάρρος και τόλμη" ανέφερε ο Πρόεδρος."
Δεν παρέλειψε όμως να αναφερθεί στα ίχνη ελπίδας που δημιουργήθηκαν, τα οποία όμως συσκοτίστηκαν από τις βλέψεις, τις πολιτικές και τις νοοτροπίες της Τουρκίας, συστατικά που αποτελούν την κύρια αιτία μη λύσης του Κυπριακού.
Διαβεβαίωσε ότι θα συνεχίσει να εκφράζει αυτό που είναι η βούληση του Κυπριακού Ελληνισμού από την επομένη της κατοχής.
"Να δημιουργηθούν οι συνθήκες που να μας επιτρέψουν να επανέλθουμε στον διάλογο, να κατοχυρώσουμε όσα έχουν συμφωνηθεί, να δούμε πριν και πάνω από όλα ότι κάποιοι που εμπλέκονται, κάποιοι που έχουν τη δύναμη της επιρροής στην Τουρκία θα προετοιμάσουν αυτή τη φορά τη σύνοδο για την Κύπρο με τέτοιο τρόπο και σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην αντιμετωπίσουμε φαινόμενα όπως στο Κραν Μοντανά που απαιτείτο σε μια νύκτα να διαπιστώσεις αν και κατά πόσο εννοούσαν αυτά που έλεγαν οι Τούρκοι προς τους όποιους συνομιλητές τους ή δημόσια, μέσα από μια θετική ρητορική".
Επεσήμανε ότι εργάζεται για τη δημιουργία ενός βιώσιμου και λειτουργικού κράτους, χωρίς κατοχικά στρατεύματα και εγγυήσεις, ενώ αναφέρθηκε και στις προϋποθέσεις για την επίτευξη του στόχου.
"Είναι επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε όσοι επιδιώκουν την επίλυση του Κυριακού ή όσοι εμπλέκονται στην επίλυση ότι επιτέλους η δημιουργία ενός πραγματικά ανεξάρτητου, κυρίαρχου και κανονικού κράτους στην Ευρώπη δεν μπορεί να συμβαδίζει με τη συνέχιση του αναχρονιστικού θεσμού των εγγυήσεων του ‘60 ή τα όποια επεμβατικά δικαιώματα ή την όποια εξάρτηση της μιας από τις δύο κοινότητες. Θέλουμε μια λύση που να επιτρέπει στους Κύπριους να αποφασίζουν για το μέλλον της πατρίδας στους και όχι τις πολιτικές που χαράσσει η οποιαδήποτε τρίτη χώρα και ιδιαίτερα η Τουρκία".
"Διχασμένοι είμαστε καταδικασμένοι να αποτύχουμε"
Απηύθυνε εκ νέου έκκληση για ενότητα.
"Δεν μπορεί να ακούω ότι τα έδωσα όλα και από κάποιους άλλους ότι έπρεπε να δώσω περισσότερα. Δεν μπορώ να ακούω να ταυτίζονται με τις θέσεις της κριτικής οι θέσεις της Τουρκίας. Τις θέσεις της κριτικής που μου ασκείται στο εσωτερικό με τα όσα μου αποδίδει είτε ο κ. Τσαβούσογλου είτε ο κ. Ακκιντζί. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι μας παρακολουθούν και πρεσβείες και τρίτες χώρες και αντί που θα ενδυναμώσουν την προσπάθεια και θα ασκήσουν την επιρροή για να γίνουν οι αναγκαίες υποχωρήσεις, θα γίνει το αντίθετο, θα μας αποδίδεται και η αιτία ενδεχόμενα της μη προόδου έστω και αν ο παραλογισμός ανήκει στην άλλη πλευρά".
Αναφερόμενος τέλος στον ήρωα Ευαγόρα Παπαχριστοφόρου, είπε ότι `καθοδηγούμενος από το παράδειγμα της οικογένειας του και φλεγόμενος από τα προαιώνια ιδανικά της φυλής μας, ο Ευαγόρας πρωταγωνίστησε του αγνού και ένδοξου Απελευθερωτικού Αγώνα του 1955-‘59, θεωρώντας την κατάταξη του στην ΕΟΚΑ και την προσφορά στην πατρίδα ύψιστη τιμή`.
