Ο ΑΠΟΕΛ έστω και με την «ψυχή στο στόμα» επέστρεψε στις νίκες επικρατώντας της Αλκής με 4-2 εκτός έδρας και ενώ βρέθηκε να ισοφαρίζεται σε 2-2 παρότι είχε προηγουμένως προηγηθεί με 2-0. Η νίκη αυτή ήταν η πρώτη για τον Πάολο Τραμετζάνι στον πάγκο της ομάδας, ενώ ακολουθεί το «αιώνιο» ντέρμπι με την Ομόνοια την ερχόμενη Τετάρτη.
Ο Ιταλός προπονητής για ακόμη ένα αγώνα χρησιμοποίησε τρεις αμυντικούς μέσους στο αρχικό του σχήμα (Αρτυματάς, Μοράις, Σόουζα) παρότι απέναντι του βρισκόταν μια από τις πιο αδύναμες ομάδες του πρωταθλήματος, η οποία μέχρι πριν από τον αγώνα με τους πρωταθλητές είχε σκοράρει μόλις δυο φορές σε έξι αγώνες. Παρόλα αυτά αυτό που επιζητούσε ο Τραμετζάνι δεν ήρθε, αφού η ομάδα του δέχθηκε δυο γκολ.
Το πρόβλημα στον ΑΠΟΕΛ δεν είναι ο αριθμός τον αμυντικογενών ποδοσφαιριστών που θα παίζουν στην εντεκάδα, αλλά το πως συμπεριφέρονται οι ποδοσφαιριστές μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Οι «γαλαζοκίτρινοι» δέχθηκαν στο παιχνίδι του Σαββάτου δυο γκολ καθαρά λόγω έλλειψης καθαρού μυαλού και ασυνεννοησίας στην άμυνα τους, τα γκολ δεν ήρθαν ούτε λόγω πίεσης από τον αντίπαλο, ούτε λόγω φυσικά ανωτερότητας της αντίπαλης ομάδας.
Όσον αφορά την μεσοεπιθετική λειτουργία για ακόμη ένα παιχνίδι ο ΑΠΟΕΛ ήταν μονοδιάστατος με τον Μούσα Τάμαρι να είναι αυτός που κάνει σχεδόν τα πάντα στην επίθεση. Αν αυτός είναι καλά και βρει χώρους τότε ο ΑΠΟΕΛ δημιουργεί φάσεις, αν όχι τότε η ομάδα δεν μπορεί να φτάσει με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή. Αυτό το δεδομένο ο Ιταλός τεχνικός καλείται να το αλλάξει άμεσα, αφού αν ο ΑΠΟΕΛ θέλει να παλέψει μέχρι τέλους το πρωτάθλημα θα πρέπει να βρει λύσεις και από άλλους ποδοσφαιριστές.
Με την νίκη αυτή δεδομένα η ομάδα κέρδισε χρόνο να βελτιωθεί, όμως το ντέρμπι που ακολουθεί είναι ένα ακόμη παιχνίδι στο οποίο ο ΑΠΟΕΛ παίζει αναγκαστικά για μόνο ένα αποτέλεσμα.
