“Eίναι Αγία Εβδομάδα, δεν θέλω να πω οτιδήποτε, αλλά ο Αρχιεπίσκοπος ζει, δουλεύει. Είμαι κάθε μέρα στην διάθεση όλων. Έχω τα προβλήματά μου, αλλά τα αντιμετωπίζω και με πίστη και με θάρρος και με υπομονή. Δόξα τω  Θεώ. Έχω υπόψιν ότι ο Θεός δεν δίνει περισσότερα απ’ όσα αντέχει ο κάθε Χριστιανός. Νομίζω μου έδωσε ως εκεί που αντέχω και αντιμετωπίζω τα προβλήματα της υγείας μου. Δοξολογώ τον Θεό γιατί με βοήθησε και τις τομές που είχα να κάνω στην Εκκλησία τις έκανα και τον ευχαριστώ.”

Aυτή τη θέση διατύπωσε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ερωτηθείς σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΡΙΚ αναφορικά με τη δημόσια συζήτηση περί Αρχιεπισκοπικών εκλογών, η οποία περιλαμβάνει φήμες για παραίτηση του και πληροφορίες για πυρετώδεις προετοιμασίες σε εκλογικά επιτελεία υποψήφιων Αρχιερέων.

“Ότι ώρα αποφασίσει ο Θεός να με πάρει, είμαι στη διάθεσή Του. Έχω πλήρη συνείδηση της αποστολής μου, αγαπώ την Εκκλησία, αγωνίζομαι υπέρ της και υπέρ της Ορθοδοξίας και ο στόχος μου είναι η Εκκλησία του Χριστού να εξυπηρετηθεί από όλους εμάς τους κληρικούς που ταχθήκαμε να βοηθάμε την Εκκλησία και τους πιστούς μας. Η Εκκλησία δεν είναι ο ναός και τα κτίσματα, είναι οι πιστοί μας. Η προσπάθεια μου είναι πως θα υπηρετήσω την εικόνα του Θεού.”

Τα παιδικά χρόνια και οι κροτίδες

Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου ζήτησε επίσης από τους νέους να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί τις ημέρες του Πάσχα και να μην ασχοληθούν με το επικίνδυνο φαινόμενο της ρίψης κροτίδων. Θυμήθηκε μάλιστα τα δικά του παιδικά χρόνια και παραδέχθηκε ότι και ο ίδιος έφτιαχνε κροτίδες.

“Οι μικροί τους αρέσει να κάνουν αταξίες. Αν βάλω και τον εαυτό μου όταν ήμουν μικρός, το ίδιο κάναμε. Όταν ήμουν μικρός, πήγαμε και πήραμε λεύκες που έκοψε κάποιος από το χωράφι του για να κάνει τράβες για το σπίτι που θα έχτιζε για τα παιδιά του. Πήγαμε, πήραμε τους κορμούς και ακόμα και σήμερα όταν το σκέφτομαι, απορώ πως φέραμε εκείνους τους κορμούς στην εκκλησία. Μετά μας είπε ο επικεφαλής να πάμε όλοι στα σπίτια μας και να φέρουμε από ένα μπουκάλι πετρέλαιο”

Όπως ανέφερε, «βάλαμε τα ξύλα και μέχρι να το πάρει μυρωδιά ο κοινοτάρχης, ο δάσκαλος και ο ιδιοκτήτης που είχε τις λεύκες μισοκάηκαν και η φωτιά ήταν τόσο φουντωμένη που δεν μπορούσαν να την σβήσουν. Τις κροτίδες τις φτιάχναμε με τα χέρια μας, δεν είχαμε χρήματα να αγοράζουμε. Παίρναμε κεφαλές των σπίρτων, τα ξύναμε και βάζαμε μέσα 2-3 σκληρά βοτσαλάκια για να υπάρχει τριβή και να σπάσει η τσάκρα».

“Τόσο οι γονείς να ενδιαφερθούν, όσο και η ενορία, αλλά και η Αστυνομία, γιατί αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα και πολλοί χάνουν τα χέρια και τα μάτια τους. Οι μικροί 10, 12, 14 χρονών, αν θέλουν να κάνουν κάτι για να φανούν, θα κάνουν τις ανοησίες τους. Εμένα τότε μου θύμωσαν. Ήρθε ο κοινοτάρχης, αλλά τη φωτιά δεν μπορούσαν να την σβήσουν.”