Όταν κάθε χρόνο στο ημερολόγιο κυκλώνεται η 8η Φεβρουαρίου και με αυτόν τον τρόπο υπενθυμίζεται ότι κύλησε ακόμη ένας χρόνος από την ανείπωτη τραγωδία της «Θύρας 7» που σημειώθηκε στο παλιό «Γ. Καραϊσκάκης».
Όταν τον χειμώνα του 1981 η χαρά των φιλάθλων του Ολυμπιακού για τη μεγάλη νίκη στο ντέρμπι κορυφής με την ΑΕΚ μετετράπη σε θλίψη στο άψε-σβήσε. Τι θλίψη, μόνο θλίψη; Ένα αδιανόητο δράμα...
Πολλοί οπαδοί ποδοπατήθηκαν, τα σκαλιά βάφτηκαν με αίμα, 21 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (οι περισσότεροι λόγω ασφυξίας), πολλές οικογένειες βυθίστηκαν στο πένθος, ενώ 54 άνθρωποι τραυματίστηκαν σοβαρά. Ο μικρότερος, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή, ήταν μόλις 14 ετών και ο μεγαλύτερος 41. Ανάμεσά τους και μια κοπέλα 23 ετών.
Το ντέρμπι κορυφής πριν την τραγωδία
Οι «ερυθρόλευκοι» υποδέχονται για την 20ή αγωνιστική την «Ένωση» καταμεσήμερο (15:15) Κυριακής. Οι συνθήκες έδειχναν ιδανικές για να γίνει ένα καλό ντέρμπι που θα έμενε στην ιστορία, αλλά για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που έμεινε χαραγμένο στη μνήμη. Η ημέρα ήταν ηλιόλουστη, η θέληση και η ανάγκη των δύο «μονομάχων» για τη νίκη μεγάλη, καθώς η απόσταση τους ήταν μικρή, με τους γηπεδούχους να βρίσκονται στο +2 πριν την έναρξη του ματς. Οι δυο τους ουσιαστικά μαζί με τον Άρη διεκδικούσαν τον τίτλο. Ο κόσμος είχε ξεκινήσει να εμφανίζεται από νωρίς στο φαληρικό στάδιο, το οποίο γέμισε και δεν έπεφτε ούτε… καρφίτσα, καθώς είχαν πουληθεί και τα 35.450 εισιτήρια που είχαν εκδοθεί. Μάλιστα σύμφωνα με μαρτυρίες η «Θύρα 7» είχε υπεράριθμους.
Όταν σταμάτησε ο χρόνος
Ο νικητής, λοιπόν, έχει κριθεί ουσιαστικά από τα μέσα του δεύτερου μέρους και έμενε να φανεί το εύρος της επικράτησης των γηπεδούχων (6-0). O κόσμος παραληρεί βλέποντας την αγαπημένη του ομάδα να σαρώνει τον αντίπαλο στον αγωνιστικό χώρο. Μέρος των οπαδών που βρισκόταν στη «Θύρα 7» δεν περιμένει να λήξει η αναμέτρηση και φεύγει τρέχοντας από τη θέση του λίγο πριν το τελευταίο σφύριγμα με προορισμό τη θύρα 1, ώστε να αποθεώσει από κοντά τους θριαμβευτές. Η ώρα ήταν 16:58, σχεδόν δύο λεπτά πριν το φινάλε.
Το τι θα ακολουθούσε, δεν μπορούσε να το φανταστεί ο νους. Το σκηνικό που διαδραματίστηκε ήταν πρωτόγνωρο για το ελληνικό ποδόσφαιρο και γενικότερα για τον ελληνικό αθλητισμό. Οι εικόνες ήταν δραματικές. Ένας από τους φιλάθλους λέγεται ότι πάτησε ένα μαξιλαράκι και γλίστρησε πάνω στα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στην έξοδο. Οι πόρτες ήταν μισάνοιχτες σύμφωνα με κάποιους, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι ήταν εντελώς κλειστές, ότι απουσίαζαν οι φύλακες και πώς είχαν παρατήσει το πόστο τους ώστε να πάνε να δουν τον αγώνα, ενώ τα τουρνικέ ήταν στη θέση τους μπλοκαρισμένα. Θα ακολουθήσει ένα εφιαλτικό δεκαπεντάλεπτο.
Έχει σημάνει γενική κινητοποίηση στην αστυνομία και τα νοσοκομεία, ενώ νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται κατά βάση στο Τζάνειο του Πειραιά και τίθεται σε επιφυλακή παράλληλα το ΚΑΤ διότι υπάρχουν και περιπτώσεις που χρήζουν νευροχειρουργικής επεμβάσεως. Σημαντική ήταν και η βοήθεια του μπασκετικού Παναθηναϊκού, Παύλου Γιαννακόπουλου, που προσέφερε πλάσμα αίματος και ό,τι άλλο χρειαζόταν, σε φαρμακευτικό υλικό αλλά και χρήματα, προς τα νοσοκομεία του Πειραιά και τις οικογένειες των θυμάτων.
Επικρατεί απίστευτη σύγχυση, καθώς διαδραματίζονται πρωτόγνωρες καταστάσεις το απόγευμα της 8ης Φεβρουαρίου του 1981. Στο Τζάνειο ο κακός χαμός. Ζωντανοί μεταφέρονται πάνω τη βιασύνη και την αναμπουμπούλα σε νεκροθαλάμους και δυστυχώς η παραπληροφόρηση κάνει την εμφάνισή της. Σε μια εποχή που επικοινωνία είναι πολύ πιο δύσκολη σε σχέση με τώρα. Από το ραδιόφωνο ανακοινώνονται λάθος ονόματα νεκρών, ενώ νωρίτερα είχε ακουστεί ότι η τραγωδία σημειώθηκε επειδή δήθεν έπεσε η κερκίδα στη «Θύρα 7».
*πηγή φωτογραφίας: Olympiacos FC
