Το (φανταστικό για την ώρα) σενάριο είναι το εξής, σε απλή μορφή: Κύπριος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής παίρνει μεταγραφή σε Τουρκική ομάδα. Ένα σαββατοκύριακο, εκεί που ετοιμάζεται να παίξει μπάλα, έρχεται ένας απ’ τους υπεύθυνους του κλαμπ και του λέει πως πρέπει να αγωνιστεί με ένα σύμβολο στην φανέλα, για να τιμήσει τους Τούρκους πεσόντες σε όλες τις μάχες… Εσύ θα το φορούσες;
Σε μία εποχή που τα σύμβολα έχουν χάσει τη σημασία και την αξία τους, ένα ξεκαθάρισμα δεν βλάπτει.
Για μία παπαρούνα…
Άγνωστος στους πλείστους από ‘μας, πολύ γνωστός στους Άγγλους φιλάθλους, για τους λάθους όμως λόγους. Ο Τζέιμς ΜακΚλίν, περί ου ο λόγος, έγινε για μία ακόμη χρονιά δέκτης αποδοκιμασιών σε Αγγλικό γήπεδο, γιατί επέλεξε να μην φορέσει την… παπαρούνα.
Ένα σύμβολο, που για τους Άγγλους είναι σύμβολο μνήμης και τιμής για όλους τους πεσόντες στο πεδίο της μάχης. Για τον ίδιο, σύμβολο μνήμης μεν, του τι έπραξαν δε Άγγλοι ένοπλοι στην γενέτειρα του μία Κυριακή του 1972, μέρα που συμπτωματικά πήρε ένα όνομα το οποίο αντιστοιχεί στο χρώμα της παπαρούνας που δεν φοράει (κόκκινη).
Ο λόγος για τη «Ματωμένη Κυριακή», όταν Βρετανοί στρατιώτες άνοιξαν πυρ άνευ λόγου και αιτίας όπως πιστοποιήθηκε στην συνέχεια, κατά αόπλων βορεϊοιρλανδών διαδηλωτών στο Ντέρι της Βορείου Ιρλανδίας. Ο τραγικός απολογισμός ήταν 13 νεκροί, έξι εκ των οποίων ήταν παιδιά, ενώ άλλος ένας από τους 26 που δέχθηκαν τα πυρά, απεβίωσε τέσσερις μήνες μετά στο νοσοκομείο.
Γεννημένος στο Ντέρι το 1989, στην περιοχή Γκρέκαν, όπου διέμεναν έξι απ’ τα θύματα της «Ματωμένης Κυριακής», ο ΜακΚλίν μεγάλωσε με τις ιστορίες του τι είχε γίνει το 1972 αλλά και γενικότερα του τι είχε συμβεί στις «Ταραχές της Β. Ιρλανδίας» όπως ονομάζονται, και είχαν διάρκεια 30 χρόνια.
«Αν ήταν για τους πεσόντες στον Α’ και Β’ παγκόσμιο πόλεμο, μετά χαράς θα το φορούσα. Θα τη φορούσα κάθε μέρα αν αφορούσε αυτούς, αλλά δεν είναι έτσι, αφορά όλες τις συγκρούσεις που η Βρετανία έλαβε μέρος», εξήγησε στο παρελθόν ο ΜακΚλίν και πρόσθεσε: «Λόγω της ιστορίας του τόπου που προέρχομαι (σ.σ. Ντέρι), δεν μπορώ να φορέσω κάτι που συμβολίζει εκείνη την περίοδο. Δεν έχω κανένα θέμα με τους ανθρώπους που το φοράνε. Σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα τους να το κάνουν και ελπίζω και αυτοί να σεβαστούν το δικαίωμα να έχω αντίθετη άποψη».
Το Σαββατοκύριακο (3-4/11) που μας πέρασε, ο winger της Στόουκ πέρασε ως αλλαγή στο 82ο λεπτό του αγώνα με τη Μίντλεσμπρο, βασικού αντίπαλου της ομάδας για την άνοδο στην Πρέμιερ Λιγκ, χωρίς την παπαρούνα, όπως πράττει δηλαδή με συνέπεια τα τελευταία εφτά χρόνια. Το σκηνικό στις εξέδρες μετατράπηκε αμέσως σε εχθρικό, με βρισιές, αντί-Ιρλανδικά συνθήματα, ενώ stewards σταμάτησαν κάποιους οπαδούς απ’ το να τον πλησιάσουν κατά την αποχώρηση του. Βέβαια, οι αποδοκιμασίες και τα γιουχαΐσματα δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με τις απειλές που δέχθηκε για τη ζωή του, όταν είχε για πρώτη φορά πράξει ανάλογα, το 2012 ως ποδοσφαιριστής της Σάντερλαντ. Τότε μάλιστα είχε ακούσει και αποδοκιμασίες από οπαδούς της δικής του ομάδας.
