Αμετάθετος στόχος των εκτοπισμένων του κατεχόμενου Καραβά «είναι η διεκδίκηση μιας λύσης, στη βάση της οποίας, οι Καραβιώτες και όλοι οι πρόσφυγες θα μπορούν να επιστρέψουν στις πατρογονικές τους εστίες σε συνθήκες ελευθερίας, μονιμότητας και αξιοπρέπειας με κατοχυρωμένα όλα τα ανθρώπινα δικαιώματά τους».
Ο Δήμος Καραβά, σε ανακοίνωσή του, 43 χρόνια μετά την κατάληψη των εδαφών του από την κατοχική Τουρκία, αναφέρει ότι τότε, το καλοκαίρι του 1974, «οι κάτοικοι του Καραβά οργάνωσαν αυτοσχέδια αμυντική διάταξη για προστασία της κωμόπολης από την παραλιακή περιοχή ‘Έξι Μίλι’ μέχρι το Πενταδάκτυλο με επικεφαλής τον Καραβιώτη Γιάννη Κ. Κίτσιο».
Προσθέτει ότι «η αντίσταση και η επαγρύπνηση κράτησε μέχρι της 6 Αυγούστου, όταν σε περίοδο εκεχειρίας οι Τούρκοι εξαπέλυσαν μεγάλη επίθεση από ξηρά και θάλασσα και κατέλαβαν τις κωμοπόλεις Καραβά και Λάπηθο».
Τέλος, ο Δήμος Καραβά, σημειώνει ότι «οι δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς που βρίσκονταν στην περιοχή δεν ξεπερνούσαν τους 300 άνδρες, η πλειοψηφία των οποίων ανήκε στο 256 τάγμα πεζικού ενώ στις μάχες που έγιναν καταγράφονται πολλές περιπτώσεις αξιωματικών και οπλιτών που έπεσαν στο πεδίο της μάχης με ηρωισμό και αυταπάρνηση».
