Έχασε την παλάμη και μέρος του πήχη του (τμήμα του χεριού από τον αγκώνα μέχρι τον καρπό) σε ένα άσχημο ατύχημα, μόλις στα δύο του χρόνια, από ένα μηχάνημα.
Σωματικά μπορεί να μην είναι… ακέραιος (όπως είναι η ετυμολογία της λέξης αρτιμελής), όμως η ακεραιότητα του χαρακτήρα του, το πάθος του, η νοοτροπία και το χαμόγελο του, καλύπτουν αυτό το «κενό» και με το παραπάνω. Το ότι κλωτσά τη μπάλα εξίσου καλά και με τα δύο πόδια, το είπαμε;
Στα 20 του, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες, έκανε το όνειρο του πραγματικότητα, αφού μετά από αρκετά, χρόνια προπονήσεων και παιχνίδια σε μικρές ηλικιακά κατηγορίες, έπαιξε για πρώτη φορά μπάλα σε επίπεδο Ανδρών. Η φετινή σεζόν βρήκε τον Ραφαήλ Θωμά, περί ου ο λόγος, να ξεκινάει ως βασικό μέλος της ομάδας του Λειβαδιακού/Σαλαμίνα Λειβαδιών στη Γ’ κατηγορία, με την φανέλα της οποίας αγωνίστηκε σε εννέα παιχνίδια και σημείωσε ένα γκολ, ενώ «μοίρασε» και τρεις τελικές πάσες για γκολ (ασίστ στην ποδοσφαιρική αργκό).
Σε ένα παιχνίδι όμως στα τέλη του περασμένου Φεβρουαρίου είδε τα όνειρα του να θρυμματίζονται, όπως και η κνήμη του, αφού τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι και βρίσκεται τώρα στο μακρύ δρόμο της αποθεραπείας, που μπορεί να του πάρει μέχρι ένα χρόνο. Ούτε αυτός όμως (ο τραυματισμός) αποδείχθηκε ικανός να τον καταβάλει και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς απ’ τις απαντήσεις του σε κάποια ερωτήματα που του κάναμε κατά τη διάρκεια της συζήτησης μας.
Ραφαήλ, πως επηρεάζει τη ζωή σου η αναπηρία σου;
Να σου πω την αλήθεια δεν με επηρεάζει καθόλου. Μπορώ να κάνω τα πάντα. Πρωτίστως δεν με μειώνει σαν άνθρωπο. Χρειάζεται βεβαίως κάθε χρόνο να επισκέπτομαι ένα ειδικό ιατρικό κέντρο στην Αμερική για θεραπείες, κάτι που κάνω με δικά μου έξοδα.
Η καθημερινότητα σου τι περιλαμβάνει;
Μετά τον τραυματισμό μου (σ.σ. κάταγμα κνήμης), είναι σπίτι και αποθεραπεία κυρίως, με το πόδι σε ειδική μπότα. Πριν τον τραυματισμό ήταν προπονήσεις, πολλές φορές διπλές, γυμναστήριο και σπίτι. Μόνο το ποδόσφαιρο υπήρχε για εμένα, εκείνο αγαπώ περισσότερο. Πλέον μετά τον τραυματισμό περνούν διάφορες σκέψεις από το μυαλό μου για τη συνέχεια.
Η ενασχόληση σου με το ποδόσφαιρο πως προέκυψε;
Όταν ήμουν μικρός, μου έβαζαν συχνά βίντεο οι γονείς μου, κυρίως του Ζινεντίν Ζιντάν και του Κριστιάνο Ρονάλντο. Εμπνεύστηκα από αυτά και έτσι ξεκίνησα το ποδόσφαιρο σε ακαδημίες από την ηλικία των έξι ετών.
Έχει βιώσει ρατσισμό; Από κερκίδα ή αλλιώς;
Κάποια σχόλια έχω ακούσει κατά καιρούς, αλλά ποτέ δεν τα λάμβανα υπόψη. Περιορίζονταν στην κερκίδα να σου πω την αλήθεια, εκτός αυτής δεν βίωσα κάτι το ιδιαίτερο.
