Φόρος τιμής σε έναν υπέροχο ακροβάτη του αγωνίσματος μας.
Μπορούσε να ισορροπήσει τη φευγάτη ουρά των άφτερων βολίδων που πιλόταρε με απαράμιλλη χάρη και φινέτσα και όταν έφτασαν τα πτερύγια στη Formula 1, περί τα τέλη της δεκαετίας του ’60, σκοτώνοντας αυτού του είδους την τέχνη και επιτρέποντας σχεδόν σε κάθε πιλότο να ελέγχει με μαεστρία το μονοθέσιο του, τα πλήθη έχασαν τον πιο μεγάλο καλλιτέχνη της ρομαντικής εποχής των αγώνων.
Διαβάστε περισσότερα στο 4troxoi.cy
