Μέσα σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε σήμερα στον Ιερό Ναό της Παναγίας Χρυσοαιματούσης στη Χλώρακα, η κηδεία του πεσόντα κατά την τούρκικη εισβολή και προσφάτως αναγνωρισθέντα Δημοσθένους Λεωνίδα Θεοχάρη.

Ο Λεωνίδα Δημοσθένους, υπηρετούσε τη θητεία του ως οπλίτης στο 251 Τάγμα Πεζικού.  Ξημερώματα της 20ης Ιουλίου τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν την Κερύνεια και την ευρύτερη περιοχή, ενώ επιχειρείτο απόβαση δυνάμεων στην περιοχή Πέντε Μίλι. Το 251 Τάγμα Πεζικού δέχθηκε πρώτο τις σφοδρές επιθέσεις των Τούρκων.

Οι άντρες του Τάγματος που ανέλαβαν αποστολή αναχαίτισης των τουρκικών στρατευμάτων, εξήλθαν του στρατοπέδου και κατευθύνθηκαν προς τους χώρους διασποράς.

Ο 2ος Λόχος στον οποίο υπηρετούσε ο Λεωνίδας, επάνδρωσε φυλάκια εντός της πόλης της Κερύνειας. Στις 22 Ιουλίου οι τουρκικές δυνάμεις αφού κατάφεραν να αποβιβάσουν μεγάλο αριθμό αρμάτων, επιτέθηκαν με σφοδρότητα κατά της αμυντικής διάταξης της Εθνικής Φρουράς στην ευρύτερη περιοχή της Κερύνειας.

Ακολούθησαν σκληρές και άνισες μάχες. Λόγω της υπεροπλίας των Τούρκων, γύρω στο μεσημέρι δόθηκε διαταγή στις δυνάμεις της εθνοφρουράς να απαγκιστρωθούν και να οπισθοχωρήσουν.

Ο Λεωνίδας θεάθηκε για τελευταία φορά από τον αδελφό του στις 26 Ιουλίου στη Λευκωσία. Η ταυτοποίηση των ανευρεθέντων λειψάνων μετά από εκταφή που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή της Βώνης, αποτελεί τον επίλογο μιας τραγικής ιστορίας, η οποία προκάλεσε ανείπωτο πόνο στην οικογένεια, στους φίλους και στους συγχωριανούς του Λεωνίδα, ανέφερε στον επικήδιο λόγο του ο Υπουργός Άμυνας, Χαράλαμπος Πετρίδης. 

“Η εκταφή και η ταυτοποίηση των οστών του στην περιοχή της Βώνης, καταδεικνύει ότι ακολούθησε την ίδια πορεία μαζί με άλλους στρατιώτες προς Παλαίκυθρο και μετά προς Βώνη. Είναι προφανές ότι η πορεία τους ανακόπηκε από τις τουρκικές δυνάμεις, οι οποίες προχώρησαν με κάθε βαρβαρότητα στην άνανδρη δολοφονία του”, πρόσθεσε ο Υπουργός Άμυνας. 

Πρόσθεσε επίσης,

“Απαιτούμε από τη διεθνή κοινότητα να πιέσει την Τουρκία να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της. Δεν μπορεί μετά από σαράντα επτά χρόνια να εξακολουθούν να υπάρχουν αγνοούμενοι και η Τουρκία να αρνείται να συνεργαστεί για τη διακρίβωση της τύχης τους, βάζοντας συνεχώς προσκόμματα στις εργασίες της Διερευνητικής Επιτροπής. Δυστυχώς, οι γονείς και οι συγγενείς των ανθρώπων μας που αγνοούνται, εγκαταλείπουν τα εγκόσμια με τον πόνο ριζωμένο στις καρδιές τους, χωρίς να μπορέσουν να μάθουν τι απέγιναν τα παιδιά και τα συγγενικά τους πρόσωπα”.

Ανέφερε επίσης ότι η προσπάθεια επανένωσης του τόπου και η απαλλαγή του από τα κατοχικά στρατεύματα αποτελεί για εμάς δέσμευση και το χρωστάμε σε όλους όσους έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία.