Πιο έντονα από ποτέ τίθεται το ερώτημα κατά πόσο σύντομα μπορούμε επιτέλους να πάρουμε τις ζωές μας πίσω και να ξεμπερδέψουμε με τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν για διαχείριση της πανδημίας. Πότε θα ξεμπερδέψουμε; Ποιοι είναι οι δείκτες που θα υποστηρίξουν τις αποφάσεις των ειδικών το επόμενο διάστημα; Αν και αρκετοί από τους ειδικούς πρόλαβαν να θέσουν στον δημόσιο διάλογο το σενάριο χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων, ο Πνευμονολόγος Δρ. Χάρης Αρμεύτης, μιλώντας στον Alpha ήταν αρκούντος διαφωτιστικός και εξέφρασε τις επιφυλάξεις του κατά πόσο βρισκόμαστε όντως σε αυτό το στάδιο.
Πρέπει, τόνισε, να καταλάβουν όλοι ότι το κυριότερο πρόβλημα της πανδημίας του κορωνοϊού είναι η συμφόρηση των μονάδων. Όσο πρόσθεσε έχουμε αυξημένες εισαγωγές δεν μπορούμε να νιώθουμε άνετα. Θα ήταν πολύ διαφορετική εικόνα, επισήμανε, αν σήμερα δεν είχαμε εισαγωγές στα νοσοκομεία μας.
«Αν είχαμε περισσότερους εμβολιασμούς θα είχαμε λιγότερες εισαγωγές», τόνισε, λέγοντας ότι η επαναφορά στη λεγόμενη κανονικότητα θα επιτευχθεί όταν και εφόσον οι εισαγωγές περιοριστούν στο ελάχιστο. Εν ολίγοις, είπε, όταν ένα νοσηλευτήριο θα διαχειρίζεται τη νόσο Covid-19 και τα υπόλοιπα θα επανέλθουν σε κανονική λειτουργία για να δούμε τους χρόνιους ασθενείς και τα χειρουργεία να γίνονται κανονικά στα νοσοκομεία μας.
Χρειαζόμαστε περισσότερα κενά κρεβάτια στα νοσκομεία μας, είπε ο Δρ. Αρμεύτης, επισημαίνοντας ότι όσο υπάρχει η παρούσα συμφόρηση στα νοσοκομεία, αυξάνονται οι κίνδυνοι ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων εξαιτίας του γεγονότος ότι ένας ασθενείς φεύγει, άλλος έρχεται κατευθείαν.
Η λύση του προβλήματος, τόνισε για ακόμα μια φορά ο Δρ. Αρμεύτης, είναι η αύξηση των εμβολιασμών για να οδηγούνται λιγότεροι ασθενείς στα νοσοκομεία. Υπάρχουν τα παραδείγματα των χωρών με 85% εμβολιαστική κάλυψη.
«Εκτός και αν πιστεύουμε ότι η πανδημία θα τελειώσει από θαύμα μόνη της. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αύξηση των ποσοστών εμβολιασμού», τόνισε, λέγοντας πως είναι πραγματικά κρίμα άνθρωποι να μπαινοβγαίνουν από ένα τμήμα του νοσοκομείου σε άλλο για 20-30 ημέρες και να μην μπορούν να σταθούν στα πόδια τους.