Ο Τζέιμς δεν έχει σίγουρα τον χαρακτήρα του… μη αντιδραστικού, αφού είναι υπό διερεύνηση απ’ την Αγγλική Ομοσπονδία για άσεμνους χαρακτηρισμούς κατά των οπαδών που τον έβρισαν, ενώ συχνά – πυκνά τοποθετείται με έντονο τρόπο για αυτό το θέμα. Έχει όμως τον χαρακτήρα αυτού που θα πάρει θέση για αυτό που πιστεύει. Το έκανε όταν αρνήθηκε να αγωνιστεί με την Εθνική Βορείου Ιρλανδίας, χώρα που ως γνωστό ανήκει στο Ηνωμένο Βασίλειο, και περίμενε να πάρει το «ΟΚ» για να αγωνιστεί με την αντίστοιχη της Ιρλανδίας. Το έκανε και όταν αγνόησε τον εθνικό ύμνο της Βρετανίας και γύρισε την πλάτη στην σημαία της χώρας, σε φιλικό της Γουέστ Μπρομ, όταν αγωνιζόταν εκεί.
Την αγωνιστική αυτή, βρήκε στο πρόσωπο του Νεμάνια Μάτιτς… ένα συναγωνιστή αφού o Σέρβος μέσος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αρνήθηκε να φορέσει κι αυτός να φορέσει την παπαρούνα, εξηγώντας σε μετέπειτα δήλωση του: «Καταλαβαίνω πλήρως γιατί οι άνθρωποι φορούν την παπαρούνα και σέβομαι απολύτως το δικαίωμα του καθενός να το κάνει. Έχω πλήρη κατανόηση για όποιον έχει χάσει έναν άνθρωπο στον πόλεμο.
Για μένα όμως αποτελεί υπενθύμιση μιας επίθεσης που βίωσα προσωπικά, ως ένα μικρό και φοβισμένο 12χρονο αγόρι που ζούσε στο Βρέλο, καθώς η χώρα μου καταστράφηκε από τον βομβαρδισμό της Σερβίας το 1999. Αν και δεν το έκανα προηγουμένως (σ.σ. φορούσε κανονικά την συμβολική παπαρούνα στα προηγούμενα παιχνίδι), μετά από περισυλλογή δεν νιώθω πλέον πως είναι σωστό να φοράω την παπαρούνα στη φανέλα μου».
Πολιτική και ποδόσφαιρο λένε (και σωστά αν μας ρωτάτε) πως δεν πρέπει να σμίγονται, γιατί το αποτέλεσμα αυτού του μίγματος είναι στις πλείστες των περιπτώσεων «εκρηκτικό». Αντιδραστικός και μη, υπερβολικός ή όχι, ο ΜακΚλίν και πλέον ο Μάτιτς παίρνουν ξεκάθαρα θέση απ' τη στιγμή που άλλοι μπλέκουν εξωποδοσφαιρικά θέματα μέσα στο παιχνίδι. Και ας τα ακούνε για μία παπαρούνα…
Η παπαρούνα
Η χάρτινη κόκκινη παπαρούνα είναι το σύμβολο που τιμά τη μνήμη όσων σκοτώθηκαν εν υπηρεσία σε καιρό πολέμων και πωλείται κάθε χρόνο από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου από την Royal British Legion. Έμπνευση για αυτή την πρακτική έδωσε ένα ποίημα του 1915 που μιλούσε για τις χιλιάδες παπαρούνες που φύτρωναν στα λιβάδια όπου κείτονταν οι νεκροί του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου. Θεωρείται ασέβεια και προσβολή προς τους πεσόντες, δημόσιο πρόσωπο να μην φέρει στο πέτο την περίοδο που προηγείται της «Remembrance Day» και βεβαίως ανήμερα της.
Η «Remembrance Day» θεσπίστηκε το 1919 από τον βασιλιά Γεώργιο τον πέμπτο, προκειμένου αρχικά να τιμηθούν όσοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Με τα χρόνια γιορτάζεται στις χώρες-μέλη της Κοινοπολιτείας (αλλά και σε κάποιες εκτός αυτής) και αποτελεί ημέρα μνήμης για τα ένστολα θύματα των πολέμων που ακολούθησαν.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο παραδοσιακά γιορτάζεται το σαββατοκύριακο που είναι πιο κοντά στην 11η Νοεμβρίου, ημέρα παύσης των εχθροπραξιών του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Εκείνη τη μέρα, αλλά και αυτές που προηγούνται οι Βρετανοί στην τηλεόραση, στα γήπεδα ή και οπουδήποτε αλλού φορούν μια κονκάρδα που συμβολίζει τη αναγνώριση της θυσίας των ανδρών των ενόπλων δυνάμεων.
Οι ομάδες της Premier League ετοιμάζουν κάθε χρόνο ειδικές εμφανίσεις που φέρουν τη συγκεκριμένη κονκάρδα-αναφορά και τις φοράνε τις αγωνιστικές που προηγούνται της «Μέρας Μνήμης».
Πηγή κεντρικής φωτό: deadspin.com / Elena Scotti (GMG)
