Για όσους δεν το ξέρουν, η Αθλέτικ Μπιλμπάο είναι η δεύτερη ομάδα σε κατακτήσεις στο Κύπελλο Ισπανίας. Οι Βάσκοι έχουν 23 τρόπαια, με τη Μπαρσελόνα να είναι πρώτη με 31 και τη Ρεάλ Μαδρίτης τρίτη με 20. Όμως, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν να κατακτήσουν τη συγκεκριμένη διοργάνωση 40 ολόκληρα χρόνια, έχοντας χάσει στο μεσοδιάστημα σε έξι τελικούς.
Αυτή τη φορά, στη Χώρα των Βάσκων θεωρούν πως αυτή η κατάρα θα σπάσει στον αυριανό (06/04) τελικό του Κόπα ντελ Ρέι. Αντίπαλος της Μπιλμπάο θα είναι η Μαγιόρκα, μια ομάδα που λαμβάνει μέρος μόλις για 4η φορά σε τελικό, με μοναδική κατάκτηση το 2002. Υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί, όμως σε ένα τέτοιο παιχνίδι τα πάντα μπορούν να συμβούν.
Η «οδύσσεια» της οικογένειας Γουίλιαμς
Η Μπιλμπάο έχει την ιδιαιτερότητα να χρησιμοποιεί παίκτες που, είτε είναι Βάσκοι, είτε έχουν γεννηθεί στην ευρύτερη περιοχή, συμπεριλαμβανομένης και της αυτόνομης κοινότητας της Ναβάρα. Είναι ένα στοιχείο που τους κάνει μοναδικούς σε όλο τον πλανήτη.
Ινιάκι και Νίκο Γουίλιαμς γεννήθηκαν στη Χώρα των Βάσκων. Οι Γκανέζοι γονείς τους έφευγαν από την πατρίδα για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Περπατώντας ακόμη και στην έρημο Σαχάρα ξυπόλητοι και με τη μητέρα των δύο παικτών έγκυο επτά μηνών στον Ινιάκι, πέρασαν τα σύνορα στη Μελίγια (που βρίσκεται σε αφρικανικό έδαφος). Η ισπανική πολιτοφυλακή τους συνέλαβε και τότε ένας δικηγόρος συμβούλευσε το ζεύγος Γουίλιαμς να πει ψέματα ότι προέρχονται από τη Λιβερία, όπου τότε είχε ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος.
Ένας καθολικός ιερέας από το Μπιλμπάο, εν ονόματι Ινιάκι Μαρδόνες, τους βοήθησε, βρίσκοντάς τους διαμέρισμα, αλλά και το νοσοκομείο για τη γέννα. Ο Ινιάκι Γουίλιαμς πήρε το όνομά του από αυτό τον ιερέα, ο οποίος έγινε νονός του, αλλά και ο άνθρωπος που του χάρισε την πρώτη ποδοσφαιρική φανέλα.
Λίγα χρόνια αργότερα γεννήθηκε ο Νίκο. Ο Ινιάκι βοήθησε τη μητέρα του στην ανατροφή του μικρού του αδελφού, την ίδια στιγμή που ο πατέρας τους βρισκόταν στο Λονδίνο για να βρει μια καλύτερη δουλειά. Στη συνέχεια, εντάχθηκε στην ακαδημία, της Μπιλμπάο, με τους ανθρώπους της ομάδας να έχουν να λένε τα καλύτερα. Τόσο για το ταλέντο του, όσο και για την ηγετική του προσωπικότητα. «Ο Ινιάκι έζησε δύσκολες στιγμές στο σπίτι του, χωρίς χρήματα. Ο χαρακτήρας του έχει χτιστεί από εκείνη την περίοδο. Είναι πολύ ταπεινός, προσπαθεί να μαθαίνει από τους προπονητές του και σέβεται τους πάντες», είχε πει ο Γκαΐθκα Γκαριτάνο, ο πρώτος του προπονητής στη μεγάλη ομάδα της Μπιλμπάο.
Η ανυπομονησία των Βάσκων
Κάτι χρόνια αργότερα, ο Νίκο ανέβηκε κι αυτός με τη σειρά του στην ανδρική ομάδα. Τα χρόνια πέρασαν, οι δυο τους συνεργάζονται με κλειστά τα μάτια στο γήπεδο και σπάνε το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο. Σε εθνικό επίπεδο, ο Ινιάκι επέλεξε να εκπροσωπήσει τη Γκάνα και ο Νίκο την Ισπανία. Μικρή σημασία έχει αυτό, ωστόσο. Στο «Καρτούχα» της Σεβίλλης, αυτά τα δύο αδέρφια είναι έτοιμα να οδηγήσουν τη Μπιλμπάο στο πρώτο Κύπελλο μετά από 40 χρόνια. Η πόλη του Μπιλμπάο ζει κι αναπνέει γι' αυτό τον τελικό. Στο «Σαν Μαμές», αλλά και σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, θα στηθούν γιγαντοοθόνες, όπου περισσότεροι από 100 χιλιάδες φίλοι των «λιονταριών» θα δουν το παιχνίδι. Και οι οπαδοί του συλλόγου βασίζουν τις ελπίδες τους σε αυτούς τους δύο. Αλλά και στους υπόλοιπους -ποιοτικότατους- παίκτες του ρόστερ, όπως ο Μπερενγκέρ, ο Σανθέτ, ο Γκουρουθέτα και ο Αντέρ Ερέρα. Και φυσικά, στον αρχιτέκτονα αυτής της ομάδας, τον Ερνέστο Βαλβέρδε.
*Πηγή φωτογραφίας: AP
