H στροφή στην Γερμανική αγορά είναι γεγονός. Όπως έλεγε παλιότερα και μια διαφήμιση στην Ελλάδα, που κόλλησε ''γάντι'' με την περίπτωση Ρεχάγκελ και το έπος του 2004, καθετί θέλει τον Γερμανό του. Λέτε να ισχύει το ίδιο την Ομόνοια;
Θα δείξει... Η ιστορία πάντως έχει ως εξής: Ο εκλεκτός των πράσινων είναι Γερμανός, για την ακρίβεια Ανατολικογερμανός (αν λέει κάτι αυτό) και το όνομα του είναι Ντίρκ Σούστερ ( καμία σχέση με τον Μπέρντ Σούστερ). Από πέρυσι τον Δεκέμβριο, κυκλοφορεί ελεύθερος.
Τι εστί Σούστερ ; Λοιπόν έχουμε και λέμε. Το βιογραφικό του γράφει μια τριετία στους Κίκερς Στουτγκάρδης, μια τετραετία στην Ντάρμσταντ και έξι μήνες στην Άουγκσμπουργκ. Ο 49χρονος , έκανε ''μαγικά'' στον πάγκο της Ντάρμσταντ, την ανέβασε για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Μπουντεσλίγκα και το 2016 κέρδισε συμβόλαιο στην Άουγκσμπουργκ, με την οποία μόλις μετά από 16 ματς χώρισαν οι δρόμοι τους, με πολύ περίεργο τρόπο.
Η απόλυση του είχε προκαλέσει πολλά ερωτηματικά στα media της χώρας και περισσότερο το ... ''μαύρο'' μάτι (σαν να είχε μπλέξει σε καυγά), με το οποίο είχε εμφανιστεί στην προπόνηση, πριν ανακοινωθεί και επίσημα το ''διαζύγιο''. Τότε, ο πρόεδρος της Άουγκσμπουργκ ονόματι Ρίχτερ, διέψευσε πως κρύβεται κάτι εξωαγωνιστικό στην αιφνίδια απόφαση τερματισμού του συμβολαίου του, τονίζοντας πως ο Σούστερ του είπε πως έπεσε στο μπάνιο του σπιτιού του ...
Αυτά με το ... κουτσομπολιό . Στα καθαρά αγωνιστικά που μας ενδιαφέρουν, ο Γερμανός είναι ένας αμυντικογενής προπονητής, ίσως επειδή ως παίκτης ήταν η θέση του. Εν αρχή ήν η άμυνα, είναι το ρητό που ακολουθεί, με ελάχιστες παρεκκλίσεις. Με την Ντάρμσταντ έπαιζε σε συντριπτικό βαθμό, σύστημα 4-4-1-1. Τετράδα δηλαδή στην άμυνα και δυο αμυντικά χαφ και έναν στην επίθεση. Στην Άουγκσμπουργκ το μετέτρεψε σε 4-2-3-1, πάντα όμως με δύο ''κόφτες'' και με τέσσερις πίσω. Θωρακισμένα τα νώτα και το κέντρο σε κάθε περίπτωση. Το 4-4-2 το έχει εφαρμόσει πολύ λιγότερες φορές αν δει κανείς τα στοιχεία από παιχνίδια των ομάδων του.
Αυτά με τον Γερμανό. Τώρα σε ότι έχει να κάνει με τον Πορτογάλο Ζοσέ Μοράις, του οποίου ακούγεται το όνομα, θα καταθέσω προσωπική άποψη, ως αυτόπτης μάρτυρας των έργων και των ημερών του στην ΑΕΚ Αθήνας. Ο Μοράις δεν κατάφερε ποτέ να δώσει αγωνιστική ταυτότητα στην ένωση. Δοκίμασε πέντε διαφορετικά συστήματα, κατέληξε στο 4-3-3 που και αυτό στην πράξη δεν δούλεψε ποτέ για την ένωση, με συνέπεια να τελειώσει η συνεργασία ανάμεσα στις δυο πλευρές. Γενικά βγάζει μια απειρία ως προς το ''κοουτσάρισμα'' απόρροια της ελάχιστης εμπειρίας που διαθέτει ως πρώτος προπονητής.
