Του Γιώργου Χρυσάνθου

Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δύο τραγούδησε σήμερα ο Στέλιος Χιώτης ωστόσο…το κοινό μήνυμα που θα άρμοζε στην αποφράδα μέρα δεν πέρασε αφού μαθητές και φοιτητές μοιράστηκαν στα τρία.

Επίσημα οι φοιτητές της ΠΟΦΕΝ, κυρίως αυτοί της Πρωτοπορίας, μαζί με μαθητές που δεν ακολούθησαν την ΠΣΕΜ διαμαρτυρήθηκαν μπροστά από το οδόφραγμα του Αγίου Κασιανού. 

“Γιατί δικό μας μέλημα δεν είναι μόνον να θυμόμαστε το δεν ξεχνώ, αλλά να μην ξεχνούμε να αγωνιζόμαστε.”

Advertisement

“Καμία χώρα και κανένα παράνομο κράτος με επεκτατικές ορέξεις, δεν θα μας στερήσει το δικαίωμα για επιστροφή στα σπίτια των προγόνων μας.”

“Δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι”

Δύο χιλιόμετρα πιο κάτω στο οδόφραγμα της Μιάς Μιλιάς στο Καιμακλί, πραγματοποιήθηκε άλλη εκδήλωση, την οποία οργάνωσαν επίσημα οι μαθητές της ΠΣΕΜ, μαζί με τους φοιτητές της Προοδευτικής

“Όλοι μαζί για επανένωση, ας σηκώσουμε ψηλά τη σημαία της Κύπρου.

Προοδευτική και μαθητές της ΠΣΕΜ που πρόσκειται στην Αριστερά, δεν ακολούθησαν την επίσημη εκδήλωση της ΠΟΦΕΝ, γιατί δεν συμφώνησαν με το πλαίσιο συνθημάτων της ΠΟΦΕΝ.

Advertisement

“Το πλαίσιο της δεν παράγει τίποτε άλλο από διχοτόμηση και μη λύση για το Κυπριακό.

Τον δικό τους δρόμο διάλεξε την ίδια ώρα η νεολαία του ΕΛΑΜ, που πορεύθηκε προς το οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας.

ΑΝΤΙΚΑΤΟΧΙΚΗ ΜΕ… ΜΑΝΤΟΡΙΝΙΑ

Εκδηλώσεις καταδίκης του ψευδοκράτους πραγματοποιήθηκαν σε όλες τις Επαρχίες, και όπως στην περίπτωση της Λευκωσίας, έτσι και σε όλη την ελεύθερη Κύπρο, το μέτωπο δεν ήταν κοινό.

“Ο καθένας κάνουμε την δική του προσπάθεια για το καλό της πατρίδας.”

Πάντως στην Ελεύθερη Αμμόχωστο και πιο συγκεκριμένα στο Αμφιθέατρο του Φρενάρους τα πνεύματα άναψαν, όταν στον ίδιο χώρο βρέθηκαν μαθητές δύο διαφορετικών απόψεων και προσεγγίσεων στο κυπριακό. Έπεσαν μέχρι και μανταρίνια.

Όλα αυτά έλαβαν χώρα στην ελεύθερη Κύπρο, σε μα αποφράδα μέρα η οποία κατά τα άλλα έπρεπε να στείλει κοινό μήνυμα απέναντι στα όσα μεθοδεύουν Άγκυρα και ψευδοκράτος.