Στις 30 Οκτωβρίου 1960 στη Λανούς της Αργεντινής γεννιέται ο μεγαλύτερος θρύλος του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και ένα από τα μεγαλύτερα είδωλα που υπήρξαν ποτέ στην υφήλιο, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.
Παιδί φτωχής και πολυμελούς οικογένειας ο μικρός Ντιέγκο βρήκε από μικρή ηλικία διέξοδο στο ποδόσφαιρο… Στα δέκα του δοκίμασε την τύχη του σε μια επαρχιακή ομάδα, την Σεμπογίτας και φορώντας τη φανέλα με το «10» την οδηγεί σε 134 συνεχόμενες νίκες! Έξι χρόνια αργότερα έχει αρχίσει να γίνεται γνωστό ότι ένας πιτσιρικάς εντυπωσιάζει και ενδιαφέρεται για αυτόν η Αρχεντίνος Τζούνιορς. Πριν κλείσει τα 16 θα κάνει επίσημο ντεμπούτο στο πρωτάθλημα και στις 14 Νοεμβρίου 1976 θα πετύχει και το πρώτο γκολ του. Τον Φεβρουάριο του 1977 καλείται και στην εθνική ομάδα της Αργεντινής.
Το μεγάλο όνειρό του να φορέσει τη φανέλα της Μπόκα Τζούνιορς θα γίνει πραγματικότητα τον Φεβρουάριου του 1981 και στο ντεμπούτο του θα βάλει δύο από τα τέσσερα γκολ της «ομάδας του λαού» κόντρα στην Ταγέρες. Η φήμη του έχει φτάσει πια στην Ευρώπη και η Μπαρτσελόνα είναι η πρώτη που θα κάνει απόπειρα να τον πάρει. Ωστόσο, ο ηγέτης του στρατιωτικού καθεστώτος της Αργεντινής, Χόρχε Βιδέλα, δεν επέτρεπε για μεγάλο χρονικό διάστημα την ολοκλήρωση της συγκεκριμένης μεταγραφής.
Τελικά το καλοκαίρι του 1982 θα πάρει μεταγραφή στους Καταλανούς, θα τους οδηγήσει σε τίτλους, αλλά εξωαγωνιστικά θα έχει ο ίδιος πολλά προβλήματα. Θα προσβληθεί από ηπατίτιδα, θα σπάσει το πόδι του (ορθότερα θα του σπάσει το πόδι ο Γκοϊκοετσέα) και όταν θα επιστρέψει θα έρθει σε κόντρα με τον πρόεδρο Τζόζεπ Νούνιεζ, ο οποίος θα απαιτήσει και θα πετύχει την απομάκρυνσή του. Τελευταίο παιχνίδι με τους «μπλαουγκράνα» στις 5 Μαΐου 1984.
Ακολούθησε η Νάπολι με την οποία για γνωρίσει στιγμές δόξας και μεγαλείου, ενώ θα λατρευτεί ως θεός από τους οπαδούς των Παρτενοπέι. Πρωτάθλημα και Κύπελλο το 1987, δεύτερο πρωτάθλημα το 1990, Σούπερ Καπ την ίδια χρονιά ενώ προηγήθηκε η κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Αυτά ήταν τα επιτεύγματα του «Θεού» στην ομάδα του Ιταλικού νότου.
Η εξωαγωνιστική ζωή του Αργεντίνου σούπερ σταρ και οι φήμες για σχέση του με την Καμόρα προκάλεσαν σεισμό στο Παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων θα γίνει η σημαία της εθνικής ομάδας της Αργεντινής, την οποία θα οδηγήσει στην κορυφή του κόσμου το 1986. Στο Μεξικό, στον προημιτελικό κόντρα στην Αγγλία, ο Μαραντόνα θα πετύχει δύο γκολ που θα μείνουν στην ιστορία.
