Ορθώς έπραξε η διοίκηση και στήριξε τον Πάμπο Χριστοδούλου, που για πρώτη φορά άνοιξε θέμα αποχώρησης από την ομάδα. Το ράβε – ξήλωνε δεν μπορεί να εξυπηρετήσει σε τίποτα αυτή την χρονική στιγμή. Όταν πονάει το χέρι , δεν κόβεις το κεφάλι... Έχουν χαθεί μάχες, αλλά όχι ο πόλεμος.
Η διαφορά στην βαθμολογία δεν είναι απαγορευτική για να ''μαζευτεί'' και μπορεί κάτω από προυποθέσεις να καλυφθεί, έστω και αν οι πράσινοι έχουν πετάξει βαθμούς στα ''σκουπίδια'', σε έδρες και με αντιπάλους, που οι ανταγωνιστές τους πιθανότατα δεν θα ... πατήσουν την... μπανανόφλουδα. Το πλάνο είναι ακόμα ενεργό , μπορεί το κύμα του καλοκαιρινού ενθουσιασμού να έχει κοπάσει, η πίστη όμως πως μπορεί κάτι καλό να γίνει φέτος δεν έχει χαθεί.
Για τους ρεαλιστές και... σώφρονες το καλό σημαίνει ξεκάθαρα τρία πράγματα: Έξοδος στην Ευρώπη, πλασάρισμα στην βαθμολογία όσο το δυνατόν ψηλότερα και διεκδίκηση μέχρι τέλους όλων των πιθανοτήτων τίτλου και φυσικά νίκη σε ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Για τους υπόλοιπους που βλέπουν αλλιώς και σκέφτονται άλλα, μουρμούρα και γκρίνια στην καλύτερη, μηδενισμός και απαξίωση των πάντων στην χειρότερη.
Μετά βεβαιότητας έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στις δυνατότητες συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών, από προπονητή, διοίκηση, οπαδούς, δημοσιογράφους, ειδικούς του αθλήματος. Ο Πάμπος μίλησε ήδη για παίκτες που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της φανέλας. Η επιλογή τους χρεώνεται στον προπονητή, που όπως φαίνεται και κρίνοντας από τα λόγια του, έπαθε και έμαθε.Ουδείς αλάνθαστος, ουδείς και άμοιρος ευθυνών.
Για να αλλάξεις, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να παραδεχθείς τα λάθη σου. Να ζήσεις με αυτά, μειώνοντας τις αρνητικές επιδράσεις τους στο ελάχιστο και την κατάλληλη στιγμή να τα αποτινάξεις και να αναζητήσεις νέους τρόπους βελτίωσης. Στην περίπτωση μας, αυτοί που δεν κάνουν στην Ομόνοια θα μείνουν όσο πρέπει να μείνουν και θα δώσουν αυτά που μπορούν και όταν μπορούν.Η διαδικασία παραμένει ίδια και απαράλλαχτη και στην περίπτωση που τελικά αποδειχθεί πως ο ... αδύναμος κρίκος ήταν ο προπονητής.
Ο χρόνος, είναι προς ώρας (αλλά όχι για πολύ ακόμα) σύμμαχος και η καταστροφολογία δεν οδηγεί πουθενά. Το οικοδόμημα που αρχίζει να χτίζεται έστω και αν δεν είναι στέρεο και παρουσιάζει ...κακοτεχνίες, δεν είναι σοφό να γκρεμιστεί. Άλλωστε και η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία ημέρα...
