“Πυρά” κατά της Αστυνομίας για τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης σεξουαλικής κακοποίησης δύο ανηλίκων κοριτσιών, από τον πατέρα της μίας και λοχία της Δύναμης, εξαπέλυσε η Πρόεδρος του Συμβουλίου “Φωνή” Αναστασιά Παπαδοπούλου. Λεπτομέρειες για την υπόθεση περιλαμβάνονται σε πόρισμα της Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού Δέσπως Μιχαηλίδου στο οποίο διαφαίνεται ότι κάποιοι έκαναν τότε τα πάντα για κουκουλώσουν την υπόθεση.

Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση η κυρία Παπαδοπούλου έκανε λόγο για άρνηση της Αστυνομίας να προχωρήσει με την υπόθεση, ως αποτέλεσμα της άρνησης ιατροδικαστή να το εξετάσει.

“Θα καλούσα άμεσα το Υπουργείο Υγείας να εξετάσει αυτή την υπόθεση γιατί και η Επίτροπος θεωρεί ότι υπάρχουν ποινικές ή πειθαρχικές ευθύνες για τον εν λόγω ιατροδικαστή. Μετά ήρθε και η γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας που “έκοψε” τα χέρια ουσιαστικά των ΥΚΕ. Βλέπουμε μπροστά μας μια υπόθεση στην οποία υπάρχουν πολλές ενδείξεις για ένα κακοποιημένο παιδί, το οποίο εδώ και μήνες μένει στο ίδιο περιβάλλον που συνέβη η κακοποίηση και εγείρονται ερωτήματα εάν η ιδιότητα του θύτη παίζει κάποιο ρόλο στην αποτυχημένη διαχείριση του περιστατικού.”

Η κυρία Παπαδοπούλου εντοπίζει παραβιάσεις των διαδικασιών που έχουν θεσπιστεί για χειρισμό τέτοιων υποθέσεων από τις αρμόδιες Αρχές. 

Advertisement

“Ουσιαστικά αστυνομικός δεν δέχτηκε την καταγγελία από την λειτουργό των ΥΚΕ και δεν την παρέπεμψε στο σωστό κλιμάκιο. Ή αν παραπέμθηκε δεν ερευνήθηκε και κανένα μέτρο δεν λήφθηκε για προστασία του παιδιού στο στάδιο της διερεύνησης και δεν ξέρουμε εάν διερευνήθηκε γιατί έχουν περάσει μήνες.από αυτή την καταγγελία. Και το ίδιο άτομο βρισκόταν υπό διερεύνηση για άλλο περισττικό”

Τι λέει το πόρισμα Μιχαηλίδου

Σε ό,τι αφορά στην κόρη του θύτη, το κοριτσάκι διαπιστώθηκε ότι είχε κατ΄ επανάληψη κακοποιηθεί όταν ήταν 8 χρονών και η Επίτροπος σημειώνει ότι “παραμένει αδιευκρίνιστο μέχρι σήμερα το πώς βρέθηκε σεξουαλικά κακοποιημένο το παιδί, το οποίο εξακολουθεί να ζει στο οικογενειακό του πλαίσιο.”

Ο φαύλος κύκλος ξεκίνησε όταν γιατροί σε νοσοκομείο εντόπισαν ενδείξεις βιασμού. Τότε δεν είχε γίνει ιατροδικαστική έκθεση λόγω άρνησης της οικογένειας. Η κοινωνική λειτουργός που χειρίστηκε την υπόθεση πήγε στην αστυνομία για να προβεί σε καταγγελία και ο αστυνομικός τη ρώτησε “ποια η διαφορά από το να δώσει (ο πατέρας) γραπτή κατάθεση και να τη βάλει στο συρτάρι του γραφείου του από το να κάνει ο ίδιος μια γραπτή αναφορά”.

Η ιατροδικαστική εξέταση έγινε μήνες μετά, κατέδειξε  παλαιά ρήξη παρθενικού υμένα. Οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας υπέβαλαν αίτημα στον τότε γενικό εισαγγελέα για λήψη γονικών δικαιωμάτων, για να λάβουν την απάντηση πως δεν μπορούσε να γίνει κάτι αφού ο ανακριτικός φάκελος δεν περιείχε το κατάλληλο μαρτυρικό υλικό για καταχώρηση ποινικής δίωξης!