Έτοιμες είναι οι κυπριακές Αρχές να συνδράμουν με οποιοδήποτε τρόπο στις έρευνες και εξετάσεις της Ελληνικής Αστυνομίας αναφορικά με την φερόμενη δράση του γνωστού ηθοποιού και σκηνοθέτη Δημήτρη Λιγνάδη στα “σκοτεινά μονοπάτια” της παιδεραστίας και της σεξουαλικής κακοποίησης. Σύμφωνα με πληροφορίες μέχρι στιγμής δεν έχει ζητηθεί από πλευράς των ελληνικών Αρχών οποιαδήποτε δικαστική ή αστυνομική συνδρομή στο ανακριτικό τους έργο, με δεδομένη την επαγγελματική παρουσία του διακεκριμένου καλλιτέχνη στην Κύπρο, τουλάχιστον δύο φορές στο πρόσφατο παρελθόν.
Ο Λιγνάδης στην Κύπρο…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Δημήτρης Λιγνάδης συνεργάστηκε την περίοδο 2012-2013 με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου σκηνοθετόντας την παράσταση “Το Ξύπνημα της Άνοιξης” του Γερμανού συγγραφέα Φρανκ Βέντεκιντ, που πραγματεύεται θέματα όπως οι εφηβικοί έρωτες, η ομοφυλοφυλία, η σεξουαλική κακοποίηση και η αυτοχερία. Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης συμμετείχε επίσης στην συμπαραγωγή του ΘΟΚ με το Εθνικό Θέατρο Ελλάδος και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος για την παράσταση “Αντιγόνη του Σοφοκλή” η οποία παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 2016 στο κατεχόμενο Αρχαίο Θέατρο της Σαλαμίνας, προσεκλύοντας το διεθνές ενδιαφέρον.
Η καταγγελία ηθοποιού στην Αστυνομία
Καλά ενημερωμένη πηγή ανέφερε στο alphanews.live ότι πέραν από τις καταγγελίες γυναικών για σεξουαλική παρενόχληση από άντρες στους κόλπους του αθλητισμού, της Εκκλησίας και της πολιτικής, οι Αρχές έχουν ενώπιον τους γραπτώς τους ισχυρισμούς ηθοποιού για σεξουαλική εκμετάλλευση από Ελλαδίτη σκηνοθέτη. O ηθοποιός που περιγάφεται ως Ν. φέρεται να κατονόμασε συγκεκριμένο πρόσωπο που λειτουργούσε ως “ενδιάμεσος” για την προώθηση ηθοποιών προς τον εν λόγω σκηνοθέτη, αλλά και προς άλλα άτομα.
Μαρτυρία που δημοσιοποίησε η ιστοσελίδα documento.gr αναφέρει ότι τα γεγονότα διαδραματίστηκαν το 2012 και όταν ο ηθοποιός ήταν 18 ετών.
Μια μέρα «πήγαμε στον ξενώνα του θεάτρου όπου έμενε τότε. Στη διαδρομή μου είπε ότι επειδή η παράσταση για την οποία θα δουλεύαμε δεν ήταν του θεάτρου αυτού καλύτερα να μη λέγαμε στον θυρωρό για ποιον λόγο πάμε στο δωμάτιο. Συμφώνησα και γι’ αυτό τον λόγο δεν θυμάμαι αν υπέγραψα κατά την είσοδο ή αν είπε κάτι ο σκηνοθέτης στον θυρωρό».
Μπήκαν στο δωμάτιο. «Μου είπε να βγάλω τα ρούχα μου να με δει. Το έκανα. Αρχισε να μου εξηγεί ότι δεν θέλει να μιλάω, επειδή αυτό απαιτεί ο ρόλος. Επρεπε να δείξω, μου έλεγε, απλώς με την παρουσία μου πως αξίζω την προσοχή του θεατή. Οταν έβγαλα τα ρούχα μου άρχισε να με φωτογραφίζει. Μου έλεγε να γυρίσω πλάτη, να κάτσω… Οποτε πήγαινα να μιλήσω μου έλεγε να μιλάω μόνο με τα μάτια. Αρχισε να με προκαλεί.
AdvertisementΕλεγε ότι δεν τον πείθω. Οτι έπρεπε με κάποιον τρόπο να δείξω ένταση. Δημιούργησε ένταση στο δωμάτιο, μου έλεγε να αφήσω το ζώο ελεύθερο. Μπήκα σε μια λογική να αποδείξω ότι είμαι τολμηρός, ότι είμαι άξιος να κάνω ό,τι μου ζητούσε».
Κάποια στιγμή «ανέβηκε στο κρεβάτι. Εγώ στεκόμουν μπροστά από την κουρτίνα που με φωτογράφιζε. Αρχισε να με ενθαρρύνει, ότι “το βρίσκω”. Μου έλεγε να έρθω όλο και πιο κοντά του. Αρχισε να βγάζει τα ρούχα του. Δεν ξέρω πώς συνεχίστηκε εκείνη τη στιγμή και γιατί. Επιασε το κεφάλι μου (…). Στο τέλος μου κρατούσε το κεφάλι (…) και μου έλεγε να τον κοιτάω.
Δεύτερη μαρτυρία για τον “ενδιάμεσο”
Η ίδια ιστοσελίδα δημοσιεύει την μαρτυρία και δεύτερου ηθοποιού που περιγράφεται ως Γ. και επίσης κατονομάζει το πρόσωπο που φέρεται να λειτουργούσε ως “ενδιάμεσος”
Με κάλεσε σε ακρόαση σπίτι του. Είχε μόλις βγει από το μπάνιο με το μπουρνούζι. Μου ζήτησε να αφαιρέσω το μπλουζάκι μου για να με δει ημίγυμνο. Κατάλαβα τι γίνεται και εξαφανίστηκα με διπλωματικό τρόπο. Τότε ήμουν 22-23 χρόνων. Το περιστατικό έγινε στην Ελλάδα το 2008».
Εκεί που δένουν «οι ιστορίες μας με του Ν. είναι ότι το άτομο που θα καταγγείλω είναι το ίδιο που είχε παραπέμψει τον Ν. να πάει στην επίμαχη παράσταση. Το ίδιο άτομο –είχε θέση-κλειδί στο συγκεκριμένο θέατρο– είπε και σε μένα να πάω στο δωμάτιο άλλου σκηνοθέτη (σ.σ.: απασχολεί την επικαιρότητα τις τελευταίες ημέρες) για κατ’ ιδίαν πρόβα. Αρνήθηκα και δεν πήγα. Είχα όμως επαγγελματικές επιπτώσεις, αφού δεν συνεργάστηκα ξανά με αυτό το θέατρο όσο δούλευε εκεί αυτός ο σκηνοθέτης».
Αυτό το κοινό πρόσωπο στις δύο ιστορίες «λειτουργούσε ως διαμεσολαβητής για κάτι ανήθικο. Αλλωστε στο παρελθόν μου είχε κάνει αντίστοιχη πρόταση, που αφορούσε το πρόσωπό του. Εχει τόσο βεβαρυμένο ιστορικό ο συγκεκριμένος που η πρόταση που μου έκανε δεν θα μπορούσε να αφορά κάτι άλλο.
