Eπτά διαμάντια για το ποδόσφαιρο της Κύπρου. Και οι επτά είναι υπέροχοι. Επτά πρότυπα για την νεολαία και την κοινωνία. Τρανά παραδείγματα πως με σκληρή δουλειά, πως με σεμνότητα και ταπεινοφροσύνη φτάνεις στην κορυφή και δίνεις σάρκα και οστά στα όνειρα σου. Σοφρώνης Αυγουστή, Πιερός Σωτηρίου, Δημήτρης Χριστοφή, Μάτ Ντάρμπισαιρ, Νικόλας Ιωάννου, Νικόλας Ματθαίου και ο βενιάμιν της παρέας ο Γιάννης Γερολέμου.
Ο προπονητής της χρονιάς είναι απλά ο Σοφρώνης Αυγουστή. Ούτε ο νέος Πάμπος Χριστοδούλου, ούτε η... μετενσάρκωση του Ζοσέ Μουρίνιο. Ο Αυγουστή περίμενε υπομονετικά την στιγμή, την ευκαιρία για να δείξει σε όλους ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει. Αυτός το ήξερε, τώρα το μάθαμε και εμείς. Τα χρόνια που ακολουθούν είμαι σίγουρος πως ο προπονητής Αυγουστή θα γράψει ιστορία στο Κυπριακό ποδόσφαιρο.
Ο καλύτερος παίκτης της χρονιάς είναι η επιτομή της εξέλιξης. Η πορεία του Πιέρου Σωτηρίου πρέπει να γίνει μάθημα και να διδάσκεται σε σεμινάρια. Πως θα απογειώσεις την καριέρα σου; Κάντο όπως ο Πιέρος ! Στην Δανία δουλεύοντας με τους ίδιους ρυθμούς και έχοντας την βοήθεια του θεού για να μην έχει τραυματισμούς , το ''Κυπριακό θωρηκτό'' πηγαίνει για νέα ''εκτόξευση'', σε ακόμη πιο προηγμένο πρωτάθλημα.
Για τον Χριστοφή τα λόγια είναι περιττά. Σημαία της Ομόνοιας και της εθνικής. Αποτελεί κεφάλαιο για το ποδόσφαιρο της χώρας. Από τους ελάχιστους παίκτες, που τυγχάνουν καθολικής αποδοχής από όλους τους οπαδούς στο νησί. Ο Τζίμης είναι στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία. Ώριμος και γεμάτος ενέργεια. Μακάρι να έχει την τύχη με το μέρος του και να μην ζήσει δράματα με τραυματισμούς, που τόσο τον έχουν ταλαιπωρήσει και μας τον έχουν στερήσει από τα γήπεδα.
Ακριβό κόσμημα και πολυτέλεια για το πρωτάθλημα της χώρας. Αυτός είναι ο Ντάρμπισαιρ. Η Ομόνοια έκανε πραγματικά ... κίνηση μάτ όταν έφερνε στην Λευκωσία τον Μάτ ! Γνωρίζοντας το φονικό του ένστικτο από το Ελληνικό πρωτάθλημα, όπου έγινα αυτόπτης μάρτυρας των κατορθωμάτων του, με αποκορύφωμα τον ανεπανάληπτο τελικό κυπέλλου του 2009 ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ, που είχα το προνόμιο να περιγράψω για την τηλεόραση του ALPHA, έβαλα στοίχημα πως θα βάλει 25 γκολ ,ερχόμενος στην Κύπρο. Το έχασα παρά ένα...
Ο Νικόλας Ιωάννου μοιάζει με ''ιεραπόστολο'' και ''μάρτυρα'' για την διάδοση της πίστης στα παιδιά του Κυπριακού ποδοσφαίρου. Είναι το ζωντανό παράδειγμα και η απόδειξη πως οι ομάδες πρέπει να δείξουν επιτέλους εμπιστοσύνη στα παιδιά από τις ακαδημίες. Δεν χρειάζεται να φέρνουν κάθε χρόνο καραβιές ξένων λεγεωνάριων, που στην πλειονότητα τους εφαρμόζουν το ρητό 'ήλθον, είδον και απήλθον''. Γνήσιο ταλέντο ,με ποδοσφαιρικό DNA είναι το next big thing για τον ΑΠΟΕΛ, που χτύπησε φλέβα χρυσού με τον πιτσιρικά. Αν συνεχίσει έτσι το νησί της Κύπρου θα είναι πολύ μικρό για να τον χωρέσει...
Ο Νικόλας Ματθαίου έχει πολλά κοινά με τον συνονόματο του Ιωάννου. Βρίσκεται ήδη στον ΠΑΟΚ και σίγουρα θα πάρει τις ευκαιρίες από τον Βλάνταν Ίβιτς, που είναι ''ακομπλεξάριστος'' με ονόματα και ηλικίες. Το μέλλον είναι στα χέρια του, όλος ο χρόνος του κόσμου είναι δικός του για να φτάσει ψηλά.
Και κλείνω με τον Γιάννη Γερολέμου. Τον 17αρη Γιάννη Γερολέμου, ένα αμούστακο παλικαράκι, που με το που μπήκε αλλαγή στον αγώνα της ΑΕΛ με την Ομόνοια ,δεν ξεκόλλησα τα μάτια μου από πάνω του. Ο ντόρος που έγινε γύρω από το όνομα του, με το ενδιαφέρον και την δοκιμή από τη Μπενφίκα, ήταν αναμφίβολα σοβαροί λόγοι για να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον. Ντεμπούτο στην ανδρική ομάδα με γκολ. Ο μικρός έχει ταλέντο, είναι όμως ακατέργαστο διαμάντι. Μπορεί να μην γίνει Μέσι ή Μόντριτς τους οποίους θαυμάζει, σίγουρα όμως αν το πιστέψει και δουλέψει, έχει τα φόντα να διαπρέψει και εντός και εκτός συνόρων.
