Ούτε ατυχία, ούτε τίποτα. Το ζήτημα είναι ένα και δεν είναι… άγνωστο στις τάξεις της ΑΕΛ, αφού πρόκειται για ένα χρόνιο πρόβλημα. Και φυσικά η κουβέντα αφορά στο γκολ. Δεν μιλάμε για το εύκολο ή το… δύσκολο, αλλά αυτό καθαυτό.
Όταν μετά το πέρας 8 αγωνιστικών, μετράει την χειρότερη επίθεση με 4 γκολ ενεργητικό, τότε τα σχόλια περιττεύουν και δεν είναι να απορεί κανείς γιατί η ΑΕΛ άφησε αρκετούς βαθμούς. Μία σημαντική όμως σημείωση: Όταν λέμε γκολ δεν εννοούμε (μόνο) την αφλογιστία των επιθετικών, που είναι σημαντικό θέμα, αλλά όλη τη λειτουργία της ομάδας.
Ναι μπορεί να βρίσκει ευκαιρίες στα παιχνίδια της, αλλά όταν η μπάλα δεν καταλήγει στο πλεκτό, τι να τις κάνεις τις τελικές και τα δοκάρια; Τα σκορ δεν έρχονται με υποσημειώσεις, ούτε και οι βαθμοί, οπότε κάτι πρέπει να αλλάξει.
Είναι ένα κομμάτι που πρέπει να δουλευτεί, με όποιους τρόπους υπάρχουν διαθέσιμοι. Ας είναι και με… τελετές. Να το επαναλάβουμε ωστόσο, ότι το θέμα «ξηρασίας» δεν αφορά μόνο στους επιθετικούς αλλά σε όλο το σύνολο. Ενδεικτικό και πρόσφατο παράδειγμα τα Ευρωπαϊκά παιχνίδια του καλοκαιριού, που η ομάδα έβρισκε γκολ από μέσους και αμυντικούς, και με τις νίκες ανέβαζε απόδοση όλο το σύνολο.