Πως σε αντιμετωπίζουν συμπαίκτες και αντίπαλοι;
Με τους συμπαίκτες μου ήμαστε πολύ καλοί φίλοι και πειράζουμε συχνά ο ένας τον άλλο. Οι αντίπαλοι δεν με βλέπουν μειονεκτικά, θεωρώ. Να σου πω την αλήθεια δεν μου αρέσει να με λυπούνται. Δεν τη θέλω τη λύπηση, δεν μου κάνει…
Κάποιο άσχημο περιστατικό πως σε σημάδεψε ή δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Δεν μου έρχεται κάτι τώρα στο μυαλό, δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι που να με σημάδεψε.
Είσαι λιγάκι «μουσιαμμάς» αν σε κατάλαβα καλά, με την καλή έννοια…
Θεωρείς πως η Κυπριακή κοινωνία είναι έτοιμη για ΑμεΑ στον χώρο του αθλητισμού;
Νομίζω δεν είναι έτοιμη για έτσι θέματα.
Γιατί αυτό;
Η ενημέρωση για αυτά τα θέματα είναι το μεγάλο ζήτημα θεωρώ, και η μη προβολή είναι που ευθύνεται γενικότερα.
Άλλες περιπτώσεις γνωρίζεις;
Δεν γνωρίζω κάποιον άλλο στην Κύπρο.
Τι θα ήθελες να πεις στα νέα παιδιά με αναπηρία που σκέφτονται να ασχοληθούν με τον αθλητισμό;
Να αγαπούν τον εαυτό τους, να προσπαθούν για τον εαυτό τους. Να κάνουν σωστή ζωή πάνω απ’ όλα. Να μην ακούνε και να μην λαμβάνουν υπόψη τα κακόβουλα σχόλια. Όταν τα ακούνε να τους κάνει πιο δυνατούς για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις συνθήκες.
Τι μπορείς να μου πεις για τη νέα περιπέτεια που περνάς τώρα;
Είναι ένα σοβαρός τραυματισμός, ένα σπάσιμο κνήμης που για λίγα εκατοστά θα μοιραζόταν εντελώς το πόδι. Τραυματίστηκα πριν από περίπου ένα μήνα. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ΠΑΣΠ και τον Σπύρο Νεοφυτίδη προσωπικά που στάθηκαν δίπλα μου.
Δεν είδα η αλήθεια κάποια στήριξη από την ομάδα μου και είναι κάτι που με πληγώνει…
Σε τέτοιες περιπτώσεις οι ποδοσφαιριστές καλύπτονται από ιατρική ασφάλεια. Αρχικά, ήταν λάθος μου που δεν πλήρωσα έγκαιρα την συνδρομή μου στον ΠΑ.Σ.Π., παρά το γεγονός ότι ήμουν εγγεγραμμένος ως μέλος από πριν. Αλλά και τους συμπαίκτες μου που ήταν γραμμένοι, δεν τους ασφάλισε η ομάδα. Αγωνίζομαι σαν ερασιτέχνης χωρίς έσοδα και περίμενα ότι σε αυτή την δύσκολη στιγμή, η ομάδα θα ήταν δίπλα μου…
Να προσθέσω πως, ούτε γενικότερα δεν είχα στήριξη από το κράτος για τις θεραπείες μου. Όλα γίνονταν και γίνονται με δικά μου έξοδα.
Αμφιδέξιος
Ο 21χρονος –σήμερα- Ραφαήλ μας εκμυστηρεύτηκε πως δούλευε και δουλεύει αρκετά στην ισορροπία του μεταξύ άλλων, αφού λόγω της αναπηρίας του, δεν είναι η ίδια με τους συμπαίκτες του. Γενικότερα, χωρίς να θέλουμε να καταλήξουμε γραφικοί, χρειάστηκε να υπερνικήσει αρκετά για να φθάσει εδώ που έφθασε, όπως έχουμε καταλάβει από την κουβέντα μας. Η φυσική του θέση είναι στο κέντρο («10άρι» ή και πιο πίσω), ενώ μπορεί να χρησιμοποιεί και τα δύο του πόδια εξίσου καλά, κάτι που τον καθιστά «πολυεργαλείο» αφού μπορεί να παίξει σε όλες τις θέσεις πίσω από τον επιθετικό.