Το «χέρι του Θεού» και το «γκολ του αιώνα» σε ένα παιχνίδι, σε λίγα λεπτά, με πρωταγωνιστή τον ίδιο παίκτη, τον Ντιέγο Μαραντόνα. Οι περίπου 115.000 θεατές που βρέθηκαν εκείνο το ζεστό απόγευμα στο «Αζτέκα» είχαν αγοράσει εισιτήριο για να παρακολουθήσουν από κοντά μια πολύ ενδιαφέρουσα μάχη. Δεν γνώριζαν ότι επρόκειτο να είναι μάρτυρες ενός συγκλονιστικού αγώνα και δύο γκολ τα οποία έμελλε να μείνουν στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, για διαφορετικούς λόγους το καθένα.
Στο 51ο λεπτό του αγώνα, ο Στιβ Χοτζ θα γυρίσει λανθασμένα τη μπάλα, η οποία θα καταλήξει στον Αργεντινό, ο οποίος άρχισε να κατευθύνεται προς την μικρή περιοχή των Άγγλων. Ο Πίτερ Σίλτον θα αντιδράσει σωστά προσπαθώντας να διώξει την μπάλα και αυτό θα συνέβαινε αν δεν «έμπαινε» στη φάση το χέρι του Μαραντόνα, το οποίο έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα. Ο Τυνήσιος διαιτητής Αλί Μπιν Νασέρ έδειξε σέντρα, η Αργεντινή ήταν μπροστά με 1-0.
Και ενώ οι Άγγλοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν την τροπή που πήρε το παιχνίδι, τρία λεπτά αργότερα, στο 54’, ο Μαραντόνα θα σκόραρε και πάλι. Αυτή τη φορά με το πόδι, ένα καταπληκτικό γκολ, αυτό που έμεινε στην ιστορία ως «γκολ του αιώνα». Ο «Ντιεγίτο» πήρε την μπάλα από τον Έκτορ Ενρίκε, περίπου δέκα μέτρα πίσω από τη μεσαία γραμμή, και άρχισε την απίστευτη κούρσα του, έτρεξε από την δεξιά πτέρυγα εξήντα μέτρα σε δέκα δευτερόλεπτα, ξεγέλασε με τις προσποιήσεις του πέντε αντιπάλους του (τον έναν δύο φορές), έφθασε στην μικρή περιοχή και εκεί σαν να… χάιδευε τη μπάλα με το αριστερό πόδι του πλάσαρε τον Σίλτον και γκοοοοοολ. Και τι γκολ… Ένα από τα λίγα στην ιστορία που τα είχε όλα: τεχνική, ταχύτητα, ψυχραιμία, εκτέλεση. Μέσα σε λίγα λεπτά, ο Μαραντόνα είχε γίνει θρύλος.
Η καριέρα του στη «μπιανκοσελέστε» θα τερματιστεί το 1994 όταν θα βρεθεί θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ μετά το παιχνίδι κόντρα στη Νιγηρία στο Μουντιάλ των ΗΠΑ. Πρόλαβε, τουλάχιστον, στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας να ζήσει τη νίκη της Αργεντινής επί της Βραζιλίας (με το γκολ τουν Κανίγια).
Μια καριέρα δόξας, μια ζωή με πάθη και εξαρτήσεις. Τα ναρκωτικά παραλίγο να του στερήσουν τη ζωή. Το 2000 είναι στην Ουρουγουάη για διακοπές και μεταφέρεται επειγόντως στο νοσοκομείο με καρδιολογικό πρόβλημα. Διαπιστώνεται ότι έχει κάνει χρήση κοκαϊνης. Πηγαίνει στην Κούβα για αποτοξίνωση. Τέσσερα χρόνια μετά, θα μείνει δέκα ημέρες στην εντατική, οι οπαδοί του συγκεντρώθηκαν απέξω για να προσευχηθούν (πιστοί της εκκλησίας του Μαραντόνα και όχι μόνο).
Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι θα γινόταν αν ο Ντιέγκο ασχολείτο αποκλειστικά με το ποδόσφαρο....
Δείτε τα δυο γκολ που σημάδεψαν την ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου:
